Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Tuesday, February 20, 2007

 

Αεροπλανάκι

Αυτές τις μέρες παίζεται ένα ωραίο παιχνιδάκι στην μπλογική κοινότητα. Οι πέντε αλήθειες που γράφει ο κάθε μπλόγκερ για τον εαυτό του και παραδίδει τη σκυτάλη μεγαλώνοντας την πυραμίδα σε πέντε άλλους...Εμένα με κάλεσε το ''Κυκλάμινο του βουνού'', η αγαπητή Ελπίδα και ανταποκρίνομαι γράφοντας πέντε μικρές ή μεγάλες αλήθειες μου.
1. Διαφέρω από τον τυπικό άντρα της ηλικίας μου σε δύο, κυρίως, σημεία. Μισώ το ποδόσφαιρο και απεχθάνομαι την τηλεόραση. Συμπληρώστε δίπλα τις λέξεις ελληνικό και ελληνική για να είμαι 100% ειλικρινής.
2. Εχω πάντοτε πάνω μου, στην τσέπη μου ή την τσάντα μου κάποιο βιβλίο.
3. Εχω διαβάσει έστω και μια σελίδα βιβλίου στα πιο απίθανα σημεία του κόσμου. Κάποτε από...πείσμα ήθελα να διαβάσω και στα πιο ψηλά κτίρια. Ετσι έχω διαβάσει στην κορυφή του Πύργου του Αιφελ, στα Windows των Δίδυμων Πύργων (όταν υπήρχαν) αλλά η πιο ωραία στιγμή ανάγνωσης ήταν στο επίπεδο της...θάλασσας. Σε ένα οδικό ταξίδι στη Βρετάνη, στη διαδρομή κάπου ανάμεσα στο Καρνάκ και το Πορτ Κρουεστί, όπουυπάρχουν υπαίθριες καντίνες που πουλάνε στρείδια και κόκκινο κρασί. Δίπλα στη θάλασσα, πρόλαβα να διαβάσω πέντε σελίδες από τον Υπόγειο Ουρανό της Σώτης Τριανταφύλλου το βιβλίο που έτυχε να έχω μαζί μου σε εκείνο το ταξίδι πριν σκοτεινιάσει.
4. Εχω ένα τρελό όνειρο που θα μείνει απραγματοποίητο (δυστυχώς). Να διασχίσω τον παλιό Route 66 που κάποτε ''έκοβε'' κάθετα την Αμερική με ένα αυτοκίνητο και παρέα τους μπίντικ συγγραφείς, τον Κέρουακ, τον Μπάροουζ για να μάθαινα τα μυστικά της ζωής και της γραφής τους.
5. Πιστεύω στο live fast, die young. Τα γηρατειά είναι ο εξευτελισμός του ανθρώπου. Καλύτερα, νέος, ακμαίος και ενεργητικός παρά γέρος, αξιαγάπητος και άξιος λύπησης.
Δεν θα μπορούσα να παραδώσω τη σκυτάλη του ''παιχνιδιού'' παρά μόνο σε συγγραφείς μπλόγκερ...Με το καλό να μας γράψουν τα δικά τους οι

Μάνος Κοντολέων manoskontoleon.blogspot.com
Αλέξης Σταμάτης alexistamatis.blogspot.com
Λεία Βιτάλη leiavitali.blogspot.com
Δημήτρης Μαμαλούκας mamaloukas.blogspot.com
Χρήστος Φασούλας fasoulas.blogspot.com
Comments:
Χαίρομαι πολύ!!!
Πρώτον, που έγραψες και δέχτηκες την πρότασή μου.
Δεύτερον, που πρότεινες συγγραφείς αναγνωρισμένους. Ήξερα πως αυτό μόνο εσύ θα μπορούσες να το κάνεις!
Τρίτον, που έγραψες τα πιο απίθανα σημεία που μπορείς να διαβάσεις, γιατί εγώ για να γράψω (κρυφά)είχα χειρότερα! Από κει κατάλαβα πόσο σου αρέσει το διάβασμα.
Τέταρτον, που έμαθα περισσότερα πράγματα για σένα. (Είσαι και κοσμογυρισμένος! Μην μιλάς καθόλου!)
Ευχαριστώ και πάλι ρίντερ! Εύχομαι καλή συνέχεια στο παιχνίδι και καλό διάβασμα για σένα ΑΛΛΑ και για μας!
 
Χαίρομαι που ένα παιχνίδι(;) έγινε η αιτία να σας διαβάσ(z)ω!
 
@elpida
Σου απαντάω και σε ένα σχόλιο που άφησες στο προηγούμενο post. ?Αν διαβάσεις τις απαντήσεις στο ''παιχνίδι'' θα δεις ότι το μυστικό για να ξεκλέβεις χρόνο και να διαβάζεις είναι να έχεις πάντοτε πάνω σού ή στην τσάντα σου ένα βιβλίο. Αν το έχεις πάνω σου ''μαγικά'' θα βρεθεί ο χρόνος.
 
@katerina ante portas
Τώρα που ''γνωριστήκαμε'' μη μείνεις μια ξένη
 
και δεν γράφετε κανένα βιβλίο -βιβλιοφιλικό-, λέω εγώ, γι' αυτές τις ιδέες σας με τις παράξενες αναγνώσεις; ενδιαφέρον έχουν, αν και σαν την κούνια στη βεράντα του γονεϊκού μου σπιτιού, πουθενά αλλού δεν είναι τόσο ωραία...Όσο για τα γεράματα, που λέτε, χθες με επισκέφθηκε ο καλός μου φίλος -90 ετών και βάλε, τον υπολογίζω- και ήταν πιο νέος και ενεργητικός και χαρωπός και περιποιημένος από πολλούς "νέους". Αυτό το "Πυραμίδα" που γράψατε, σε απάτη μου κάνει κατά Αλβανία μεριά...Συγγνώμη κιόλας
 
Ευχαριστώ για την πρόσκληση. με τιμά ιδιαιτέρως.
(ευχαριστώ και την Σταυρούλα Σκαλίδη που με κάλεσε πρώτη.

Μου άρεσαν πολύ αυτά που γράψατε, ειδικά το κομμάτι για την Βρετάνη την οποία έχω επισκεφτεί κι εγώ θαυμάζοντας την υπέροχη μελαγχολική ομορφιά των παραθαλάσσιων χωριών όπως το Κονκαρνώ. (
θυμίζω και το υπέροχο όσο και πασίγνωστο ποίημα Μπάρμπαρα του Ζακ Πρεβέρ που αναφέρεται στη Βρέστη).
 
Δηλαδή βρήκα παρέα όταν έχει ποδόσφαιρο?
Τα σέβη μου.
 
Καλημέρα Αναγνώστη,
έμεινα εκεί που λες, ότι αγαπάς τη νεότητα. Μα ποιός δεν την αγαπάει!!! ποιός δεν μισεί αυτά τα απαίσια γηρατιά.
"Μες στα παληά τα σώματά των τα φθαρμένα
κάθονται των γερόντων η ψυχές.
Τι θλιβερές που είναι η πτωχές
και πως βαρυούνται την ζωή την άθλια που τραβούνε.
Πώς τρέμουν μην την χάσουνε και πώς την αγαπούνε
η σαστισμένες κι αντιφατικές
ψυχές, που κάθονται -κωμικοτραγικές-
μες στα παληά των τα πετσιά τ' αφανισμένα."
Στο αφιερώνω
φιλιά πολλά
Ange-ta
 
Ας πούμε τώρα και την άλλη όψη των γειρατιών: Δες πόσο δροσερό είναι το τελευταί βιβλίο του Γκαλμπρέϊθ. 94 χρονών παρακαλώ!
Στη Βρεττάνη έχω περάσει και εγώ μία αξέχαστη βδομάδα. Το πρωϊ κρασί και στρίδια. Με 10 φράγκα μας γέμιζε ο στριδάς μία σακούλα.
Ξέχασε τα τα μα#%&ένα τα γεράματα.
 
@scalidi
Μπορεί να το γράφω ήδη, μπορεί να είναι γραμένο από καιρό, μπορεί και να αρχίσει να γράφεται μετά από μήνες...Το αν γράφω ή δεν γράφω δεν έχει να κάνει με το παρόν μπλογκ σε καμία περίπτωση και την απάντηση την ξέρουν οι εκδότες που επικοινωνούν μαζί μου ηλεκτρονικά.
Το σίγουρο είναι ότι παρότι τα κείμενα του μπλογκ φτάνουν να γεμίσουν δύο βιβλία δεν είναι ''εμπορεύσιμα'' αυτό το έχω ξεκαθαρίσει και δημόσια. Η συγκεκριμένη προσπάθεια γίνεται για το κέφι μου και για όσο έχουμε κέφι ως μεγάλη παρέα και αυτή είναι η αξία της. Ολα τα άλλα είναι υπό συζήτηση.
Το..πυραμίδα παραπέμπει ως λογική σε αυτό που λες. Και εκεί κάθε καινούργιος παίκτης φέρνει 5-10 καινούργιους. Αλλά ανάγεται στο μάλλον ιδιότυπο χιούμορ μου ο τίτλος. Να τον κάνω...αροπλανάκι;
 
Καλέ, reader, με καλή πρόθεση είπα μια ιδέα, γιατί μου άρεσε που αναφέρατε τόσα μέρη διαφορετικά, μη μου δίνετε εξηγήσεις που δεν χρειάζονται. "Εμπορεύσιμα" και τέτοια που λέτε, δεν έχουν καμία σχέση μ' αυτό που γράφω εγώ, καλόπιστα και χαριτωμένα σχολίασα. Όσο για το "αροπλανάκι", μου αρέσει πολύ...Ναιιιιι! Μην παρεξηγηθούμε με τον αυθορμητισμό μου, αμαρτία είναι.
 
Route 66... Ω ναι... σ' ότι δρόμο κι αν έχει απομείνει.
 
Μετά από έναν αντιπαθητικό ιό στο κομπιούτερ που δεν με άφηνε να ποστάρω, να σχολιάσω, να κάνω οτιδήποτε, τώρα έχει βελτιωθεί η κατάσταση και να 'μαι πάλι. Ευχαριστώ για την πρόσκληση. Θα ανταποκριθώ.
 
Αναγνώστη, σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση. Παρόλο που είμαι... ψιλοχαμένος αυτή την εποχή (4 βιβλία κυκλοφορούν οσονούπω -3 αθλητικά, 1 λογοτεχνικό) σκοπεύω να ανταποκριθώ το συντομότερο δυνατό. Εξάλλου, μ' έχει καλέσει και η Adomiel και μέχρι τώρα δεν είχα συνειδητοποιήσει την έκταση που έχει λάβει η... πυραμίδα! :)
 
Route 66, διάβασμα σε τέτοια απίθανα μέρη!!!!

Αναγνώστη εντυπωσιάστηκα! :-))))
 
@ioeu
Ούτε κατά λάθος δεν θα με βρεις μπροστά σε τηλεόραση εκείνες τις βραδιές. Ασε που υπάρχουν κάτι στέκια με καλή μουσική που δεν ζυγώνει άνθρωπος λόγω...ποδοσφαίρου!
 
agne-ta
Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις τον διαχωρισμό. Εάν μπορούσα όχι να γράψω αλλά να....διαβάσω έστω σε ηλικία 90 ετών τις Θλιμένες πουτάνες της ζωής μου σαφώς και θα ήθελα να φτάσω 90! Αλλά να φτάσω σερνάμενος, υποβασταζόμενος και αξιολύπητος δε νομίζω ότι με ενδιαφέρει. Εχω πάντως άλλα τόσα χρόνια (πάνω-κάτω) μέχρι εκεί οπότε το...ξανασυζητάμε!
 
@scalidi
Επειδή αυτή η μορφή επικοινωνίας κρύβει κινδύνους εξήγησα κάτι για να μην παρεξηγηθώ. Επειδή μετά τα όσα είπα στο Εθνος πήρα 1-2 μέιλ από...σεσημασμένους επικριτές μου ότι άρχισα να έχω παρτίδες και με εκδότες! Δεν παρεξήγησα εσένα όπως δεν παρεξηγώ κανένα που ξέρω ότι είναι καλοπροαίρετος. Απλά, εξηγήθηκα για να μην παρεξηγηθώ.
Υ.Γ. Αλλαξε και ο τίτλος του ποστ όπως ζήτησες.
 
@george glikofridis
πειδή το παρακολουθώ χρόνια τώρα το ζήτημα όσα σημεία του λειτουργούν είναι άκρως επικίνδυνα για ταξιδιώτες. Θα μείνει, δυστυχώς, όνειρο...
 
@λεία βιτάλη
Να σας προσθέσουμε και ένα ευχάριστο πονοκέφαλο αυτό τοδιάστημα. Αφού όμως η Ιερή παγίδα πάει καλά δεν θα είναι...βάσανο η συμμετοχή στο αεροπλανάκι. Με την ευκαιρία καλή επιτυχία και στην παρουσίαση του βιβλίου.
 
@χρήστος φασούλας
Θα το...δω το πόνημα
 
reader
μόνο σε μένα δεν απαντήσατε κλαψ λυγμ :))

royte 66
είχε στηθεί ολόκληρη "βιομηχανία" συμμοριών που λήστευαν σκότωναν κι εξαφάνιζαν ταξιδιώτες (κυρίως πλούσιους λευκούς λεφτάδες) και μέσα μεταφοράς -κυρίως μηχανές χάρλει- που είχαν το ίδιο όνειρο. (να κάνουν το γουέστ - ήστ κόστ) γι' αυτό και ο δρόμος -η ιστορική διαδρομή- καταργήθηκε.

το κανε κι ο Κίνγκ και μου φαίνεται κάτι λέει σ' ένα βιβλίο γι' αυτό.
κλασσική μέθοδος εξόντωσης το συρματόσχοινο στο δρόμο που αποκεφάλιζε τον αναβάτη (κι η μηχανή συνέχιζε μόνη της γι 'αλλο ένα μίλι).

αν' αυτού προτείνω καλοκαίρι το ανάλογο πέρασμα από τον Καναδά
ή με αυτοκίνητο
ή με τρένο
 
αμάν, βρε μαμαλούκα, έμπαινα να πω στον άνθρωπο ότι πολύ με συγκίνησε που άλλαξε για χάρη μου τον τίτλο του ποστ (ήθελα να γίνω κι εγώ λίγο μελό σαν τον λίμπρο), αλλά χτύπησε το τηλέφωνο και σταμάτησα στη σελίδα μπροστά και τι να δω τώρα, έχεις γράψει για φόνους, συμμορίες, σκοτωμούς. ένα γλυκανάλατο -πια, εξαιτίας του δεμ ο λουκ- "ευχαριστώ" από μένα reader και πολλά πολλά χαμόγελα. (Κα μην δίνετε πάντα εξηγήσεις για όλα δεν χρειάζεται) Καλό βράδυ
 
@mamaloukas
Συγνώμη ήταν πολλά τα σχόλια και μου ξέφυγε! Ανάλογη είναι και η αναφορά του Κινγκ σε ένα μίνι διήγημα με τον πατέρα που παίρνει εκδίκηση από τον μαφιόζο δολοφόνο του παιδιού σκάβοντας μια τεράστια τάφρο παγίδα σε κάποια σκοτεινή στροφή του Route 66...
Αν πρόκειται για τραίνο θα προτιμούσα και θα πρότεινα τον Υπερσιβηρικό!
 
@ladychill
Τα βιβλία είναι ίδια παντού όμως...Και αυτό μετράει.
 
@scalidi
Οταν υπάρχουν εξηγήσεις δεν είναι κακό να δίνονται.
 
Reader
καλά, αστειευόμουν πριν :).
αναφέρεστε στο καλύτερο διήγημα του Κίνγκ κι ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει και δεν ντρέπομαι να πω ότι με εχει επηρεάσει και συγγραφικά.
ονομάζεται "η Κάντιλακ του Ντόουλαν" (στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επιλογή, δε θυμάμαι τον τίτλο του βιβλίου που περιλαμβάνει κι άλλα διηγήματα)
και ο ήρωας του, ένας μεσόκοπος δάσκαλος, εκδικείται το μαφιόζο για το φόνο της γυναίκας του.
Άπαιχτο.
 
Εγώ στα 90 μου, θα ήθελα να λύνω μαθηματικές ασκήσεις επιπέδου πολυτεχνίου και όχι να ασχολούμε με Θλιμένες πουτάνες. Αυτές .....θα τις έχω γραμμένες.
(σκέψου να μην τις έχω;;)
 
Αγαπητέ ρήντερ σ' ευχαριστώ για τις ευχές και, τι να πω, σε περιμένω στο Μουσείο; Δεν ξέρω κι εγώ αν θα πάω σε τέτοιες ... παγίδες!
 
Παράπονο. Γιατί δεν ακούμε τις καταπληκτικές σου μουσικές και όταν σχολιάζουμε;
 
@λεία Βιτάλη
Λοιπόν θα έρθω...
Υ.Γ. Αυτό το γράφω για να μαζέψω κόσμο και να έρθουν και όσοι έχουν περιέργεια να βγάλουν τη μάσκα μου...
Υ.Γ. 2 Και να έρθω τελικά ούτε θα στο πω, ούτε θα το μάθεις. Ασε που ούτως ή άλλως θα είναι τόσος κόσμος μαζεμένος που δεν θα τους θυμάσαι όλους!
Υ.Γ. 3 Για τη μουσική δεν έχω ιδέα! Μέχρι εκεί έφταναν οι γνώσεις μου, είμαι μάλλον techno-στουρνάρι και το ότι κατάφερα να ανεβάσω podcast ήταν...άθλος. Αν κάποιος ξέρει πως θα πάιζει μουσική και στα σχόλια ας το γράψει (αλλά αναλυτικά παρακαλώ, σε...αρχάριο απευθύνεται) και θα το τακτοποιήσω.
 
ελπίζω να καταλάβατε, αγαπητέ, ότι κι εγώ εκεί είμαι όταν δείχνει ποδόσφαιρο...

τι σχήμα είπαμε έχει η μπάλα?
 
@ioeu
Κι' όμως ξέρω τι σχήμα έχει η μπάλα. Σχήμα που θυμίζει...πεπόνι. Στο αμερικάνικο φουτμπολ βεβαίως...
 
εγώ πάλι, σχεδόν όχι, αγαπητέ...

οι μουσικές μου...ακούγονται πολύ πιο ενδιαφέρουσες!!!
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?