Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Tuesday, September 19, 2006

 

Ξεφ(τ)υλλίζοντας....part 66

Θα φανεί αντάξιος του πατέρα του; Αν αυτό συμβεί τότε θα μιλάμε για ένα νέο συγγραφικό έπος. Σήμερα, ο γιος του Τζον Ρόναλντ Τόλκιεν ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμος να εκδώσει τη φερόμενη ως συνέχεια του ’’Αρχοντα των δαχτυλιδιών’’. Τίτλος του ΄΄Ο γιος του Χάριν’’ και σύμφωνα με τη δήλωση του Κρίστοφερ Τόλκιεν το βιβλίο είχε ξεκινήσει να γράφεται από τον πατέρα του και αυτός συμπλήρωσε την ημιτελή δουλειά του. Όσον αφορά το θέμα, θα κινείται πάλι γύρω από τη μυθολογία της Μέσης Γης και ορισμένα μικρά κομμάτια του είχαν εκδοθεί με τη μορφή διηγημάτων παλαιότερα. ’’Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών’’ έχει πουλήσει πάνω από 50 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον πλανήτη αλλά πέρα από τους φανατικούς πιστούς του Τόλκιεν που θεωρούσαν το βιβλίο cult δημιούργημα για πολλές δεκαετίες κέρδισε νέους αναγνώστες με την κινηματογραφική τριλογία. Ήδη, μερικές ώρες μετά τις εξαγγελίες του Κρίστοφερ Τόλκιεν άρχισε στο διαδίκτυο η φημολογία ότι ο σκηνοθέτης Πίτερ Τζάκσον έχει ήδη εξασφαλίσει τα δικαιώματα του βιβλίου. Όσο για την ελληνική αγορά; Τα δικαιώματα του Άρχοντα των δαχτυλιδιών έχει ο Κέδρος. Η νέα δουλειά της οικογένειας Τόλκιεν εκδίδεται από τους ίδιους Αμερικάνικους και Βρετανικούς οίκους οπότε αν δεν προκύψει κάποια έκπληξη ή πλειστηριασμός στις διεθνείς εκδόσεις βιβλίου μάλλον από τον Κέδρο θα εκδοθεί και η συνέχεια. Λογικά, στην ελληνική αγορά το βιβλίο αναμένεται το καλοκαίρι του 2007.
- Ξεκίνησε και η φθινοπωρινή έκθεση βιβλίου στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Σύμφωνοι, ο καιρός δεν πολυβοηθάει, οι εκδηλώσεις δεν διαφημίστηκαν από τον Σύλλογο Εκδοτών (πάνε εκείνες οι παλιές αφίσες που γέμιζαν κάθε γωνία της Αθήνας) και γενικά η έκθεση βιβλίου δεν έχει ανανεωθεί ως ιδέα τα τελευταία χρόνια. Όλα αυτά είναι σωστά αλλά απλές ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ για εκείνους που δεν θέλουν να πάνε. Όλοι οι υπόλοιποι πάμε για τα βιβλία, για τη χαρά του…ψαξίματος, για την ανακάλυψη ενός βιβλίου που μας είχε διαφύγει και δεν δίνουμε σημασία σε ασήμαντες ’’τεχνικές λεπτομέρειες’’.
- Σημαντική ως κίνηση είναι και η 1η διεθνής έκθεση κόμικ (ή κόμιξ) που αρχίζει στις 25 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη με τίτλο Προβλήτα 2006 και τιμώμενη χώρα την Ισπανία. Η λεγόμενη και ’’ένατη τέχνη’’ έχει φανατικούς φίλους και μπορεί ορισμένοι να μην την συμπεριλαμβάνουν στα λογοτεχνικά είδη αλλά έχω εντελώς διαφορετική εντύπωση και εκτίμηση, αφού αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της επιστημονικής φαντασίας. Χώρια που Έλληνες δημιουργοί-σχεδιαστές όπως οι Κυριαζής, Ζερβός, Δερβενιώτης (αναφέρω μερικούς ενδεικτικά) θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα και σαν ατόφιοι λογοτέχνες, Οι ιδέες δεν τους λείπουν…
- Δυστυχώς, συνεχίζονται και οι απολύσεις αξιόλογων στελεχών σε εκδοτικούς οίκους. Ειδικά, δύο συγκεκριμένοι οίκοι έχουν μετατρέψει τα γραφεία τύπου τους σε ’’ηλεκτρικές καρέκλες’’ όπου δεν στεριώνει άνθρωπος. Κρίμα κι’ άδικο αφού η εκδοτική βιομηχανία στερείται αριθμητικά πολλών αξιόλογων στελεχών για να ’’διώχνει’’ και τα ικανά. Ονόματα δεν γράφω, κυρίως για να μην μειώσω όσους αδικήθηκαν αλλά η…αιχμή έχει συγκεκριμένους αποδέκτες.
Comments:
Δεν μπορώ να καταλάβω, πώς αυτά τα δακτυλίδια μπορεί να αρέσουν. Αγαπάω αφάνταστα την επιστημονική Φαντασία, αλλά όχι την σπαραξικάρδια φλυαρία του Τολκιεν και του Πότερ.
Ο Πότερ, και ο Τόλκιεν και η Μέιμαράκη. Παρ τον ένα και κτύπα τον άλλο. Μάγοι, Μάγια, μάγισσες, η μάχη του καλού και του κακού, σε ένα ανακάτωμα για την δημιουργία μιας άλλης θρησκείας στην θέση της υπάρχουσας. Ο κόσμος να ναι κάπου μπλοκαρισμένος για να μη σκέφτεται. Οι ήρωες που κάθονται στην ουρά για να μας σώσουν. Αμάν πια. Δηλαδή εδώ που τα λέμε, οι Μάγισσες της Σμύρνης έχουν και λίγη πλάκα, γιατί αφορά προσωπική υπόθεση. Δεν προσπαθεί α γίνει παγκόσμιο φαινόμενο. Αυτά τα δακτυλίδια και τα ραβδάκια δεν έχουν (η δεν βρίσκω) καμία απολύτως καμία γοητεία. Μεγαλοιστορίες χωρίς περιεχόμενο.
Αγαπητέ σολάρις, γιατί να τον ξέραμε το κύριο;; Εδώ δεν ξέρουμε άλλους και άλλους, ο Τολκιεν μας μάρανε;;;;
Οχι πές μου δηλαδή!
 
Πραγματικά έχει κάνει 'σχολή'... Είναι παραμύθια για μεγάλους.

Όσον αφορά την άποψή σας για το ότι όποιος θέλει, βρίσκει (όσο αφορά τα βιβλία) είναι αληθινή.
 
agaphth ange-ta ίσως δεν μπορείς να το καταλάβεις γιατί δεν είναι τμήμα του ευρύτερου παρελθόντος σου. Η αγγλοευρωπαική ιστορία και μυθολογία είναι στενά δεμένη με μάγους, γκομπλινς τρολς κλπ.
 
Αγαπητέ Τζιτζίκο:
Σαφέστατα και είμαστε προϊόντα του ευρύτατου και του ατομικού μας παρελθόντος. Το «είναι μας ορίζει την συνείδηση μας και όχι αντίστροφα». Αλλά εφόσον είναι έτσι γιατί αρέσει στην Ελλάδα ο Τόλκιεν και ο Πότερ; Το δικό μας παρελθόν έχει τόσο ωραίους μύθους! Τόσο ανάλαφρους! Τόσο συναρπαστικούς! Αλλά ακόμα και σήμερα η Ζατέλη είναι ένα έξοχο παράδειγμα παγανιστικής μαγείας. Μίας μαγείας που μοιάζει με αεράκι που σου ψιθυρίζει πόσο «είναι γλυκειά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα»! Εμείς τι έχουμε λοιπόν να θαυμάσουμε σ αυτούς; Είναι η γοητεία μιας άλλη κουλτούρας; Της των Βορείων λαών της Ευρώπης; η είναι Η κουλτούρα, η ΜΙΑ, αυτή που μυρίζει θειάφι, που είπε και Τσάβες στον ΟΗΕ. Αυτό είναι το ερώτημα! Αν έχεις μία απάντηση πες τη μου. Εγώ πάντως δεν έχω, αλλά όπως και να χει το πράγμα, βρίσκω τον Τολκιν, άχρωμο, φλύαρο, άτεχνο και άγαρμπο.
 
δυστυχώς εκτός από το παρελθόν μας υπάρχει και το πεζό μάρκετινγκ το οποίο σε αυτές τις 'α-συνείδητες' περιπτώσεις λειτουργεί σαν ιος από το ένα πρόσωπο στο άλλο μέσα στην μάζα (κυρίως των παιδιών αλλά όχι μόνο). (Μιλαω βεβαίως κυρίως για Τολκιεν/χαρυ Ποττερ και όχι για μειμαράκη Ζατελη κλπ.).
 
Τζιτζίκο, alles klar που λένε οι Γερμανόφωνοι, που πάει να πει, Τα κατάλαβα όλα.
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?