Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Saturday, January 20, 2007

 

(20) αδικημένα βιβλία 2006 (μέρος 5ο)

Νο 16, Γλώσσα από μάρμαρο, Ιφιγένεια Θεοδώρου (εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ)


Μια από τις εκδοτικές εκπλήξεις του 2001 ήταν το βιβλίο ’’Μελέκ, θα πει Άγγελος’’. Χωρίς ιδιαίτερη προώθηση το βιβλίο της Θεσσαλονικιάς Ιφιγένειας Θεοδώρου είχε ξεπεράσει τις 10.000 αντίτυπα. Δεν θυμάμαι, αν το βιβλίο βοήθησε το γεγονός ότι βρέθηκε στη short list του περιοδικού Διαβάζω για τα βραβεία της χρονιάς ή την εμπορική επιτυχία ακολούθησε η επιλογή του, το σίγουρο είναι ότι υπήρξε μια αλληλεπίδραση. Επίσης, δεν θυμάμαι, αν και δεν έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί δεν είχα διαβάσει τότε το βιβλίο. Όπως δεν είχα διαβάσει και την μάλλον αγνοημένη πρωτόλεια συγγραφική προσπάθεια της κ. Θεοδώρου από τον μικρό εκδοτικό οίκο ’’Ίκαρο’’ το 1997, με τίτλο ’’Χρυσός, Λίβανος και Σμύρνη’’. Πέρυσι, με μεγάλη διαφήμιση και προώθηση από τον εκδοτικό οίκο που είχε κυκλοφορήσει το ’’Μελέκ’’ εμφανίσθηκε ουσιαστικά το δεύτερο μυθιστόρημα και τρίτη δουλειά της κ. Θεοδώρου με τίτλο ’’Γλώσσα από μάρμαρο’’. Πότε ένας εκδοτικός οίκος πιστεύει ένα βιβλίο και το προωθεί φαίνεται με μια απλή βόλτα στα βιβλιοπωλεία. Καινούργιες εκδόσεις βρίσκεις ή σε ένα δύο αντίτυπα κρυμμένες στα ράφια ή σε στοίβες σε καίρια θέση στα βιβλιοπωλεία. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκε το βιβλίο της Θεοδώρου. Οι στοίβες έμειναν ανέγγιχτες και το βιβλίο σημείωσε σημαντική εμπορική αποτυχία, ενώ αγνοήθηκε εντελώς (σε αντίθεση με το Μελέκ) από τους κριτικούς. Τότε ακριβώς αποφάσισα να το αγοράσω για να αντιληφθώ πότε έκαναν λάθος οι αναγνώστες…Την πρώτη ή την δεύτερη φορά.Η ’’Γλώσσα από μάρμαρο’’ είναι κατ’ αρχήν ένα καλογραμμένο βιβλίο και με θέμα αρκετά ενδιαφέρον. Πραγματεύεται την ιστορία ενός παραθαλάσσιου τόπου, της Αλυκής, ενός ονειρεμένου μέρους που όμως οι κάτοικοι του θέλουν να εγκαταλείψουν αναζητώντας ένα καλύτερο (;) αύριο. Ο ερχομός του απεσταλμένου ενός εργολάβου με σκοπό να αγοράσει τη γη και να την μετατρέψει σε τουριστικό θέρετρο αποτελεί την αφορμή. Η ιστορία που δεν έχει όμως να κάνει μόνο με τη γη ή το ξεπούλημα της στο όνομα του κέρδους από τη μια και της αμφισβητούμενης προόδου από την άλλη. Στην πορεία μπλέκονται στην υπόθεση οι άνθρωποι του χωριού και τα πάθη τους αλλά και η Αρχαιολογική Υπηρεσία που προσπαθεί για δικό της λογαριασμό να διασώσει τα ιστορικά μάρμαρα της Αλυκής από την επέλαση του πολιτισμού. Ένας μετανιωμένος φονιάς, μια κακοποιημένη γυναίκα, μια τυφλή σύγχρονη προφήτισσα δεινών, μια χήρα όλα κρίνονται μέσα στο κρίσιμο καλοκαίρι. Δεν μπορώ να υποστηρίξω ότι μυθοπλαστικά η Θεοδώρου με καθήλωσε με τα ευρήματά της αλλά η γραφή της είναι σφικτή, δυνατή, προσεγμένη και με σκληρές περιγραφές ή διάλογους στα σωστά σημεία και με τη σωστή δόση. Η συνολική εντύπωση που αποκόμισα ολοκληρώνοντας τις σχεδόν τετρακόσιες σελίδες είναι ότι το βιβλίο μάλλον αδικήθηκε σε αντίθεση με πολλά άλλα που εμφανίστηκαν την ίδια εποχή στις λίστες ευπώλητων. Η ίσως αδίκησε τον εαυτό της η Θεοδώρου που άφησε να περάσουν αρκετά χρόνια από την προηγούμενη δουλειά της και το κοινό του ’’Μελέκ’’ στράφηκε σε άλλες κατευθύνσεις.
Comments:
Το πρώτο βιβλίο, το οποίο δεν έχω διαβάσει, είχε προωθηθεί πολύ περισσότερο, μέσω της τηλεόρασης! Όποιος παρακολουθούσε το συγκεκριμένο κανάλι, άκουγε τον τιτλό τουλάχιστον 5 φορές την ημέρα!

Διάβασα το δεύτερο χωρίς να γνωρίζω ότι επρόκειτο για την ίδια συγγραφέα... Το βιβλίο μου άρεσε...! Δύσκολο θέμα...! Κινδυνεύει να γίνει λυρικό και εύκολα συναισθηματικό...!

Αλλά reader δεν το αναγνώρισα το θέμα στα λόγια σου...! σαν να διαβάσαμε δυο διαφορετικά βιβλία...!
 
@adomiel
Μήπως μιλάμε όντως για διαφορετικά βιβλία; Δεν τυγχάνω τηλεθεατής, το αποφεύγω συστηματικά αλλά γνωρίζω ότι μόνιμη τηλεοπτική διαφήμιση έχουν τα βιβλία των Μοντέρνων Καιρών στο Alter λόγω κοινής ιδιοκτησίας των δύο εταιρειών.
Δύσκολο μου φαίνεται άλλος εκδοτικός οίκος να έχει κάνει τόση διαφήμιση σε ένα βιβλίο τα τελευταία χρόνια. Ισως πάλι κάνω λάθος...
Αν όμως μιλάμε για τα ίδια βιβλία τυχαίνει αρκετές φορές να ερμηνεύουν δύο αναγνώστες εντελώς διαφορετικά το θέμα ενός βιβλίου.
 
γραφή σφιχτή και καλά δομημένη, έχεις δίκιο.

ώρες - ώρες σκεφτόμουν όταν διάβαζα αυτό το βιβλίο, ότι παρα-ήταν άψογο, δλδ πολύ επαγγελματικά γραμμένο.

είμαι σε απόσταση τώρα, και η κρίση μου δεν είναι και η ιδανικότερη.
 
Συμφωνώ με το Ροΐδη -κάπως υπερβολικά επαγγελματικά γραμμένο. Δομημένο, σφιχτό, αλλά και κάπως αποστειρωμένο, σαν να έγραφε editor και όχι συγγραφέας.
 
@roidis, george
Αν δείτε το ββιογραφικό της συγγραφέως θα γίνει αντιληπτό το σωστό των παρατηρήσεων. Με σπουδές φιλολογίας είναι μάλλον λογικό να γράφει με ’’επαγγελματικό’’ στιλ αλλά αυτό (και πάλι συμφωνούμε) δεν αφαιρεί από το σύνολο. Ισως να μην προσθέτει αλλά δεν είναι μείον.
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?