Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Monday, December 18, 2006

 

Ξεφ(τ)υλλίζοντας...part 79

Χρονιάρες μέρες, όπως τις λένε στο…χωριό μου, δεν είχα σκοπό ν’ αρχίσω τη γκρίνια. Αλλά και να θέλει κάποιος να αγιάσει δεν τον αφήνουν…Είναι γνωστό ότι διαβάζω εκτός από πολλά βιβλία και πολλές εφημερίδες ειδικά τις μέρες που έχω ’’σημαδέψει’’ ότι υπάρχουν αναφορές σε βιβλία ή σε μουσική. Ένα από το βασικά ελαττώματα των επιφανών κριτικών ή ενασχολούμενων με τις βιβλιοπαρουσιάσεις (εκτός του ότι οι περισσότεροι διαβάζουν από επαγγελματική υποχρέωση και όχι από ευχαρίστηση) είναι ότι…στρουθοκαμηλίζουν. Και αυτού του είδους ο στρουθοκαμηλισμός τους απαγορεύει να καταλάβουν ότι οι εποχές έχουν αλλάξει. Τη χρονιά, που το Time ανακήρυξε πρόσωπο του 2006 τον πολίτη blogger (για τους ξένους μιλούσε, στην Ελλάδα σύμφωνα με την έρευνα μόλις το 8% όσων χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό υπολογιστή ξέρουν ή ασχολούνται με το blogging) οι αξιότιμοι πλην όμως ’’δεινοσαυρικοί’’ και αναχρονιστικοί γραφιάδες του παραδοσιακού τύπου συνεχίζουν να παίζουν με τα νεύρα μας. Την τελευταία εβδομάδα είδα τουλάχιστον πέντε ειδικά αφιερώματα για το βιβλίο με προτάσεις για τις αγορές των Χριστουγέννων, που συνήθως είναι το καλύτερο διάστημα του βιβλίου.
Δεν θέλω να γράψω ονόματα για να κάνουμε καλά Χριστούγεννα. Αλλά δεν είναι δυνατόν στη μια σελίδα ο Α να προτείνει βιβλία και γυρίζοντας στην επόμενη να βλέπουμε τον Β να προτείνει ως εξαιρετικό, αριστουργηματικό ή δεν ξέρω με ποιο άλλο επίθετο υπερθετικού βαθμού στα σχόλια του το βιβλίο του...Α. Και η αναγωγή συνεχίζεται. Στο επόμενο δισέλιδο ο Γ προτείνει το βιβλίο του Β και πάει λέγοντας…Οι περιπτώσεις που διέκρινα ήταν παραπάνω από μια και γι΄αυτό αναφέρομαι.
Δεν είναι κακό μέσα σε ένα κατά βάση κλειστό χώρο που ενίοτε λειτουργεί και σαν prive club του πνεύματος να διαμορφώνονται φιλικές σχέσεις. Κακό, αίσχιστο, ελεεινό και τρισάθλιο είναι μια παρέα γερόντων να προσπαθεί να χειραγωγήσει και να ποδηγετήσει το χώρο με μεθόδους της εποχής των…ανυποψίαστων και των αγαθών. Ήτοι, με πρακτικές που εφαρμόζονταν τη δεκαετία του ’60. Συνεχίζω να σέβομαι ονόματα και ιστορικές διαδρομές και δεν πάω παρακάτω. Για όσους τυχόν απ΄ αυτούς (απ΄ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω πλέον είναι η πλειοψηφία) επισκέπτονται τούτο το χώρο να γράψω μαζί με τις ευχές μου και το πολύ απλό: ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ! Ο κόσμος ξέρει και δεν παραμυθιάζεται.
- Τα αφιερώματα, βεβαίως, των εφημερίδων γίνονται κυρίως για να υπάρχει χώρος που θα φιλοξενεί και τις διαφημίσεις των εκδοτών. Σιγά μην έγιναν ξαφνικά την τελευταία δεκαετία βιβλιόφιλοι οι εκδότες και οι διευθυντές σύνταξης των εφημερίδων. Ακόμη όμως και μ’ αυτό το δεδομένο ανακάλυψα μερικά ενδιαφέροντα θέματα, δουλειές η ιδέες και βάζω άνω τελεία στη γκρίνια. Εξαιρετικό ήταν το κλασικό πλέον δισέλιδο του Μανώλη Πιμπλή στα ΝΕΑ για τα best sellers της χρονιάς με νούμερα και στοιχεία που μπορεί να τα χορηγούν οι εκδοτικοί οίκοι (άρα είναι συζητήσιμα) αλλά δίνουν ένα στίγμα της βιβλιο-αγοράς. Καλό ήταν το ένθετο περιοδικάκι του Έθνους με πρωτότυπες επιλογές που κάλυπταν θεματολογικά ενότητες όπως ’’εσωτερική αναζήτητηση’’, ’’υψηλή αισθητική’’ κλπ., και μαζί φαντάζομαι ένα ευρύτερο φάσμα αναγνωστών. Ακόμη καλύτερη η ιδέα του επιτελείου του Ελεύθερου Τύπου (η Ελπίδα Πασαμιχάλη κάνει γενικά καλή δουλειά χωρίς πολύ φασαρία και με αγάπη για το βιβλίο): Μας πληροφόρησε τι διαβάζουν οι πολιτικοί αρχηγοί. Ο πρωθυπουργός μελετάει το τελευταίο πόνημα της ομοτράπεζής του Ιωάννας Καρυστιάνη (όλοι αναζητούν και θ’ αναζητούν αριστερά άλλοθι), ο Γιωργάκης μας παρέπεμψε στον διαδικτυακό του χώρο όπου εδώ και μήνες παρουσιάζονται (με συνέπεια πάντως και ουσιαστικές αναφορές) εκτενώς όλες οι καινούργιες κυκλοφορίες, ο Αλέξης Τσίπρας το έχει ρίξει στον Τάιμπο, ο πάντοτε...extreme Γιώργος Καρατζαφέρης ανακάλυψε το 2006 τον Κώδικα Ντα Βίντσι (κάλιο αργά παρά ποτέ). Επίσης, μάθαμε στις επόμενες σελίδες και τι διαβάζουν αυτό το διάστημα εννέα έλληνες συγγραφείς όπου σαφώς οι επιλογές ήταν πιο προσεγμένες. Χάρηκα ιδιαίτερα που αρκετοί όπως ο Αλέξηςε Σταμάτης μοιάζουν να έχουν αποβάλλει το ανόητο ταμπού ’’δεν μιλάω κολακευτικά για δουλειές άλλων Ελλήνων’’. Εξαιρετικά καλής αισθητικής είναι και τα βιβλία που μοιράζει το Κυριακάτικο ΘΕΜΑ. Όχι σε χαρτί…τσιγαρόχαρτο αλλά με σκληρό εξώφυλλο και ότι πρέπει για να μυηθούν νεαροί αναγνώστες σε έργα κλασικής λογοτεχνίας. Αυτό για όποιον τυχόν αγοράζει εφημερίδες για τις προσφορές βιβλίων (του…κιλού και με το…κιλό τα περισσότερα).
- Στα περίπτερα και το εορταστικό τεύχος νούμερο 469 του περιοδικού Διαβάζω. Διπλό σε μέγεθος (ο Καστανιώτης ευθύνεται γι αυτό με εξήντα πληρωμένες σελίδες διαφημίσεων!!!), συνοδευτικό ένα CD του Μεταίχμιου και φυσικά ’’σάρωμα’’ των πολλών νέων κυκλοφοριών. Δέκα συγγραφείς μιλούν επίσης για τις καινούργιες δουλειές τους και δεν απουσιάζει καμία από τις μόνιμες και πολύ επιτυχημένες στήλες του περιοδικού που συνεχίζει δυναμικά. Διαδικτυακά νέα: Το poetica γίνεται…διεθνές αφού ως δίγλωσσο site για να προσεγγίσει και φίλους της ποίησης έξω από τη χώρα πρόσθεσε και δεύτερη διεύθυνση. Εκτός από το www.poeticanet.gr το συναντάμε πλέον και στο www.poeticanet.com. Εδώ και μερικά χρόνια ο καλλιτέχνης (με έδρα τις Βρυξέλλες) Στράτος Φουντούλης αποφάσισε να ανεβάσει στο διαδίκτυο ένα λογοτεχνικό σάιτ. Τις ’’Στάχτες’’. Η 16η έκδοση τους βρίσκεται ανανεωμένη στη διεύθυνση www.stachtes.com με πολλά και ενδιαφέροντα θέματα. Ακόμη πιο σημαντικό είναι το μόνιμο ένθετο συνεργασιών με τίτλο Λογο-Στάχτες. Κάντε κλικ στη διεύθυνση http://stachtes.stratosfountoulis.com/keimena.htm όπου υπάρχουν συνεργασίες ή αποσπάσματα από δουλειές πολλών παλαιότερων και νέων συγγραφέων ή ακόμη και bloggers με λογοτεχνικές αναζητήσεις. Το αξιοσημείωτο με τις Λογο-Στάχτες εκτός του ελεύθερου των συνεργασιών (γράφει όποιος θέλει) είναι ότι οι συνεργάτες ανανεώνουν μόνοι τους και όποτε θέλουν ή κρίνουν σκόπιμο τα προφίλ ή τις δουλειές τους. Νομίζω και το προτείνω ανεπιφύλακτα ότι είναι ένας τόπος που προσφέρεται ειδικά για νεότερους σε ηλικία και έργο συγγραφείς που θέλουν να προβάλλουν τις δουλειές τους διαδικτυακά. Και η πολύ όμορφη προσπάθεια του κ.Στράτου Φουντούλη μακάρι να βρει ακόμη μεγαλύτερη ανταπόκριση απ΄ αυτή που ήδη έχει και όπως με ειλικρίνεια ομολογεί και ο ίδιος δεν την περίμενε όταν πρωτοξεκίνησε το χώρο τον Μάρτιο του 2003. Ενα χώρο χωρίς pop-up, διαφημίσεις, διαπλοκές με εκδοτικούς οίκους αλλά πολύ μεράκι και αγάπη για τις τέχνες και τη λογοτεχνία ειδικότερα.
Comments:
Γειά σου ρίντερ! Μπαίνω με το δεξί για να σου κάνω καλό ποδαρικό! Εύχομαι!
Κάποια στιγμή θύμωσα κι εγώ κι είπα να εκμεταλευτώ το βήμα σου και να πω: "βρε παιδιά, διαβάστε και το δικό μου το βιβλίο, που έχει περάσει από σαράντα κύματα και είναι αυτό κι αυτό",αλλά δεν θα το κάνω.
Έτσι ήταν πάντα κι έτσι θα παραμείνει το θέμα, ρίντερ μου! Ας μην θυμώνουμε χρονιάρες μέρες!
Σ΄αυτό το ποστ μου έβαλες μεγάλη εργασία απόψε. Πρέπει να σερφάρω!
Kαλό βράδυ!
 
@elpida
Αντεύχομαι αγαπητή Ελπίδα...Δεν διαμαρτύρομαι για όσα ΔΕΝ ΓΙΟΝΤΑΙ πλέον αλλά δυστυχώς και αυτό είναι ακόμη χειρότερο για ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ!
 
Έχεις απόλυτο δίκιο. Σε ένα δικό μου post είχα αναφερθεί σε ανάλογες ...διευκολύνσεις, αφού ο ένας κριτικός από συναδελφική αλληλεγγύη παρουσιάζει το βιβλίο του άλλου.
Ευτυχώς δεν διασώζονται αυτά τα έργα, όταν φυσικά δεν έχουν λογοτεχνική αξία.
Πατριάρχης Φώτιος
 
@βιβλιοκαφέ
Η μικρή μου διαφωνία δεν έχει να κάνει με το μέλλον αλλά με το παρόν. Συμφωνώ ότι τελικά δεν θα ''διασωθούν'' αυτά τα έργα αλλά σε παρόντα χρόνο (και αυτό πλέον ισχύει για μια 15ετία τώρα) είναι αυτά που κυριαρχούν.
 
Είμαι πιο αισιόδοξος με τη γνώση της ιστορίας να μας καθοδηγεί. Ακόμα και σήμερα όμως δες ποιοι δημοσιογράφοι-κριτικοί-μιντιάδες-εκδότες και διευθυντές εφημερίδων κλπ. έχουν όνομα και ως καλοί συγγραφείς. Σχεδόν κανένας.
Θα το ψάξω πιο διεξοδικά και ίσως δημοσιεύσω κάτι στο vivliocafe, ώστε να συνεχιστεί ο διάλογός μας.
Καλές γιορτές.
 
Είσαι πολύ καλός "φwτογράφος" reader!
Χρόνια Πολλά!!
 
θα συμφωνήσω απόλυτα για την ποιότητα των παραμυθιών από το θέμα... επιτέλους...
ποιότητα.

εύχομαι καλές γιορτές.
με καθαρό βλέμμα και καρδιά χωρίς πρέπει και δεσμεύσεις να συνεχίσετε αυτό που κάνετε, να είστε ένας αναγνώστης...

θερμές ευχές για οτιδήποτε επιθυμείτε.
 
@solaris
Αντεύχομαι
 
@vita
Αγαπητέ μου μπορεί να τραβάω καλές φωτογραφίες αλλά και ο καλύτερος...φωτογράφος δεν είναι τίποτα αν δεν υπάρχουν οι ανάλογοι καλοί και σωστοί ’’ερμηνευτές’’ των φωτογραφιών του. Αρα καταλήγουμε στο χιλιοειπωμένο ότι ένα μπλογκ (και μια....φωτογραφία) είναι τόσο καλό όσο οι αναγνώστες του ή όπως λέει το βιβλίο του παλιού διευθυντή των Νιου Γιορκ Τάιμς ’’Κάθε έντυπο έχει τους αναγνώστες που του ταιριάζουν’’. Του ιδίου είναι και το μότο στην προμετωπίδα της εφημερίδας News that fit to print!
 
@alexandra
Είχα σκοπό το μεσημέρι να ποστάρω τις πρωινές μου...περιπέτειες για να βρω κάποια βιβλία. Αλλά τελικά τα έγραψα σε ένα μέιλ και είπα να σταματήσω τη γκρίνια. Για την ιστορία: Ο Larry Cool πρέπει να είναι πολύ περήφανος. Τον ανακάλυψα στο ίδιο ράφι με τον Ισαάκ Ασίμοφ και τον φον Ντένιγκεν και δύο τρία ράφια πιο ψηλά από τον αγαπημένο μου συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Νόρμαν Σπίνραντ...
Καλή καρδιά που λένε και καλές γιορτές.
 
Χείμαρρος, Αναγνώστη μου! Χείμαρρος. Σε χαίρομαι! Σκίζεις!!
Εγώ θα πάω σε άλλο ανέκδοτο για να θέσω μία ερώτηση. Για τέταρτη φορά διαβάζω σε έλληνα συγγραφέα, την έκφραση "εξασκεί επάγγελμα". Ποιος ευθύνεται ο συγγραφέας ή ο επιμελητής;; Σκέψου να ήμουνα και φιλόλογος τι θα ξεφούρνιζα.
Καλες γιορτές σε όλους, αλλά μάλλον θα τα ξαναπούμε.
 
Α προ'πο επιστημονική φαντασία, βρίσκω τη Ουρσουλα λε Γκέν, εκπληκτική. Οι Ραψωδοί της Γνώσης, το τελευταίο της, μία μαγεία.
 
Καλημέρα

Σε διαβάζω εδώ και έξι μήνες με ιδιαίτερη ευχαρίστηση.
Ο χώρος του βιβλίου έχει ανάγκη τέτοιου είδους ματιές και σχόλια.
Για να μην ξεχνιόμαστε υπάρχουν βιβλία που επιμελώς παραγκωνίζονται.
Να σαι καλά.
Καλές γιορτές.

Ματίνα
 
@matina
Χαίρομαι που άφησες και την...κάρτα σου σ' αυτή την επίσκεψη με το σχόλιο. Συμφωνούμε ότι υπάρχουν βιβλία που ''χάνονται'' και ατυχώς όχι μόνο ένα, δύο η δέκα αλλά πολύ περισσότερα αφού επικρατεί η απαξιωτική λογική των ''δεν προλαβαίνουμε να τα διαβάσουμε όλα'' κριτικών. Δηλαδή ''μέτρια και φέτος η παραγωγή, τίποτα καινούργιο που να κίνησε το ενδιαφέρον''. Και επειδή οι δικές τους ανασκοπήσεις αυτό το Σαββατοκύριακο ή το επόμενο θα είναι ένα αναμάσημα όσων έχουν γράψει τις προηγούμενες 52 εβδομάδες χωρίς τίποτε καινούργιο σκοπεύω με τη νέα χρονιά να ''ανεβάσω'' εντελώς διαφορετικές ανασκοπήσεις. Τα 20 βιβλία που δεν διαβάστηκαν ενώ θα έπρεπε ή τα αντίστοιχα που έγιναν επιτυχίες ενώ δεν άξιζαν κλπ. Βλέπεις, αγαπητή Ματίνα, ότι στο συγκεκριμένο blog ούτε στεγανά υπάρχουν, ούτε υπάρχουν σπόνσορες-διαφημιζόμενοι-εκδότες, πολύ δε περισσότερο κύκλος ευνοούμενων συγγραφέων (δεν γνωρίζω προσωπικά το 95% των συγγραφέων τους οποίους διαβάζω και για τους οποίους γράφω και το 5% εξαιρείται όχι γιατί πίνω καφέ μαζί τους αλλά γιατί με ορισμένους έτυχε να αλληλογραφώ ηλεκτρονικά και να γίνεται μια γόνιμη ανταλλαγή απόψεων)...
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?