Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Saturday, February 17, 2007

 

(20) αδικημένα βιβλία 2006 (μέρος 14ο)

Νο. 4, Ο καθρέφτης του τυφλού, Αχιλλέας Κυριακίδης (εκδόσεις ΠΟΛΙΣ)



Πόσο αδικημένο μπορεί να είναι ένα βιβλίο που φέρει την υπογραφή ενός από τους κορυφαίους μεταφραστές της χώρας (συγκλονιστική η ποιότητα της δουλειάς του στα Άπαντα του Μπόρχες) και βραβευμένο λογοτέχνη με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος. Μπορεί, για την κοινή λογοτεχνική λογική ο Αχιλλέας Κυριακίδης να είναι ’’όνομα’’ σύμφωνα με τη δική μου, ταπεινή, άποψη βιβλία όπως ’’Ο καθρέφτης του τυφλού’’ (εκδόσεις ΠΟΛΙΣ) έπρεπε να έχουν κορυφαία θέση στα ευπώλητα της χρονιάς. ’’Μάστορας’’ της σύντομης γραφής ο Κυριακίδης χωράει σε μόλις εβδομήντα σελίδες επτά διηγήματα-διαμάντια. Σαφώς επηρεασμένος από το σύμπαν και τη λογική γραφής του Μπόρχες ο Κυριακίδης προσφέρει ένα μοντέρνο, ζωντανό και βιβλίο για απαιτητικούς αναγνώστες. Στον καθρέφτη του τυφλού τα πάντα μοιάζουν υπό…αίρεση, μοιάζουν ρευστά και αδιευκρίνιστα ζητώντας το μάξιμουμ της αναγνωστικής προσοχής μας. Και όλα είναι απολύτως σχετικά…Ο χρόνος, η μνήμη, η μουσική, η γλώσσα, τα όνειρα, η μοναξιά και η απομόνωση αλληλοδιαπλέκονται σε ένα ατέρμονο συγγραφικό ’’παιχνίδι’’. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο από τα επτά διηγήματα, αν όμως ήμουν υποχρεωμένος να διαλέξω ένα και να το κρατήσω ως απόλυτα αντιπροσωπευτικό της συγκεκριμένης δουλειάς αυτό θα ήταν το Μπονζάι, γεμάτο από ενοχές ενός ανθρώπου μαθημένου να ζει σε παράξενα μονοπάτια. Μια συλλογή διηγημάτων που δεν προσφέρεται για….τυφλούς αναγνώστες.
Comments:
Αν είσαι αναγνώστης ρίντερ μου, δεν μπορεί να είσαι τυφλός! Θα 'ναι τζάμπα χρόνος αν δεν "βλέπεις" αυτά που θέλει να σου πει ο συγγραφέας.
Σου εύχομαι καλό τριήμερο, καλή ξεκούραση και συγχαρητήρια για την συνέντευξη στο Έθνος την προηγούμενη Κυριακή!
 
Πιστεύω ότι θα ήταν μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα μια συζήτηση για την "ταυτοσημία" συγγραφέα-μεταφραστή από τη στιγμή που μεγαλώσαμε με τον Μπόρχες άρρηκτα δεμένο με τον Κυριακίδη. Όπως συμβαίνει και με τη σχέση Σέξπηρ-Ρώτα, Τόμας Μαν-Άρη Δικταίου, Ουμπέρτο Έκο-Καλλιφατίδη για να αναφέρω μερικά εντελώς γρήγορα και πρόχειρα παραδείγματα.
 
@elpida
Μην παίρνεις όρκο ότι δεν υπάρχουν ''τυφλοί'' αναγνώστες. Ρίξε μια ματιά στη λίστα των ευπώλητων και θα καταλάβεις τι εννοώ. Βιβλία σαν του Κυριακίδη δεν θα τα δεις ποτέ εκεί.
Για τη συνέντευξη δεν σχολιάζω! Δεν έγινα celebrity των blogs. Δώσε καλύτερα συγχαρητήρια σ'αυτούς που αντέχουν και με διαβάζουν 14 μήνες τώρα...
 
@justanothergoneoff
Οντως ανοίγεις ένα πολύ σημαντικό θέμα. Νομίζω ότι η σχέση που αναφέρεις είναι λογοτεχνικά βιωματική, ειδικά σε περιπτώσεις που είναι μόνιμη και ο συγγραφέας είναι εν ζωή! Από τα λίγα που γνωρίζω σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει συχνά για να μην πω πάντα και επικοινωνία μεταξύ συγγραφέα και μεταφραστή. Και είναι πολύ λογικό από τη στιγμή που ο μεταφραστής είναι και ο ίδιος συγγραφέας οι επιρροές του να είναι έντονες και ευδιάκριτες.
 
Η -με οποιαδήποτε ιδιότητα- έκδοση βιβλίου από τον Αχιλλέα Κυριακίδη είναι η χαρά του δύσκολου (και χορτάτου) αναγνώστη. Gaudium και laetitia μαζί, που έλεγε και ο Μπαρτ.
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?