Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Friday, February 23, 2007

 

Εγχειρίδιο ιντερνετικού cyber sex

duΕίτε σε επίπεδο φτηνών αναγνωσμάτων, είτε σε επίπεδο mainstream λογοτεχνίας στο εξωτερικό το διαδίκτυο αποτελεί πλέον θέμα ολόκληρων βιβλίων. Και τροφοδοτεί την έμπνευση των συγγραφέων, όχι μόνο εκείνων που καταπιάνονται με την επιστημονική φαντασία, πάνω από μια δεκαετία. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, ο μεγάλος μέσος όρος ηλικίας των συγγραφέων που βρίσκονται στο προσκήνιο κάνει τα αντίστοιχα παραδείγματα λιγοστά. Ο Βλαντής σε δύο περιπτώσεις (Μπάρτλεμπι ο κομπιουτεράς, Writersland), μια συλλογική δουλειά με τίτλο Cyber Stories (προέκυψε από τα αποτελέσματα λογοτεχνικού διαγωνισμού), ο Κατσουλάρης στον Άγνωστο και το λιγότερο γνωστό Πηνελόπη των υδάτων (του Βασίλη Σωτηρόπουλου) είναι τα βασικότερα βιβλία (ίσως δεν υπάρχουν και άλλα) που έχουν ως αποκλειστικό και κυρίαρχο θέμα τους το διαδίκτυο ή οι βασικές ιδέες τους κινούνται γύρω από την εικονική πραγματικότητα. Αναφορές σε άλλα βιβλία υπάρχουν πολλές στην πλειοψηφία τους αποτυχημένες, όπως το….ουρανοκατέβατο τελευταίο κεφάλαιο του Υπερσυντέλικου, λες και ο Χωμενίδης μόλις μάθαινε για το σεξ στη virtual reality και ήθελε να προλάβει την έκδοση του βιβλίου του!
Το βασικότερο λάθος που κάνουν οι συγγραφείς που ασχολούνται με το θέμα είναι ότι αδυνατούν να μεταφέρουν την ιστορία τους μακριά από την οθόνη των υπολογιστών και να προσαρμόσουν το διαδίκτυο στην καθημερινότητά ή να το χρησιμοποιήσουν σαν πρόσθετο ατού στρη ροή του βιβλίου. Στην ίδια ακριβώς παγίδα έπεσε και η πρωτοεμφανιζόμενη Βασιλική Τσαβού στο ’’Ατίθασο αλαζονικό τακούνι’’ που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μαραθιά. Κατ΄ αρχήν, να διευκρινίσω ότι παρά το κάκιστο αποτέλεσμα της δουλειάς είδα το βιβλίο με συμπάθεια για ένα λόγο. Η ίδια η συγγραφέας κάπου αναφέρει ότι ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου βασίζεται σε προσωπικές της εμπειρίες. Εύχομαι να λαθεύω αλλά νομίζω (από αναγνωστικό ένστικτο) ότι ΟΛΟ το βιβλίο βασίζεται σε προσωπικά της βιώματα μαζί και η φρικτή εμπειρία που αφηγείται στο τελευταίο κεφάλαιο (το μοναδικό σημείο που το βιβλίο ξεφεύγει από μια απίστευτη μονοτονία). Δεν θέλω να γράψω περισσότερα, όποιος το έχει διαβάσει ή θα το διαβάσει ξέρει ή θα καταλάβει γιατί προσεγγίζω με λεπτότητα το συγκεκριμένο κομμάτι.
Δυστυχώς, έχουν προηγηθεί 240 ανιαρές σελίδες…Σ’ αυτές η συγγραφέας περιγράφει την ιστορία της διαζευγμένης Κατερίνας που για να γλιτώσει από τη μιζέρια και τη μονοτονία της καθημερινότητάς της μετατρέπεται σε μια άκρως σεξουαλική, ποθητή, προκλητική περσόνα του διαδικτύου με το όνομα Λουϊζα. Οι πρώτες σαράντα σελίδες είναι συμπαθητικές. Η εισαγωγή του καθηγητή επικοινωνίας των ΤΕΙ Σερρών κ. Παπατσώρη είναι διαφωτιστική και εκλαϊκεύει το δίκτυο, ενώ όσο η συγγραφέας περιγράφει τους λόγους που ώθησαν την ηρωίδα της να μεταμορφώνεται σε σεξουαλική μαινάδα κινείται σε λογικά επίπεδα. Στις υπόλοιπες διακόσιες σελίδες οι εκατό, τουλάχιστον, ‘’γεμίζουν’’ από διάλογους σε τσατ ρουμς και e-mails! Αν η λογική copy-paste των ηλεκτρονικών αρχείων και η εμφανής μετάλλαξη αφελών διάλογων με την προσθήκη ευφάνταστων φράσεων εξυπηρετούν κάτι λογοτεχνικό, ομολογώ ότι αδυνατώ να το καταλάβω! Η κ.Τσαβού παγιδεύει το βιβλίο της μέσα στο δίκτυο και το μετατρέπει σε ιντερνετική σαπουνόπερα σεξουαλικών υπονοούμενων. Αν απευθύνεται στο μέσο (ή ψαγμένο χρήστη) του ίντερνετ τότε η καταγραφή των περιπετειών της ’’Λουίζας’’ μοιάζουν περίπου με…ανέκδοτο ή με κοινοτοπία αφού στα chat room γίνονται απείρως πιο ενδιαφέροντες διάλογοι και όχι συζητήσεις που θυμίζουν Άρλεκιν για ενήλικες ή ανοργασμικές νοικοκυρές που ψάχνουν απεγνωσμένα φαντασιώσεις. Αν πάλι στόχος της είναι να μυήσει ανυποψίαστες γυναίκες στον κόσμο του cyber sex θα μπορούσε να το πετύχει χωρίς να τις υποβάλλει στη δοκιμασία 250 σελίδων αλλά με μια νουβέλα στο μισό μέγεθος που ενδεχομένως θα είχε ενδιαφέρουσα ροή, πλοκή και οικονομία λόγου και γραφής. Και μάλλον ένα πολύ πιο συμπαθητικό αποτέλεσμα. Ενδεχόμενα, θα αρκούσε το δισέλιδο λεξικό του τέλους που μας ενημερώνει μεταξύ άλλων για το τι είναι τα cock rings, dildo, dildo-training, domination, mistress, sissyfication, strap-on, sub (όποιος ξέρει όλες τις εξηγήσεις κερδίζει δώρο ένα βιβλίο!).
Τα κίνητρα της ’’Λουίζας’’ διευκρινίζονται στις πρώτες σαράντα σελίδες, μοιάζουν ’’λογικά’’ με τα δεδομένα της εποχής μας αλλά στη συνέχεια η κ.Τσαβού γίνεται εντελώς ασαφής. Η ηρωίδα της που είναι εξπέρ στο να προκαλεί χωρίς να εκτίθεται η ίδια και αρκετά έξυπνη ώστε να πάει βόλτα το σκύλο της την ώρα που ο μαζοχιστής συνομιλητής της γράφει ολομόναχος για είκοσι λεπτά στο πληκτρολόγιο του, καταλήγει να πέφτει θύμα των γλυκόλογων ενός άντρα. Το βιβλίο, επαναλαμβάνω διασώζει το τελευταίο του κεφάλαιο και οι πρώτες σαράντα σελίδες του, αλλά ότι μεσολαβεί δημιουργεί αναγνωστικά χασμουρητά. Κρίμα, γιατί η ιδέα για ένα βιβλίο αφιερωμένο ακόμη και στη σεξουαλική πλευρά του διαδικτύου δεν ήταν λανθασμένη αλλά απέτυχε πλήρως στην εφαρμογή της. Δεν ξέρω αν η κ. Τσαβού φιλοδοξεί να έχει μέλλον στη γραφή, το δικαίωμα δεν μπορεί να της το αφαιρέσει κανείς αλλά θα πρέπει να αναθεωρήσει τις απόψεις της για το τι ακριβώς είναι λογοτεχνία.
Υ.Γ. 1 Ένας φίλος που με είδε με το βιβλίο ανά χείρας με ενημέρωσε ότι η κ.Τσαβού είχε πάρει μέρος σε κάποιο τηλεοπτικό reality. Δηλώνω παντελή άγνοια αλλά αν είναι ακριβές αυτό τότε εξηγούνται πολλά…Αν πάλι είναι λάθος η πληροφορία ζητάω συγνώμη για το υστερόγραφο (και μόνο γι΄ αυτό εννοείται)…
Υ.Γ. 2: Δεν βάζω όρους στην ανάγνωση ενός βιβλίου. Δεν ξεκινάω, δηλαδή, με κάποια δεδομένα και στάνταρ που θέτω αφού διαβάσω την περίληψη της υπόθεσης και περιμένω από τον συγγραφέα να κινηθεί πάνω ή κοντά στα δικά μου στάνταρ. Στο συγκεκριμένο βιβλίο, ομολογώ, ότι έκανα εξαίρεση και το αγόρασα περιμένοντας ακριβώς ότι θα διαβάσω μια ιστορία εμπνευσμένη από το διαδίκτυο, η οποία, όμως θα κινείται και θα ’’συμβαίνει’’ έξω απ΄αυτό. Ατύχησα....Η υποσημείωση γίνεται γιατί ουδέποτε στις κριτικές αναφορές μου σε βιβλίο έχω μέχρι τώρα ’’υποδείξει’’ σε συγγραφέα ένα διαφορετικό τρόπο και δρόμο για τη δουλειά του.


Βαθμολογία: 3 (με άριστα το 10)

Comments:
Νομίζω ότι την είδα καλεσμένη στην εκπομπή του κ. Χαρδαβέλα όπου και μιλούσε για το βιβλίο της.
 
@ mamaloukas,
ts ts ts
Αυτά παθαίνεις αμα βλέπεις Χαρδαβέλα!!! Θα βρείς εξωγήϊνους
 
Αναγνώστη μου,
περιμένω τα κινέζικα κουτιά; ή όχι
 
@mamaloukas
Εχω να δω Χαρδαβέλα από την εποχή των...Ρεπόρτερ! Κρατική τηλεόραση, καλή εκπομπή παρέα με τον Δημαρά και τον Λιάνη...Εχει πάντως ένα λόγο (δεν τον γράφω για να μην αποκαλύψω το τέλος του βιβλίου, το θεωρώ άκομψο) να μιλήσει για κάποιο θέμα. Αν ήταν για άλλο θέμα δεν έχει λόγο...
Υπάρχουν πάντως χειρότερα. Ενα βράδυ σε φιλικό σπίτι ρίχνω μια ματιά και βλέπω Μάρα Μειμαρίδη με δύο πρωταγωνιστές να μιλάει για...μαντζούνια. Στα τρία λεπτά που άντεξα εξηγούσε ότι από την επιτυχία ενός φίλτρου που δοκίμασε στον καλό της γεννήθηκε η ιδέα να γράψει τις Smyrni witches! Αθάνατη κυρά-Μάρα, ημιθανή ελληνική λογοτεχνία.
 
@agne-ta
Κανονικά, είναι διαβασμένα και παίρνουν σειρά...
 
η κ. Τσαβου είχε πάρει μέρος στο πιο βαρετό reallity ever, το Mission.
και επίσης έχω να διλώσω οτι ο κ. Παπατσώρης ήταν καθηγητής μου στο ΤΕΙ Σερρών!!
 
απολογούμαι. Ζητώ συγνώμη.
κάνω ζάπινγκ και περνάω από παντού. τη συγκεκριμένη εκπομπή την παρακολούθησα για κάνα εικοσάλεπτο καθώς νομίζω ότι είχε αναγγείλει διαδίκτυο και μπλόγκερς ως θέμα.
 
Γυρίζοντας ανάποδα το post σου έχω να πω τα εξής:
Θέλω να σου ζητήσω μια χάρη.
Να γράψεις ένα κείμενο για την πνευματική ηγεσία του τόπου.
Ή έστω για το μερίδιο που αναλογεί στην ποίηση και τη λογοτεχνία.
Γιατί γνωρίζω πολλούς καλούς συγγραφείς και πολλά καλά βιβλία αλλά δυστυχώς για μένα έχω ανάγκη από οράματα!
Που βρίσκεται κρυμμένη αυτή η ηγεσία και δεν την βλέπουμε;

Κι αν υπάρχει κάπου γιατί δεν σηκώνει το ανάστημα να συγκρουστεί;
 
Αν και δεν έχει σχέση με το cyber sex και δεν είναι ελληνική λογοτεχνία, έχω να προτείνω το The Helmet of Horror, The myth of Theseus and the Minotaur του Victor Pelevin. O Pelevin μας οδηγεί σε έναν άλλο Μινώταυρο και μια άλλη Αριάδνη, αυτή τη φορά μέσα από τον ‘λαβύρινθο’ του διαδικτυου. Αγνοώ κατά πόσο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, προσπαθήστε να βρείτε την αγγλική μετάφραση(2006) που έχω κι εγώ, εκδόσεις Canongate αν θυμάμαι καλά. (ή αν έχετε την δυνατότητα να διαβάσετε τον Pelevin στη μητρικη του γλωσσα, τοσο το καλυτερο.)
Τις καλησπερες μου.
 
Eg
Το βιβλίο του Πελέβιν έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί απ' τις εκδόσεις Ωκεανίδα.
 
@8an

Ο καθηγητής σας καλώς τα γράφει στο βιβλίο, η κυρία καλώς έκανε και πήγε στο mission (ήταν και impossible?), η λογοτεχνία δεν κατάλαβα τι φταίει. Για μένα δεν το συζητάω τα ήθελα και τα έπαθα!
 
@mamaloukas
Αγαπητέ κανείς δεν είναι τέλειος!
 
@vita
Εδώ γράφω για βιβλία και συγγραφείς. Δεν με απασχολούν ηγεσίες περαστικές από ένα υπουργείο, αφού αυτή η λογικη υπήρχε στους προηγούμενους, τους παρόντες και στους επόμενους κατά πάσα πιθανότητα. Συλλογικό όραμα δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει. Στα σχόλια πάντως του προηγούμενου post και σε μια συζήτηση που έχει ανοίξει με την cafeini μπορείς να διαβάσεις μερικά απ΄αυτά που αναζητάς.
 
@e.g
Σημειώθηκε και αφού το επικροτεί και ο σενιόρ Μαμαλούκας θα του ρίξω μια ματιά.
 
όχι δεν το επικροτώ, απλώς γνωρίζω ότι κυκλοφόρησε. προσωπικά δεν μου άρεσε, το άρχισα αλλά δεν το τελείωσα ποτέ. προσωπικά γούστα βέβαια είναι αυτά μην παρεξηγηθούμε.
 
Ρίντερ, χαίρομαι που έχεις αυτό το θέμα. Την είδα εκείνη την εκπομπή στον Χαρδαβέλα και συγχίστηκα, όχι με την Κατερίνα, ούτε με το βιβλίο της.Καλή επιτυχία να έχει η κοπέλα! Το θέμα της δυστυχώς αγγίζει ένα πρόβλημα της εποχής μας. Δεν το διάβασα το βιβλίο της, για να έχω άποψη.
Δημοκρατία έχουμε, ότι θέλει ο καθένας γράφει.
Συγχίστηκα (τότε) με την πορεία της συζήτησης, που δεν συζήτησαν το θέμα των μπλογκ κι ότι υπάρχει και η καλή πλευρά του ίντερνετ.
Την άλλη μέρα οι γνωστοί μας έκαναν πλάκα στον άντρα μου: "Πρόσεχε την γυναίκα σου που ανακατεύτηκε με το ίντερνετ!Θα την χάσεις!"
Τι να πω; Ότι έχει κανείς, αυτό βγάζει. Δεν θα σ' αλλάξει το ίντερνετ!
Πάντως τελευταία και η θεματολογία των μπλογκ έχει πολύ αλλάξει. Βλέπω καμιά φορά λίστες των ποστ που ανεβαίνουν και αρχίζω και απογοητεύομαι.
Όσο για συγγραφείς και λογοτέχνες, το είχαμε ξανασυζητήσει νομίζω.
Υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Οι λογοτέχνες είναι λίγοι και στην κορυφή και οι συγγραφείς πολλοί. (Βάζω και τον εαυτό μου μέσα, αφού έτσι με είπαν).
Άλλοι στην κορυφή και άλλοι σκόρπιοι.Κι ο καθένας στο είδος του!
 
@elpida
Δεν ξέρω, οι διαχωρισμοί είναι δύσκολοι και εξαιρετικά λεπτές οι αποστάσεις. Από τα στερεότυπα του χώρου κρατάω αποστάσεις. Για ορισμένους ισχύει το ''μια φορά συγγραφέας για πάντα συγγραφέας'' κατά το ''μια φορά υπουργός για πάντα υπουργός''.
 
@mamaloukas
Μας μπέρδεψες τώρα. Τελικά να το δοκιμάσω ή να μην το δοκιμάσω; Ο χρόνος είναι λίγος και τα βιβλία πολλά.
 
Γιατί μπερδεύτηκες αγαπητέ;
έδωσα απλώς την πληροφορία ότι το βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά. το πήρα, το ξεκίνησα αλλά δεν με τράβηξε και το παράτησα. όμως αυτά είναι γούστα(δεν είμαι κι ο πιο εύκολος αναγνώστης). μπορεί κάλλιστα κάποιον άλλον να τον ενθουσιάσει.
 
Κάτι σαν τον "πρόεδρο" ένα πράγμα.
Φωνάζεις και γυρίζουν όλοι!
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?