Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Monday, May 28, 2007

 

Εκαψε βιβλία ως ύστατη διαμαρτυρία!

H είδηση μοιάζει απίστευτη αλλά είναι αληθινή και την δημοσιοποίησε λίγο μετά τα μεσάνυχτα το Assosiated Press. Ένας βιβλιοπώλης στο Κάνσας Σίτι των ΗΠΑ έκαψε χθες χιλιάδες βιβλία σε ένδειξη διαμαρτυρίας! Ο Τομ Γουέιν είχε εδώ και μια δεκαετία ένα κατάστημα με μεταχειρισμένα βιβλία με τον τίτλο Prospero's Books. Στη συλλογή του υπήρχαν κλασικά και σύγχρονα μπεστ σέλερ αλλά και σπάνιοι τίτλοι όπως ένα ντοκουμέντο από την 4η Παναμερικανική Διάσκεψη του Μπουένος Αϊρες που χρονολογείται από το 1910. Όταν θέλησε να ’’αδειάσει’’ τις αποθήκες του ανακάλυψε ότι δεν μπορούσε όχι απλά να πουλήσει κάποια βιβλία αλλά δεν τα δέχονταν ούτε καν σαν δωρεά βιβλιοθήκες με τη δικαιολογία ότι είναι γεμάτες. Και σε ένδειξη διαμαρτυρίας για μια κοινωνία που δεν υποστηρίζει την έντυπη λογοτεχνία την Κυριακή άρχισε δημόσια να καίει βιβλία! ’’Αυτή είναι μια επικήδεια πυρά για τα Αμερικάνικα πιστεύω’’, είπε στους θεατές που συγκεντρώθηκαν έξω από το βιβλιοπωλείο του όταν άρχισε να πετάει στη φωτιά βιβλία.
’Εκαιγε βιβλία για περίπου πενήντα λεπτά πριν εμφανιστεί η πυροσβεστική και σβήσει τη φωτιά με τη δικαιολογία ότι δεν είχε πάρει τη σχετική άδεια! Ο Γουέιν ανακοίνωσε ότι θα πάρει άδεια και θα συνεχίσει μέχρι να κάψει περίπου 20.000 βιβλία. Ο Γουέιν, επίσης δήλωσε ότι τα τελευταία χρόνια η πελατεία του μειώνεται σταδιακά λόγω της τηλεόρασης και του διαδικτύου και επικαλέσθηκε τις σχετικές έρευνες στις Ηνωμένες Πολιτείες που αναφέρουν ότι από το 2002 και μετά λιγότεροι από τους μισούς ενήλικες της χώρας διαβάζουν για ευχαρίστηση, ποσοστό που πριν από μια εικοσαετία ήταν στα επίπεδα του 57%! Αν δηλαδή ζούσε στην Ελλάδα και έβλεπε το θλιβερό 8-9% που ανακοίνωσε το Ε.ΚΕ.ΒΙ. για τη χώρα μας θα είχε πέσει και ο ίδιος στην πυρά για να καεί μαζί με τα βιβλία του. Η κίνηση απόγνωσης του βιβλιοπώλη ευαισθητοποίησε ορισμένους βιβλιόφιλους που έσπευσαν να αγοράσουν την ύστατη στιγμή βιβλία αλλά τελικά την καταστροφή δεν τη γλίτωσαν τα περισσότερα…
Δεν τολμώ καν να σχολιάσω την είδηση αφού όπως φαίνεται έχει ξεκινήσει παντού στον πλανήτη πνευματικός-λογοτεχνικός μεσαίωνας. Δεν βάζω…ιδέες αλλά μεταξύ σοβαρού και αστείου θα πρότεινα ως κίνηση αφύπνισης της κοινής γνώμης (θα δουν φωτιά και θα τρέξουν και τα κανάλια) την συμβολική καύση ενός βιβλίου στο σύνταγμα από κάθε ένα εκδότη ή βιβλιοπώλη. Διότι αν συμβαίνουν αυτά σε μια χώρα που διαβάζει το 50% του ενήλικου πληθυσμού τότε η δική μας κατάσταση είναι περίπου….δραματική και δεν το έχουμε πάρει είδηση ακόμη αποχαυνωμένοι στον καναπέ απέναντι από τις plasma συσκευές και τις ασώματες κεφαλές των τηλε-αστέρων μας.

Comments:
"Ναθαναήλ, πότε θα τα κάψουμε όλα τα βιβλία!" έγραφε ο Ζιντ στις 'Γήινες τροφές του'. Τόσο αδόκητα επίκαιρος χρόνια μετά.
 
Εντυπωσιακά θλιβερή είδηση...Φαντάζομαι την απόγνωση αυτού του ανθρώπου κι ανατριχιάζω...
 
Ρίντερ μου, έχω χάσει επεισόδια, αλλά αυτό που διάβασα μόλις, είναι τραγικό!!!
 
Βλέπε και ρεπορτάζ (με σχετική φωτογραφία) εδώ...
 
--δεν το έχουμε πάρει είδηση ακόμη αποχαυνωμένοι στον καναπέ απέναντι από τις plasma συσκευές και τις ασώματες κεφαλές των τηλε-αστέρων μας.--

Λαμβάνω την τιμή να σας πληροφορήσω ότι δεν αδρανούμε όλοι μπροστά στις τηλεοράσεις.

Επομένως, κάποιοι "το έχουμε πάρει είδηση" αυτό που μπορεί να δει ακόμα και ένας απλός παρατηρητής των μπλογκς, κρίνοντας την ...""συγγραφική"" και αναγνωστική ποιότητα των μπλόγκερς.

Όπως το έχουμε πάρει είδηση και από κάτι εκδότες που μετεπήδησαν στον κλάδο κατευθείαν από άλλες γνωστές "επιμορφωτικές" δραστηριότητες και νομίζουν ότι εκτυπώνουν χαρτοπετσέτες.
(και μάλλον αδικώ τις χαρτοπετσέτες που έχουν και κάποια χρηστική αξία)

Ύστερα, στον "πνευματικό και λογοτεχνικό μεσαίωνα" συμβάλλουν τα μάλα οι διάφοροι διαπλεκόμενοι. Από απλούς παρουσιαστές βιβλίων μέχρι αυτοχρισθέντες "κριτικούς" - μια ματιά στα σαλόνια κάποιων εφημερίδων θα σας πείσει. Όπως συμβάλλουν και κάποιες επιθεωρήσεις βιβλίων που, ανάμεσα στα άλλα, θεωρούν υποχρέωσή τους να προωθούν με πολυσέλιδες αναφορές όλα τα best sellers μπας και χάσουμε κανένα ...αριστούργημα.

Σάλα τραπεζαρία ένα τα έχουν κάνει: έγκυροι λογοτέχνες και επιστήμονες -αναγνωρισμένης ή μη αξίας- μαζί με περιοδικατζούδες, μαζί με μπλόγκερς, με πολυάσχολους δημοσιογράφους που δεν προλαβαίνουν ούτε να χτενίσουν τα χρονογραφήματά τους, μαζί με αντιγραφείς. Ικανοί και ανίκανοι εκδίδονται γρηγορότερα και από τα εισιτήρια του μετρό.

Αντί λοιπόν να καίνε τα βιβλία τους, ας πάνε να τα πετάξουν στα μούτρα των διαφόρων διαπλεκομένων.
 
Ακόμα και το 8-9% που λέει το ΕΚΕΒΙ, φίλε Αναγνώστη, μεγάλο είναι. Πλασματικό. Έτσι τουλάχιστον νομίζω. Καθότι πολλοί είν' εκείνοι που ντρέπονται να ομολογήσουν -ακόμα και σε μια ανώνυμη έρευνα- ότι δε διαβάζουν καθόλου...
 
(κι όμως, η πικρίλα του καμμένου χαρτιού θα ξεχαστεί),

όπως ξεχνιέται τ'οτιδήποτε πέρα απ'τις βασανιστικές μας ανάγκες. κι η βασανιστικότερη, απ'τον δυστυχισμένο ως τον εκστατικό: η συντομία της ρημάδας της ζωής, και το αναπόδραστο του τέλους της.

που γλυκαίνουμε και θα γλυκαίνουμε πάντα όπως μπορεί ο καθένας, με ανιμισμό, με θεούς που λένε λέξεις κι ανάβουν σύμπαντα, ή με λέξεις-σύμπαντα που μιλούν για άλλους θεούς, και περιέχουν άλλες ζωές, και μας καλούν να σουλατσάρουμε και να γελάσουμε ή να κλάψουμε με τη δυστυχία ψεύτικων ανθρώπων (που'ναι πάντα προτιμώτερη απ'των πραγματικών, έστω κι αν είναι ισότιμη), να εισπνεύσουμε την ανία τους και να χαρούμε - άμα ευτυχία για μας είναι η χαρά - με ό,τι χαίρονται.

βιβλία καίει ο άνθρωπος, ας μην χάσουμε και τα συλλοϊκά μας.

γιατί εφ'όσον τ'αγαπάμε, πάει να πει πως τα εμπιστεύομαστε. και σημειολογικά, η πράξη και μόνο της γραφής, της όποιας γραφής, πετυχαίνει την κοσμογονία που μας λείπει, κι ακόμα κι αν μπλεχτούν σ'αυτήν χιλιάδες κέρδη και διαπλοκές και ανομίες πάλι θα την βρίσκουμε την παρηγοριά μιας δεύτερης/τρίτης/απειροστής ζωής να την κουκουλωθούμε για όσο μας χρειάζεται.
 
Ο όλως τυχαίως (;) Γερμανός ποιητής Heinrich Heine είχε γράψει κάποτε «Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να καίνε βιβλία, καταλήγουν να καίνε ανθρώπους». Εδώ βέβαια δεν έχουμε να κάνουμε με το είδος της πυράς του Φάρεναϊτ 451 α λα Ρέη Μπράντµπερι (ή έστω με την Ανδρουλιδακική καθ’ ημάς εκδοχή του), αλλά με το αντίστροφο φαινόμενο. Πρόκειται για εκείνο το είδος διαμαρτυρίας την οποία προπαγανδίζει το λαϊκό άσμα «Θα τα κάψω, τα ρημάδια τα λεφτά μου, για να δω αν την καρδιά μου ή το χρήμα αγαπάς...» Συγχωρήστε με για τον χονδροειδή παραλληλισμό, αλλά εμένα αυτές οι ενέργειες μου φέρνουν στο νου τα χυμένα γάλατα και τα λιωμένα πορτοκάλια των γαλακτοκόμων και των αγροτών. Στην Κένυα διψάνε που λέει και η διαφήμιση (η οποία το ‘χει πιάσει το νόημα πολύ καλύτερα από τους περισσότερους προτέστ-άιντες). Σε κοτζαμάν Αμερική δεν ήθελαν πουθενά 20000 τόμους, αρκετούς μάλιστα σπάνιους; Αλλά ακόμα κι αν ήταν έτσι, γιατί δεν τα πήγαινε ο χριστιανός κάτω απ’ τις γέφυρες στους άστεγους; Αυτό θα ‘χε πολλαπλά οφέλη: α) μπορεί να τα διάβαζαν, να γινόταν αυτοδίδακτοι και να ‘σκιζαν μετά ως λαμπρά δείγματα του american dream, β) μπορεί να τα πουλούσαν σε καρότσια και να ’βγαζαν τις μπύρες της επόμενης εβδομάδας, γ) μπορεί να τα ‘καιγαν κι αυτοί αλλά για καλό σκοπό – για να ζεσταθούν. Μάλλον ο πολύπαθος βιβλιοπώλης δεν είχε υπόψη το βιβλιοφιλικό μπεστ-σέλερ Το Χάρτινο Σπίτι του Ντομίνγκες, ώστε να πάρει ιδέες για εναλλακτικές χρήσεις των βιβλίων που μας έχουν φάει τη ζωή (και τα τετραγωνικά).

Και για να συνοψίσω: μπούρδες. Θέαμα, πολύ θέαμα. Εδώ έγιναν θέαμα οι αυτοπυρπολήσεις των Κούρδων (έχετε ιδέα πώς μυρίζει η καμένη σάρκα;) και δεν είναι θέαμα οι πυρές των βιβλίων; Εξάλλου, παλιότερα είχατε αναφερθεί στο έτερο μέγα θέμα: την πολτοποίηση. Ας βάλουμε κι άλλο ένα: την ευτέλεια του χαρτιού που οδηγεί πια σε βιβλία με ημερομηνία αυτοκαταστροφής. Οι Ταλιμπάν σάρωσαν μέσα σε χρόνο ντε-τε αιώνες επί αιώνων ιστορίας και οι αμερικάνοι υπερθεμάτισαν (“we’re doin’ faster”). Ας μην αλαλάζουμε λοιπόν. Ας ξαναδούμε λίγο Τρυφό για να θυμηθούμε το κόλπο: τα μόνα αθάνατα βιβλία είναι εκείνα που υπάρχουν μέσα στο κεφάλι μας. Ξέρετε τώρα: «Ανδρα μοι ένεπε μούσα, πολύτροπον, ως μάλα πόλλα πλάχθη επί Τροίοις ιερόν πτολίεθρον έπεσεν» και τα λοιπά και τα λοιπά...
 
@doratsirka
Επιτυχημένο, πολύ επιτυχημένο. Τα βιβλία παραμένουν επίκαιρα και θα παραμένουν επίκαιρα.
 
@ladychill
Ηταν μια ευκαιρία αυτή η αμερικανόφερτη είδηση να δούμε τι συμβαίνει και αλλού. Αγαπητή μου, η αλήθεια είναι ότι αν στρέψουμε δεξιά αριστερά το κεφάλι μας θα βρούμε πολλούς σε παρόμοια απόγνωση και πολύ πιο κοντά μας.
 
@elpida
Καλύτερα να χάνεις επεισόδια καλή μου Ελπίδα. Καλύτερα...Πίστεψε με.
 
@καλλίμαχος
Ευχαριστώ για τον σύνδεσμο. Θα αντικαταστήσω και τη φωτογραφία.
 
@artois
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω σε μερικά και να συμφωνήσω σε άλλα. Σαφώς και οι μπλόγκερς δίνουν ένα στίγμα με τη γραφή τους. Δυστυχώς όχι όλοι αλλά αρκετοί είναι ικανοί να αφυπνίσουν κόσμο. Δεν θα διατηρούσα ένα μπλογκ αν δεν πίστευα στη μικρή ή τη μεγάλη επιδραστικότητα του μέσου γενικά (δεν μιλάω για το δικό μου ιστολόγιο ειδικά αλλά για το μέσο γενικά, η υποσημείωση απαραίτητη για αποφυγή παρεξηγήσεων).
Ομως αυτή τη στιγμή η κοινότητα των μπλογκς είναι σύμφωνα με τις μετρήσεις 10.000 άνθρωποι. Αν αφαιρέσουμε εταιρικά, διαφημιστικά και...αδιάφορα ιστολόγια συν το γεγονός ότι κάποιοι έχουν 3,4 ιστολόγια τότε αυτομάτως νομίζω ότι απομένουν πάνω κάτω 1500-2000 όχι περισσότεροι που ψάχνονται και ψάχνουν διαφορετικά το θέμα.
Η ουσία δεν αλλάζει όμως. Ο Ελληνας απέχει της ανάγνωσης και αυτό είναι γεγονός.
Για τους εκδότες θα συμφωνήσω στην πλειοψηφία τους. Δεν διαβάζουν καν οι ίδιοι βιβλία οπότε τι το συζητάμε...Είσαι επιεικής για τις...χαρτοπετσέτες. Βλέπουν (όχι όλοι αλλά οι περισσότεροι) τα βιβλία ως είδη σούπερ μάρκετ.
Στο υπόλοιπο κομμάτι θα μου επιτρέψεις να έχω ενστάσεις. Ναι τυπώνονται και δουλειές που δεν αξίζουν αλλά αν προσυπογράψω αυτό που λες τότε είναι σαν να υποστηρίζω ότι εκδίδονται μόνο βιβλία ανάξια λόγου και πολλά σε αριθμό. Και εδώ υπάρχουν υπάρχουν δεκάδες άνθρωποι (το ξέρω από μέιλ που παίρνω) που έχουν προσπαθήσει για χρόνια ολόκληρα να εκδοθεί ένα βιβλίο τους και δεν τα κατάφεραν. Πίστεψε με μια αγορά βιβλίου έχει χώρο για όλους αρκεί να υπάρχουν αναγνώστες. Και στην Ελλάδα απ΄αυτό έχουμε έλλειψη και σ’αυτό ακριβώς εστιαζόταν η αναφορά μου για τους αποχαυνωμένους τηλεθεατές. Αν ο μέσος έλληνας έκλεινε για μια ώρα τη μέρα την τηλεόρασή του και άνοιγε ένα βιβλίο το αντίστοιχο διάστημα το πρόβλημα θα είχε λυθεί αυτόματα.
 
@χρήστος φασούλας
Αν είναι έτσι, αγαπητέ, όπως τα γράφεις τα πράγματα όντως δεν είναι χάλια. Είναι πολύ χάλια.
 
@a.c.
Αγαπητέ Αύγουστε συμφωνώ με τα περί ψεύτικων-χάρτινων ανθρώπων και την ταύτιση που επιχειρείς. Να συμφωνήσω ότι και η γραφή λειτουργεί (όπως και η ανάγνωση) ψυχαναλυτικά. Να σου απευθύνω όμως και μια αφελή ερώτηση; Τι θα ήσουν σήμερα χωρίς ούτε ένα αναγνώστη να μοίράζεται παρέα σου αυτούς τους ψεύτικους ανθρώπους; Τι θα ήσουν σήμερα χωρίς όλους εμάς που μας καλεί να κάνουμε επίσκεψη στον ’’ψεύτικο χάρτινο’’ κόσμο που έχεις δημιουργήσει και στην εναλλακτική δεύτερη, τρίτη ή νιοστή ζωή που έχεις φτιάξει;
 
@satori
Η κυνική πλευρά του εαυτού μου με καλεί να συμφωνήσω μαζί σας όσον αφορά το θέμα του εντυπωσιασμού. Επειδή όμως η σχέση που με συνδέει με τα βιβλία απέχει πολύ απ΄αυτό να σας επισημάνω ότι ακόμη και ως κίνηση εντυπωσιασμού μόνο θετικά μπορεί να φέρει. Στη φωτογραφία που μας παραπέμπει ο καλλίμαχος και θα την αναρτήσω και στο θέμα του μπλογκ μου φαίνονται στο βάθος διάφοροι να ψάχνουν στους σωρούς των βιβλίων. Για να αγοράσουν κάποιο την τελευταία στιγμή. Στο ρεπορτάζ υπήρχε η μαρτυρία μιας γυναίκας που λέει ότι ξόδεψε τα 20 δολάρια που είχε πάνω της για να αγοράσει μερικά βιβλία και να μην τα αφήσει να καούν. Κυνικά μιλώντας ακόμη και πελάτες να έψαχνε ο βιβλιοπώλης και να επέλεξε αυτή την ακραία μέθοδο βιβλία πουλάει ο άνθρωπος. Ούτε αμερικάνικα όπλα και πυραύλους πουλάει, ούτε πρέζα στα γκέτο. Βιβλία πουλάει, πνεύμα και πολιτισμό. Και αυτό υπάρχει παντού. Ακόμη και στη χώρα που ΔΕΝ υπάρχει πλέον παρά μόνο ως λογοτεχνική έμπνευση το american dream.
 
επειδή γνωριζω τις ΗΠΑ καλά τα τελευταια χρονια, εκφραζω πολλες αμφιβολιες για το ποσοστο που αποδιδεται στο βιβλιοφιλο κοινο. Αλλά δεν θα σταθώ σε αυτό, η δικαιολογια των πυροσβεστών ειναι αυτό που κατα τη γνωμη μου συνοψιζει την Αμερική αλλά και την συνακολουθη decadence.. γιατι στο επιπεδο του αυτοματισμού και στη δικτατορια του φαινεσθαι τα βιβλια καηκαν, κακώς, γιατί δεν υπηρχε αδεια...
 
αγαπητέ αναγνώστη,

έχεις δίκιο - γι'αυτό μιλώ για ισοτιμία κι ισόβαρο υπαρκτών κι ανύπαρκτων (εφ'όσον το ανύπαρκτο γεννιέται απ'τον άνθρωπο κι αυτό, έχει την ίδια σπουδαιότητα).

μόνο που την ζεστασιά, τη γλύκα - την παρουσία εν πολλοίς, που ειδάλλως ποτέ δε θα γνώριζα δίχως την εμπορεύσιμη γραφή -, αν δεν ήμουν τόσο πολυμορφικά κλειστός και δύστροπα ορθάνοιχτος θα μπορούσα ίσως να την είχα κερδίσει με άλλους τρόπους. με την επαφή ανθρώπου με άνθρωπο, που δεν υστερεί σε τίποτε απ'αυτήν όπου διαμεσολαβητής είναι το βιβλίο.

δεν το'χουν όλοι ανάγκη το βιβλίο - κι αυτό επ'ουδενί δεν πρέπει να αποτελέσει ταξικό κριτήριο.
 
...Σοκαρίστηκα βρε Νταϊτζεστ!

δεν θα μπορούσε να πάει εκεί ο νούς μου, όσα προβλήματα και να αντιμετώπιζα.

Τον καταλαβαίνω όμως.
 
απίστευτο...τι απογνωση/θυμό πρέπει να ένοιωθε για να κάψει τα βιβλία...
 
Νομίζω οτι θά συμφωνήσω με τόν Σατόρι. Δεν βρισκω με ποιό τρόπο μπορεί η μεθοδος "στάχτη και μπουρμπερη" να ευαισθητοποιήσει κάποιον αδιαφορο στην αγαπη της αναγνωσης.
Δεν θελω δε κάν να σκεφτομαι τί θα μπορουσε να επινοήσει ο εν λόγω βιβλιοπώλης αν του ερχόταν στο νού να διαμαρτυρηθει για τά πεινασμένα της αφρικής.
Ουτε κάν ως Μedea κή δεν μπορώ να δω τό είδος τής "διαμαρτυριας" του.
 
Να προσθεσω μια νοτα αισιοδοξιας παρακαλω.Οι Αμερικανοι διαβαζουν πιο πολυ,αλλα πιο πολλα σκουπιδια.Οι Ελληνες διαβαζουν απειρως πιο λιγο,αλλα αυτοι που διαβαζουν παιρνουν ,αναλογικα, πιο πολλα αληθινα λογοτεχνηματα.Ισως σας ξαφνιαζω,αλλα,πιστεψτε με,ξερω για τι μιλαω:-)
 
@anastasia
Είναι δείγμα μιας κοινωνίας που τα δικαστήρια δικάζουν με....υπερωρίες και όπου μπορεί ο καθένας μπορεί να καταθέσει αγωγή σε βάρος οποιουδήποτε και για οποιοδήποτε λόγο. Λειτουργεί πλέον και κανάλι που κάνει...δίκες (κανονικές με ενόρκους ηθοποιούς και δικαστή συνταξιούχο δικαστικό) αφού όλα τα αστικά δεν προλαβαίνουν πλέον λόγω υπέρογκου αριθμού υποθέσεων. αι οι αντίδικοι του τηλε-δικείου σέβοναι και τις αποφάσεις!
 
@cook thebook
Παρότι προσπαθώ να αντιληφθώ το πνεύμα του και να δικαιολογήσω την οργή του η αλήθεια είναι ότι δεν θα έκαιγα ούτε...cosmopolitan.
 
@olyf
Ποτέ δεν ξέρεις που οδηγεί η απόγνωση. Ενας απογοητευμένος άνθρωπος δεν έχει πάντα ορθή κρίση και ξεκάθαρη σκέψη...
 
@o kairos
Δεν θα διαφωνήσω επί της ουσίας. Φαίνεται άλλωστε από μια εβδομαδιαία επίσκεψη στη λίστα των μπεστ σέλερ των New York Times. Εκεί να δείτε Oakland Blues και Pittsburgh witches που κυκλοφορούν.
 
@roides
Ούτε το δικό μου το χέρι θα πήγαινε αλλά το βασικό είναι να καταλάβουμε που είχε φτάσει ο άνθρωπος. Τελικά η βιβλιοφιλία είναι ισχυρό πάθος!
 
Όχι και καλύτερα ρίντερ μου!
Ακόμη κι ένα σχόλιο να μου ξεφύγει απ' το δικό σου μπλογκ, θα είναι χάσιμο!
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?