Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Sunday, August 27, 2006

 

Ξεφ(τ)υλλίζοντας...part 63 (Είναι ακριβά τα βιβλία;)

Το έναυσμα για το σημερινό μου post το έδωσε ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ στη χθεσινή ’’Καθημερινή’’ και μια επιστολή που έλαβα από αναγνώστρια-επισκέπτρια του μπλογκ. Κοινός ο προβληματισμός και αρκετά καίρια η ερώτηση. ’’Είναι ακριβά τα βιβλία σήμερα στην Ελλάδα;’’…
Στο ρεπορτάζ της Καθημερινής με την υπογραφή της Ολγας Σελλά αναφέρεται ότι φέτος το καλοκαίρι η αγορά ήταν ’’πεσμένη’’ αφού η γενικότερη ακρίβεια ΄΄έπληξε’’ και το βιβλίο. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι οι εκδοτικοί οίκοι απέφυγαν να εκδώσουν μεγάλα ονόματα όπως συνηθίζουν το καλοκαίρι αλλά το έκαναν λίγο πριν ή λίγο μετά το Πάσχα για να κρατήσουν τις εμπορικές κυκλοφορίες τους περισσότερους μήνες στα βιβλιοπωλεία. Ακριβή η ζωή, ακριβά και τα βιβλία;
Πριν από λίγες μέρες, εντελώς συμπτωματικά, μια τακτική επισκέπτρια του μπλογκ μου έστειλε ένα μέιλ εκφράζοντας από διαφορετική οπτική γωνία τον ίδιο προβληματισμό.
Μάλιστα, μου αναφέρει ότι πρόσφατα κάποιος γνωστός εξέδωσε με δικά του έξοδα ένα πολυτελές λεύκωμα σε 2.000 αντίτυπα και πλήρωσε για τυπογραφείο και πιεστήριο 6.000. Η αναγωγή λέει ότι οι εκδοτικοί οίκοι σίγουρα μπορούν να πετύχουν και λόγω ποιότητας χαρτιού που χρησιμοποιούν και λόγω όγκου δουλειάς που προσφέρουν στα πιεστήρια τιμές μικρότερες των 3 ευρό ανά βιβλίο. Με βάση τη συλλογιστική της αν τα 3 ευρό πάνε στο χαρτί και την παραγωγή και άλλα 2-3 ευρό στα συγγραφικά δικαιώματα (είναι γνωστό ότι η πλειοψηφία των συγγραφέων παίρνει περίπου το 10% από τη λιανική τιμή πώλησης) για ένα βιβλίο που κοστίζει 18 ευρό περισσεύουν 12-13. Άλλα πέντε ευρό κατά μέσο όρο μπορεί να πηγαίνουν σε λειτουργικά έξοδα του εκδοτικού οίκου, συνεπώς μένουν άλλα οκτώ ευρό για να ’’μοιραστούν’’ βιβλιοπωλεία και ο εκδοτικός οίκος. Όλα αυτά για βιβλία αξίας 20 ευρό τη στιγμή που το βασικό ημερομίσθιο για ένα μέσο εργαζόμενο είναι 25-30 ευρό.
Και εδώ τίθεται ένα ακόμη πιο ενδιαφέρον ερώτημα…Αν ο ίδιος ο συγγραφέας αποφασίσει να προχωρήσει σε αυτοδιάθεση των βιβλίων του μέσω του διαδικτύου τι θα συμβεί; Θα δίνει 2-3 ευρό για την έκδοση, άλλα δύο στο ταχυδρομείο, 1 ευρό για φόρους και αν ορίσει τιμή 12 ευρό θα του μείνουν περισσότερα και ο αναγνώστης θα πληρώνει σχεδόν τα μισά. Νομίζω ότι ο όλος προβληματισμός και η ιδέα (παρότι δεν μπορώ να είμαι βέβαιος για την ακρίβεια των αριθμών) αν μη τι άλλο έχουν ενδιαφέρον και ανοίγουν ένα σημαντικό θέμα συζήτησης. Πάσα άποψη δεκτή και χρήσιμη…
Comments:
βασικα στην ελλαδα μας δουλευουν. κανουν και καλα προσεγμενες εκδοσεις και τα βαρανε οπου να ναι στην τιμη.
στο ξενογλωσσα αμα δεις, δεν κανουν μουρατες εκδοσεις, και τα πουλαν πολυ φτηνοτερα. και αν οι εκδοσεις συνοδευοταν με λογοτεχνικη αναβαθμιση. οπως πληρεις και αναλυτικες βιογραφιες, η και δοκιμια πανω στο βιβλιο που αγοραζεις να πεις οκ. αλλα το προσεγμενη σημαινει βαζω καλυτερο χαρτι, φτιαχνω και γαμω τα εξωφυλλα κτλ. ε δεν πανε να πνιγουν.
θα τα διαβαζω στα αγγλικα ή σε αλλη γλωσσα, και ας γινετε χαλια το χαρτι αμα το αφησω στο μπαλκονι απο την υγρασια.
γιατι τα μεταξωτα βρακια ...

δεν θα δινω 10 ευρω για ενα βιβλιο και μετα αν ψαχνω δυο ωρες στην wikipedia να μαθω για τον συγγραφεα.

οταν γινουν επιδεξιοι οι κολοι να ξανασυζητησουμε
 
Ο Κώδικας Ντα Βίντσι είχε περί τα 7 ευρώ σε πεϊπερμπακ στην Αγγλία. Εδώ όμως καλλωπίσθηκε, σινιαρίστηκε, "μεγάλωσε" και ανέβηκε η αξία του στο τριπλάσιο. Είναι όπως η συναυλία του Γούντυ Αλλεν. Εδώ την πλερώσαμε 300 ευρώ - στο Βερολίνο κόστιζε 30 ενώ στο μπαρ του στο Μανχάταν η είσοδος μετά ποτού εκόστιζε 18 δολλάρια (και δεν ήταν απαραίτητη η κράτηση).
Αναγνώστη Ντίαρ, η διάθεση μέσω ίντερνετ αφορά αυτοεκδόσεις. Δηλαδή μη επαγγελματίες συγγραφείς. Όταν εγώ γράφω, περιμένω να κριθώ σύμφωνα με κάποια στάνταρντς από έναν εκδότη που θα με πλασάρει στο κοινό. Δεν γράφω για να τα πουλήσω μέσω νετ, όπως με παρακαλούσε κάποτε ο pitsirikos. Με την ίδια λογική μπορώ να κάνω και άλλου είδους εμπόριο, γιατί να χάνω το χρόνο μου γράφοντας; όλοι της λογοτεχνικής γης οι πικραμένοι προσπαθούν να εκδώσουν με κάθε κόστος, δίχως να θέλουν να κοιτάξουν κατάματα την πραγματικότητα οτι δηλ.μπορεί να μην έχουν ταλέντο, που να πάρει η ευχή.
Για τα ακριβά βιβλία,τι να πω.Ντρέπομαι.Αν είναι δυνατόν ένα βιβλίο να κάνει 20 ευρώ!με 700 αντίτυπα εχουν καλυφθεί όλα τα έξοδα ενός εκδότη και αρχίζει να βγάζει και κέρδος.Δεν υφίστανται ταχυδρομεία και τέτοια, υπάρχει διανομή.
Το 10% αφορά πρωτοεμφανιζόμενους. Στα επόμενα βιβλία το ποσοστό ανεβαίνει, μην μπερδεύεσαι, και αν οι πωλήσεις είναι αρκετούτσικες, παίζει και κλιμακωτό.
Το πρόβλημα δεν είναι η τιμή (αποτελεί μέρος του προβλήματος). Είναι η όχι μόνο η έλλειψη οργάνωσης και ναι, εθνικής πολιτικής, αλλά και πάσα απροθυμία για κάτι τέτοιο...
(είδες;γενίκευσα κι εγώ μια φορά, γιατί δεν είναι δυνατόν από ένα μπλογκ να περιμένεις να ανοίξει τόσο σοβαρός διάλογος...πως θα τον ονομάσεις; "σχόλιο των δέκα σειρών;")
 
Η "τιμή του βιβλίου" στην Ελλάδα είναι γνωστό πρόβλημα και μεγάλο.
Αλλά εγώ, ως συγγραφέας γνωστού εκδοτικού οίκου, το μόνο που έχω να πω έχει σχέση μόνο με την εμπειρία έκδοσης του πρώτου μου μυθιστορήματος. Και δεν θα έλεγα ούτε αυτή μου τη μικρή γνώμη που θ' ακολουθήσει, αν δεν είχα μία πρόσφατη εμπειρία με φίλο που αρνήθηκε να εκδόσει σε εκδοτικό οίκο, (δεν το έστειλε καν για ανάγνωση σε αναγνώστη οποιουδήποτε οίκου), και αποφάσισε να το εκδόσει μόνος του.
Λοιπόν:
Ανεξάρτητα από τη δυνατότητα της διανομής και όλα τα γνωστά, κι εκτός από την "εκτίμηση" που έχουν ή δεν έχουν κάποιοι "κύκλοι" σε κάποιους εκδοτικούς οίκους, εκτός λοιπόν από αυτά τα αυτονόητα, υπάρχουν τέσσερις (4) συγκεκριμένοι άνθρωποι του εκδοτικού μου οίκου χωρίς τους οποίους το μυθιστόρημά μου θα ήταν ένα "άλλο" μυθιστόρημα. Για να μην μιλήσω για έναν (1) και μόνο που κι αυτός μόνος του αρκεί. Όχι όχι... δεν παινεύω το σπίτι μου μη πέσει και με πλακώσει. Στο λόγο της τιμής μου δεν κάνω αυτό. Το μόνο που θέλω να πω, είναι οτι αυτά τα 10 12 ή και παραπάνω ευρώ που υποτίθεται ότι πάνε κι εγώ δεν ξέρω που, πάνε επακριβώς εκεί: Στο ότι πολλά βιβλία χωρίς τους εκδοτικούς τους οίκους θα ήταν "άλλα" βιβλία. Και θα ήταν "άλλα" βιβλία παντελώς ανεξάρτητα από το καλό ή όχι χαρτί, ή από το καλό ή όχι εξώφυλλο. Γιατί το "άλλο" βιβλίο έχει να κάνει μόνο με το "Δε μου λες βρε παιδάκι μου... σύνταξη δε ξέρεις; Κι αυτός ο παράφρων; Ήρωας είναι αυτός άνθρωπέ μου ή δεύτερο βιβλίο; Δε του κόβεις 50 σελίδες μπας και συνέλθει;"
Έχετε διαβάσει τι γράφει ο Νταν Μπράουν για τον εκδοτικό του οίκο; Νομίζω πως θα ήταν καλό να το διαβάσετε.
Το paper back ή όχι και η τιμή του βιβλίου γενικότερα, είναι μία άλλη συζήτηση στην οποία είμαι μάλλον το πλέον ακατάλληλο άτομο να μετέχω. Και είμαι το πλέον ακτάλληλο όχι ως πρωτοεμφανιζόμενος που πρέπει να μετράει τα λόγια του, αλλά γιατί αλήθεια δεν έχω ασχοληθεί διόλου με το θέμα._
 
Το θεμα που ανοιξες χωραει μεγαλη συζητηση.Θα επισημανω δυο-τρια πραγματακια. Μπορει ο Κωδικας του Νταν Μπραουν να κοστιζε περι τα 7 ευρω στην αμερικανικη και αγγλικη αγορα αλλα πολυ σημαντικο ρολο παιζει και το ποσα αντιτυπα τυπωνονται σε καθε εκδοση.Οσο περισσοτερα τοσο πιο μικρο το κοστος για την τυπογραφικη δουλεια.Φαντασου τωρα την ελληνικη αγορα και συγκρινε με το εξωτερικο...Προσφατα οι εκδοσεις Φυτρακη συνεργαστηκαν με τις εκδοσεις TASCHEN και τυπωσαν για λογαριασμο τους καποια λευκωματα ζωγραφικης και φωτογραφιας στην τιμη
των 10 με 15 ευρω.Ολη η τυπογραφικη δουλεια ομως εγινε στο εξωτερικο και
τυπωθηκαν πολλα αντιτυπα εκ των οποιων και αρκετα στην ελληνικη γλωσσα. Ετσι αντι για 30 με 50 ευρω που θα κοστιζε το καθε λευκωμα η τιμη επεσε δραματικα. Αλλη παραμετρος ειναι το κρατος. Προσφατα απο 4% που ηταν το ΦΠΑ για το βιβλιο
εγινε 4,5%.Ξεφτιλα,τι να πει κανεις...Απ΄την αλλη, οι εκδοτικοι οικοι του εξωτερικου με το που περναει καποιο χρονικο διαστημα μειωνουν τις τιμες του (παλιου πλεον)τιτλου ή κανουν διαφορες αλλες
προσφορες (κατι αναλογο δηλαδη μ'αυτο που εκαναν φετος το καλοκαιρι οι εκδοσεις Μινωα προσφεροντας δυο τιτλους στη τιμη του ενος).Αντιθετα στα καθ'ημας οχι μονο δεν πεφτουν οι τιμες των παλιων τιτλων αλλα ακολουθουν τις αυξησεις που γινονται
δυο φορες περιπου το χρονο!Ελεος!
Α,να μην το ξεχασω.Υπαρχουν και τα περιβοητα κουπονια της εργατικης Εστιας που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ειναι για την δωρεαν αγορα βιβλιων.Απο την προσωπικη μου πειρα σας λεω πως το 70% αυτων που εχουν στην κατοχη τους
καποιο κουπονι δεν αγοραζει βιβλια αλλα σχολικα ειδη(τσαντες,αναλωσιμα κτλ)Ουδεποτε υπηρξε καποιος ελεγχος και ετσι καταστηματαρχες και πελατες
μενουν ικανοποιημενοι...την πληρωνει βεβαια η αγορα του βιβλιου...
 
τα βιβλία είναι ακριβά, δυστυχώς για όλους τους βιβλιόφιλους. Βέβαια, εκτός του κόστους παραγωγής πρέπει να προστεθεί και το κόστος διανομής. Τα βιβλιοπωλεία πρέπει να πληρώσουν προσωπικό, ενοίκιο, ΔΕΚΟ, κλπ., κλπ. Παρά ταύτα είναι ακριβά, επειδή οι βιβλιόφιλοι δεν είναι γενικώς πλούσιοι και τα 15 - 20 ευρά ανά βιβλίο είναι άστα να πάνε.
Σας υπενθυμίζω το παζάρι του βιβλίου κάθε Απρίλη, για να προμηθεύεστε τα κλασσικά που δεν έχετε ακόμα διαβάσει. Επίσης, δανειστείτε και δανείστε ΟΛΟΥΣ και από όλους τους γνωστούς και φίλους σας! Υπάρχει και το booccrossing.
 
@rainboy
Για το παράπονο σου συμφωνώ με τη διαφορά ότι οι εκδοτικοί οίκοι που μεταφράζουν βιβλία συνήθως μεταφέρουν ότι βλέπουν στο πρωτότυπο. Χωρίς δυνατότητα για μεγάλες αλλαγές εκτός αν είναι κάποιο σημαντικό έργο και το δουλέψει με όρεξη πολύ καλός μεταφραστής. Γενικά πάντως και εγώ προτιμώ να διαβάζω ξένους συγγραφείς στην πρωτότυπη γλώσσα τους όπου αυτό είναι εφικτό.
 
@anonymous
Ποιός εμποδίζει ένα επαγγελματία συγγραφέα να αυτοεκδοθεί; Το δοκίμασε ο Τσακνής στη δισκογραφία δίνοντας ένα ποσοστό στην εταιρεία του για να εξασφαλίσει τη διανομή. Το dowenloading μουσικής αν δεν το ξέρεις είναι εξαιρετικά δημοφιλές και ο στίβεν Κινγκ έχει αρχίσει και βγάζει βιβλία μόνο για το διαδίκτυο. Ποιά στάνταρ προσφέρουν οι εκδοτικοί οίκοι; Τον δειγματισμό που κάνουν; Πιστεύω ότι το μέλλον είναι εδώ μέσα σε όλα τα επίπεδα και επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι από εκείνους που θα αλλάξουν το χαρτί με την οθόνη. Θέλεις ένα παράδειγμα; Πόσοι άνθρωποι ξέρουν αυτή τη στιγμή ότι η Λεία Βιτάλη βγάζει καινούργιο βιβλίο μέσα από το μπλογκ της, μήνες πριν την έκδοσή του! Αυτό οφείλεται στον εκδοτικό οίκο ή στη δυναμική του διαδικτύου; Αυτό ήταν παράδειγμα το ίδιο ισχύει και για άλλους συγγραφείς που έχουν ξεπεταχτεί με σάιτ ή μπλογκ στο διαδίκτυο. Οσο για τα συγγραφικά ποσοστά έγραψα το 10% ως την πλειοψηφία και όχι ως γενικότητα αφού μετά έπρεπε να γράψω για τα ’’πακετάκια’’ που πάνε στις ’’μεταγραφές’’ ή στους όρους που έχουν λανσάρει 4-5 ’’πονηροί΄’ στην αγορά για όριο πωλήσεων ώστε να αρχίσει η καταβολή ποσοστών. Και φυσικά σε ένα μπλογκ δεν μπορεί να γίνει....σοβαρός διάλογος (ενώ στα υπουργεία, στον σύνδεσμο εκδοτών και στις εταιρείες συγγραφέων έχουν βαρεθεί από τη λήψη σοβαρών αποφάσεων) αλλά υπάρχει η δυνατότητα να ακουστεί η φωνή εκείνων που είναι σημαντικότεροι και των συγγραφέων και των εκδοτών και των κριτικών: Των αναγνωστών! Ελπίζω αυτό να μην σε ενοχλεί. Και αφού ο αναγνώστης δεν έχει άλλη φωνή και άλλο λόγο αρκούν και 10 ή 15 γραμμές!
 
@george glikofridis
Είσαι νέος και δικαιολογώ τον ενθουσιασμό σου. Μετά το 3ο ή 4ο βιβλίο σου (με το καλό) τα ξαναλέμε...Αν όμως τη διαφορά σε μια έκδοση την κάνουν αυτά που λες να σε πληροφορήσω ότι ο εκδοτικός σου οίκος δεν πλήρωσε περισσότερα από 1500 ευρό για την επιμέλεια του βιβλίου σου! Αυτό τουλάχιστον είναι το στάνταρ της αγοράς αν την δουλειά την κάνει επιμελητής από την ελεύθερη αγορά και όχι υπάλληλος του εκδοτικού οίκου. Συνεπώς αυτό το ’’λίφτινγκ’’ κοστίζει ούτε 1 ευρό για κάθε βιβλίο της πρώτης σου έκδοσης (αν ήταν 2.000 αντίτυπα). Οπως βλέπεις αυτό που για σένα είναι σημαντικό για τους εκδοτικούς οίκους είναι ευτελές.
 
@πασχαλίδης θεόφιλος
Ομολογώ ότι αυτό για την εργατική εστία δεν το ήξερα!
 
@ange-ta
Τα παζάρια βιβλίου είναι μια λύση. Το μπουκρόσινγκ αν και επιδίδομαι όχι γιατί στην πράξη κανείς δεν ’’ελευθερώνει’’ ένα πολύ καλό βιβλίο αλλά συνήθως βιβλία που δεν μας αρέσουν και πιάνουν χώρο.
 
Όντως τα βιβλία στην Ελλάδα είναι πολύ ακριβά. Οι συγγραφείς παίρνουν 8-15%, ανάλογα από το πόσο γνωστοί είναι και πόση επιτυχία έχουν. Η μεγάλη κοροϊδία όντος πέφτει σε ότι αφορά την έκδοση. Ας πούμε κάτι εκτενή διηγήματα βαφτίζονται μυθιστορήματα με 14ρια γράμματα και πωλούνται πολύ ακριβά. Τα ξένα βιβλία που μεταφράζονται αποκτούν ξαφνικά διπλάσιες σελίδες από τις κανονικές. Πολλά μυθιστορήματα κυκλοφορούν κατ' ευθείαν στη δεύτερη ή και την τρίτη έκδοση για να δικαιολογήσουν την... τιμή τους. Τα μισά λεφτά που πληρώνει ο αναγνώστης πηγαίνουν πολλές φορές στις τσέπες των βιβλιοπωλών στα πλαίσια του ανταγωνισμού μεταξύ των εκδοτών. Αν θυμάστε πριν λίγα χρόνια στην Αθήνα, πριν την καθιέρωση της ενιαίας τιμής, κάποια βιβλιοπωλεία στο κέντρο έδιναν μέχρι και 35% έκπτωση στις νέες εκδόσεις. Τώρα το τοπίο έγινε της... μάσας, γι' αυτό και οι τιμές όλο και ανεβαίνουν. Κι ας μη μου μιλήσει κανείς για μικρή αγορά, γιατί τα πράγματα που συμβαίνουν στην Ελλάδα δε συμβαίνουν πουθενά αλλού (ούτε στην Αφρική, αλλά ούτε και στη μικροσκοπική Μάλτα)...
 
Τα βιβλία στην Ελλάδα είναι ακριβά, διότι όλα τα πράγματα στην Ελλάδα είναι ακριβά, και εκτός ελέγχου. Δεν υπάρχουν δομές που θα βοηθήσουν τον καταναλωτή να κάνει κάτι ώστε να συγκρατηθούν οι τιμές. Κι έπειτα, εκδίδονται κάθε χρόνο πάρα πολλοί τίτλοι συγκριτικά με τον πληθυσμό. Ετσι, ψάχνει ο αναγνώστης να βρει τι αξίζει, ψάχνουν οι εκδοτικοί οίκοι να βρουν πώς θα τον κάνουν να αγοράσει τα πολλά που βγάζουν, και το πράγμα μπερδεύεται ακόμα περισσότερο. Οσο για τη διάθεση μέσω διαδικτύου, είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο, που θέλει να γνωρίζεις τις δομές- και ποιος νεοεμφανιζόμενος ή μη τις γνωρίζει;
 
Πράγματι στην Ελλάδα τα βιβλία είναι ακριβά. Η αγορά είναι μικρή. Οι επιχειρηματίες θέλουν να έχουν το κέρδος που απαιτέί η επιχείρηση πουλώντας ακριβότερα λιγότερα προϊόντα, όπως συμβαίνει σε κάθε επιχείρηση. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Η "επανάσταση" του διαδικτύου πιστεύω πως μπορεί να ανατρέψει ελάχιστα το κατεστημένο γιατί οι ρίζες είναι βαθιές. Ωστόσο αν δεν υπάρξει καμία αντίδραση θα χειροτερεύει συνεχώς η κατάσταση. Και φυσικά η πρόοδος της ανθρωπότητας ανέκαθεν στηριζόταν σε λίγους "τρελούς" που τόλμησαν! Ποτέ στην ιστορία του ανθρώπου δεν ήταν τόσο έντονη η ανάγκη πιστεύω "να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας". Συμφωνώ με τον reader ότι η επιμέλεια δεν έχει μεγάλο κόστος και ίσως δεν έχει και θεαματικά αποτελέσματα, πολλές φορές το αντίθετο μάλιστα. Ο επιμελητής πρέπει να είναι πολύ "ευαίσθητος" στο ν τρόπο γραφής του συγγραφέα για να μην εκδοθεί πραγματικά ένα "άλλο" βιβλίο που δεν υπήρχε η πρόθεση να γραφτεί ποτέ! Δεν εύχομαι ακόμη καλό χειμώνα. Καλή συνέχεια καλοκαιριού σε όλους μας.
 
@αδαής
Πραγματικά τα φαινόμενα που επισημαίνεις είναι ορατά και...σεσημασμένα! Νομίζω, επίσης, ότι η θέσπιση της ενιαίας τιμής έκανε κακό στο βιβλίο και καλό στους εκδότες
 
@εαρινή συμφωνία
Καλώς όρισες στην παρέα και στα μπλογκ. Συμφωνώ στα περισσότερα εκτός από το ότι οι τίτλοι είναι πολλοί. Αναλογικά στην Αμερική (σε σχέση με τον πληθυσμό) τυπώεται ακριβώς το ίδιο ποσοστό βιβλίων. Μήπως το πρόβλημα έγκειται αποκλειστικά και μόνο στην έλλειψη αναγνωστών;
 
@λεία βιτάλη
ευχαριστούμε για την παρέμβαση και καλή συνέχεια στους διακοπές. Συνηθίζω όταν εδώ μιλάνε οι συγγραφείς να σιωπώ και απλά να παρακολουθώ τις απόψεις τους
 
Μερικές σκέψεις:

Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι δεν θα ξυπνήσετε μια μέρα και θα χάσετε τα μπλογκ σας αν σε 1 μήνα δεν πληρώσετε για να τα έχετε; Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι το Διαδίκτυο θα είναι γεμάτο δωρεάν ιστοσελίδες σαν κι αυτή για πάντα; Θα τρέξετε να πληρώσετε 300 ευρώ λέμε το χρόνο για να έχετε το μπλογκ σας αγαπητέ Ρίντερ; Διαφωνώ κάθετα με τους συλλογισμούς του ανώνυμου από την άλλη περί εκδοτών και στάνταρντς, κολοκύθια με τη ρίγανη, αλλά όμως οι εκδοτικοί οίκοι αποτελούν μεγαλύτερη ασφάλεια από το διαδίκτυο στο οποίο επικρατεί το σπαμ και οι βάσεις δεδομένων δεν έχουν την αθωότητα των βιβλιοθηκών σας ή των πάγκων των βιβλιοπωλείων. Ο καλύτερος τρόπος για να βάλεις κάποιον να πληρώνει εφόρου ζωής είναι να του δώσεις κάτι δωρεάν για ικανό διάστημα να εθιστεί σ'αυτό και μετά να του πεις ότι πρέπει να πληρώσει για να το έχει. Αν είναι δυνατόν να πιστεύεται ότι τα μπλογκ θα φέρουν την αλλαγή!Λάθος κύριοι και κυρίες, οι προσωπικές ιστοσελίδες θα φέρουν την αλλαγή, εκεί που δημιουργούνται κοινότητες, εκεί που έχει πέσει χρήμα για ένα όραμα. Κι από κει θα οδηγηθούμε στην αυτοέκδοση με downloads επί πληρωμή βέβαια, που μακάρι να είναι κάτι καθαρό και τίμιο. Ή θέλετε να πιστέψουμε ότι το διαδίκτυο έχει προσφερθεί στην ανθρωπότητα χωρίς τίμημα;; Ποτέ τίποτα δεν δόθηκε στον λαό χωρίς απώτερους σκοπούς και χωρίς να υπάρχει το κέρδος στη μέση. Ο καλύτερος τρόπος να χειριστείς το ζήτημα είναι να κάνεις καλά συμβόλαια ή καλές συμβάσεις, γιατί το χρήμα είναι η ουσία κι όχι η Τέχνη στην δεδομένη περίπτωση. Γιατί χωρίς τις απαραίτητες διαπραγματεύσεις και τον καθορισμό αντιτιμου, είσαι έρμαιο, όπως είμαστε όλοι αυτή τη στιγμή στο blogger.com που ότι ώρα θέλει το κλείνει και εξήγηση δεν δίνει σε κανένα.
 
@reader's-diggest
Ναι, τα βιβλία τα θεωρούσα πάντα ακριβά στην Ελλάδα.
Θυμάμαι ότι από παλιά αν κάτι το έβρισκα στις "φτηνές" εκδόσεις τσέπης, κοινώς paperback, (και πολλά αναγνώσματα της αρεσκείας μου υπήρχαν σε αυτές), το αγόραζα χωρίς δεύτερη σκέψη διότι κόστιζε λιγότερο από ένα περιοδικό.
Αλλά: Ναι θα συμφωνήσω με αυτό που λες όσον αφορά στον ενθουσιασμό του πρώτου μου βιβλίου. Μπήκα σ' έναν χώρο όπου τα βιβλία ήταν από τοίχο σε τοίχο. Τις πρώτες ημέρες κατέβαζα και ξεφύλλιζα μανιωδώς. Έκλεψα κιόλας μερικά. (Ok... τα έχω επιστρέψει...) Έβλεπα το κείμενό μου φτωχό ανάπηρο να σέρνεται για ελεημοσύνη. Ειλικρινά έτσι ένιωθα.
Οπότε: Το μόνο που ΔΕΝ μ' ενδιέφερε ήταν το πόσο τελικά θα κοστίζει. Θεωρούσα ανεκτίμητο το ότι σε κάποιες περιόδους όλοι εκείνοι οι άνθρωποι ασχολούνταν μόνο μ' εμένα.
Άρα: Το πιθανότερο είναι ότι έχεις δίκιο. Γιατί με αυτά τα νούμερα και με το πως τα κατανέμεις είναι σαν να λες "Δε κατάλαβα γιατί ο αναγνώστης πρέπει να πληρώνει KAI όλα αυτά; Αφού μπορεί να μην τα πληρώνει γιατί θα πρέπει να τα πληρώνει; Ο ενθουσιασμός και το πάθος του νέου στην περίπτωσή σου συγγραφέα έχει σχέση με το κόστος το οποίο πρέπει να το πληρώνει ο αναγνώστης;"
Δηλαδή: Πιστεύεις ότι οι συγγραφείς θα μπορούσαν να κάνουν κάτι; Μία πρώτη απάντησή μου: Δεν νομίζω.
Και για να τελειώνω: Από όσα έχω ακούσει δεξιά κι αριστερά (γιατί όπως είπα ο ίδιος δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα) η πανάκριβη τιμή των βιβλίων είναι (πια) ένας φαύλος κύκλος. Μήπως θα έπρεπε οι προτάσεις για ένα φτηνό βιβλίο να είναι απολύτως συγκεκριμένες;
@λεια βιταλη
Όχι όχι! Το "άλλο" βιβλίο που θα προέρχονταν από παρεμβάσεις μοναδικής καταστροφής επιπέδου "κατιούσα που βρίσκει το κέντρο μιας στάσης λεωφορείου σε ώρα αιχμής" απεφεύχθησαν. Όχι για κάποιον άλλον λόγο αλλά γιατί δεν εκτοξεύθηκαν ποτέ. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσαν να έχουν υπάρξει πιο "ευαίσθητοι" άνθρωποι απέναντι στο γραπτό μου από αυτούς που ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμά μου. Οι διαπραγματεύσεις ήταν σκληρότατες ναι μεν, αλλά ο πόλεμος εκείνος γέννησε κάτι το οποίο μου αρέσει πάρα πολύ αλήθεια._
 
@nicoletta
Σαφώς και συμφωνώ, ούτως ή άλλως είμαι από εκείνους που ανεξάρτητα λογικής ή ιδεολογίας έχω πει (και έχω γράψει) στο παρελθόν ότι ζούμε πλέον σε εποχές άκρατου καπιταλισμού, αρα είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοστούμε για να επιβιώσουμε. Δεν είπα το ''που'' στο διαδίκτυο μπορεί να γίνει εφικτή η αυτοδιάθεση βιβλίων και συμφωνώ ότι πλην εξαιρέσεων μέσα από τις προσωπικές ιστοσελίδες μπορεί κάτι να γίνει. Τα μπλογκ είναι μια άλλη μορφή επικοινωνίας, πιστεύω όμως ότι τους συγγραφείς τους έχει βοηθήσει να πλησιάσουν περισσότερο τον κόσμο. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν έπρεπε να πληρώνω για το μπλογκ μου είναι μια ερώτηση που δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό.
 
@george glikofridis
Δεν είμαι μηδενιστής, ούτε υποστηρίζω το ''γιατί'' να πληρώσω κάτι ή όλα αυτά! Απλά, προσπαθώ να σου εξηγήσω ότι σήμερα έχεις κάποια αξία για τον εκδοτικό σου οίκο ή για οποιονδήποτε εκδοτικό οίκο (δεν εννοώ ότι ξέρω κάτι για τον συγκεκριμένο ή τους ανθρώπους του). Αν δεν είσαι εμπορικός σε βάθος χρόνου θα πάψεις να έχεις ενδιαφέρον η να ασχολούνται μαζί σου. Αυτή δυστυχώς είναι η λογική των πραγμάτων. Επίσης, παρότι θεωρώ ότι το ''λίφτινγκ'' κάνει καλό σε ένα βιβλίο αν χρειάζεται ένας ολόκληρος μηχανισμός για να γίνει ευπαρουσίαστο και προς έκδοση σημαίνει πολύ απλά ότι δεν αξίζει ούτε να το διαβάσω, ούτε να το πληρώσω. Παράκληση: Κουβέντα κάνουμε και δεν είναι σχόλια που απευθύνονται αποκλειστικά σε σένα ή για σένα! Δεν θέλω να παρεξηγηθώ χωρίς λόγο.
 
Εξαιρετικα ενδιαφέρον θέμα.

Πράγματι, εαν κάποιος αναλύσει κομμάτι κομμάτι τα πιθανολογούμενα έξοδα όλης της διαδικασίας έκδοσης, ίσως οι τελικές τιμές δεν δείχνουν υπερβολικές. Στο κάτω κάτω, είμαι σίγουρος ότι πολλοί που θεωρούν τα 20 ευρω πολλά για ενα βιβλίο δίνουν ευχαριστως το ιδιο ποσό για δυο ποτα σε παραλιακό μπαρ.

Νομιζω οτι στο τελος της ημερας, καθε ένας ειναι προθυμος να πληρωσει οτι τον κανει χαρουμενο. Ειδικα στο χωρο του βιβλιου παντα, νομιζω οτι υπαρχουν εναλλακτικες. Τα παλαιοβιβλιοπωλεια π.χ., πολλες φορες έχω βρει βιβλία εξαμηνου στο ενα τριτο της τιμης. Τα διαφορα κυριακατικα παζαρια ανα την Αττικη (και ισως αν την Ελλάδα δεν ξερω) - έχω βρει απιστευτα βιβλία στο παζαρι των παλιαοπωλων καθε Κυριακη με 4-5 ευρω. Οι προσφορες των μεγαλων βιβλιοπωλειων κλπ κλπ

Οσον αφορα το διδικτυο, σιγουρα όσο περναει ο καιρος θα παιζει όλο και σημαντικώτερο ρολο, κανεις ομως νομιζω δεν μπορει να προδιαγραψει το μελλον.

Θα ηταν ωραιο να υπηρχε και καποιος αντιλογος απο τη μερια των εκδοτικων οικων.
 
@nuwanda
Μια πορόσφατη βόλτα που έκανα μετά από αρκετές εβδομάδες...αποχής στο Μοναστηράκι και παρότι λόγω εποχής δεν ήταν ανοιχτά όλα τα μαγαζιά μ’ έπεισε ότι μπορεί (με πολύ ψάξιμο) να βρεθούν ’’διαμάντια’’ όντως σε πολύ χαμηλές τιμές. Σημειώνω ότι σχετικά με το διαδίκτυο δεν μιλάω για ηλεκτρονικά βιβλία αλλά για τη διάθεση κανονικών βιβλίων μέσω του δικτύου. Επειδή πήρα 1-2 μέιλ από κάποιους που δεν κατάλαβαν ακριβώς και νόμιζαν ότι υπεραμυνόμουν των ’’ηλεκτρονικών βιβλίων’’. Οι εκδότες που επισκέπτονται αυτό το μπλογκ (με βάση το δείγμα που έχω) ενδιαφέρονται να γράφω καλά λόγια για τα βιβλία τους ή να μην γράφω....τίποτα που τους αφορά! Τα άλλα μάλλον είναι ψιλά γράμματα.
 
Θα συμφωνήσω κι εγώ με τους προλαλήσαντες. Στην Ελλάδα πραγματικά υπάρχει φοβερή εκμετάλευση για μια τόσο μικρή αγορά (έτσι θα γίνει μικρότερη). Με την δικαιολογία των δήθεν πολυτελών εκδόσεων με τα αναγλυφα εξώφυλλα και χρυσοασημι φινιρίσματα, έχουμε πολύ ακριβα paperbacks που πολλές φορες δεν αξίζουν. Ποιος μπορεί να δώσει 24€ με ελαφρα την καρδία όταν πρόκειται για έναν καινούριο συγγραφέα; Και το καλό είναι ότι όλα τα εξτρά πηγαίνουν στον εκδότη, απλά για τη μούρη που πουλάει!
Πολύ σωστά έθιξες αυτό το θέμα!
 
Έχω βαρεθεί να ακούω για την εκμετάλλευση στην Ελλάδα, αλλά αυτό δεν αλλάζει την κατάσταση, ναι μας εκμεταλλεύονται. Ε και; Η ουσία της ζωής είναι άλλη, αυτό κανείς δεν πρόκειται να στο πάρει αν δεν σε βάλει στο τρίπ ότι εξαρτιέσαι από το πόσο σε εκμεταλλεύονται. Θες να είσαι ελεύθερος, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα, εμείς καθορίζουμε τι θέλουμε, και το τζάμπα για να το αποκτήσουμε είναι το χειρότερο! ας φτάσουν τα βιβλία 200 ευρώ το ένα, εγώ θα πάω να τα αγοράζω, θα μαζεύω λεφτά σαν όταν ήμουν μικρό παιδί και θα τα δίνω όλα εκεί. Και τέλος πάντων γιατί να σου το δώσουν τρία ευρώ αν δεν είσαι άνθρωπος που αγαπάει το βιβλίο; Για να το βάλεις στην τσάντα και να το διαβάζεις κάθε τρίμηνο από πέντε σελίδες; Αφού ο Έλληνας γουστάρει να τα πετάει στην "διασκέδαση" με το τσουβάλι κι όλα είναι ένα κομμωτήριο και μία μπουτίκ, οι εκδοτικοί και οι τιμές τους μας έφταιξαν; Κι αν δεν μπορώ να αγοράσω βιβλία ε και ; Πάω σε ένα νοσοκομείο κοιτάζω έναν ορό και φτάνει σε νόημα ετούτη η ζωή. Πάω σε ένα ορφανοτροφείο ή σε ένα γηροκομείο ή σε ένα τρελοκομείο και αρκεί -πήρα τη δόση σοφίας που έψαχνα. Εκεί να βάλουν εισιτήριο αν είναι έξυπνοι! Ή μήπως μιλάμε ως συλλέκτες βιβλίων εδώ και δεν το κατάλαβα, ή μήπως μιλάμε ως κυνηγοί ταλέντων ή συγγραφέων, ή μήπως μιλάμε διαγωνιζόμενοι πόσα διάβασε ο καθένας; Αν είναι έτσι να σταματήσω να μιλάω. Downloads και πάλι downloads κι όποιος πρόλαβε τον Κύριο οίδε! Εν τω μεταξύ αν κανείς το βιβλίο το βλέπει σαν διασκέδαση κι όχι σαν προσωπικό αγώνα να μάθει και να πληροφορηθεί, τότε γιατί να μην κοστίσει όσο οι ανταύγειες στο κομμωτήριο, 50 ευρώ και βάλε, ή όσο κοστίζει να βγάλεις μία γυναίκα έξω για το θεαθήναι από 100 και βάλε! Μια χαρά τιμές έχουμε, και εδώ που τα λέμε πήρα του Ελιοτ της Φαμπερ και Φαμπερ (12,99 λίρες) και δεν τολμώ να αγγίξω το τυπωμένο κείμενο να μην γίνουν τα χέρια μου μαύρα λες και ήταν η χειρότερη εφημερίδα, εκ Λονδίνου το αποκτηθέν βιβλίο ούτε καν από άμαζον ! Το θέμα μας είναι να μην επικρατούν οι κλίκες και τα ρουσφετολογιστικα στους εκδοτικούς! έργο κάνουν οι άνθρωποι, πάει και τελείωσε! αν ξεφύγουν κι από τα "τηλέφωνα" γνωστών που σε άλλους ανοιγουν πόρτες και σε άλλους τις κλείνουν τότε θα μιλάμε για άνοιγμα προς μια νέα εποχή αναγνωσμάτων.
 
να πω και το άλλο όχι για τίποτα άλλο αλλά για να μην νομίζουν αναγνώστες και σχολιαστές ότι ανήκω σε καμια τάξη που τα έχει, άνεργη είμαι ο σύζυγος μόνο δουλεύει και μένουμε στο νοίκι. Αλλά το βιβλίο βιβλίο. Και ΔΕΝ παραπονούμαστε! και το downloads σε βοηθά να επιλεξεις, θες αυτό; διαβάζεις λίγο και το κατεβάζεις. Αμήν και πότε! χθες βγήκαμε μετά από μήνες να δούμε τους Πειρατές, ωραία περάσαμε, φύγανε 50 ευρώ γιατί κεράσαμε κιόλας, είδα πολύ κόσμο έξω, αυτοί βγαίνουν κάθε μέρα; έτσι μου φάνηκε, ξοδεύουν την εβδομάδα τουλάχιστον 100 ευρώ για αυτό το ρημάδι το "έξω" χώρια το στήσιμο του όλου θεάτρου και του νυφοπάζαρου που ξεκινάει από το παπούτσι και φτάνει μέχρι το αυτοκίνητο. Η μάζα έχει άλλη κατεύθυνση. Και επιτέλους, οι τιμές δεν φταίνε σε τίποτα, ΑΛΛΑ φταίνε, όπως τα χαμηλά ημερομίσθια και το νιονιό του καθενός.
 
@nicoletta
To ξέσπασμα σου είναι δικαιολογημένο αλλά νομίζω λίγο άδικο. Με την έννοια ότι η πλειοψηφία των όσων επισκέπτονται αυτό το μπλογκ διαβάζουν ή έχουν σχέση με τη λογοτεχνία. Δεν νομίζω ότι πέραν της ανταλλαγής απόψεων (και της πιθανότητας να ρίξουν μια ματιά και οι εκδότες για καλύτερα αποτελέσματα) και της άρθρωσης ελεύθερου λόγου δεν γίνεται ούτε διαγωνισμός αναγνωστών, ούτε μας διακατέχει συλλεκτική μανία. Τουλάχιστον προσωπικά μιλώντας έχω (ευτυχώς) την οικονομική δυνατότητα να αγοράζω όσα βιβλία θέλω και μπορώ να διαβάσω, δεν είναι προσωπικό παράπονο αλλά μια γενικότερη προσπάθεια να έρθουν περισσότεροι άνθρωποι κοντά στο βιβλίο. Και αυτό μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει. Για παράδειγμα, περίμενα ότι κάποιος θα μπορούσε να ρίξει την ιδέα που δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη των φτηνών εκδόσεων (βιβλία τσέπης, paperback) ακόμη και για λογοτεχνικές δουλειές, ανάλογη με την πρόσφατη κίνηση που έκανε αλλά για κλασικά βιβλία το Μεταίχμιο. Θα ήταν μια καλή αρχή ώστε κάποιες εκδόσεις αντι-εμπορικές και να βρίσκουν το δρόμο τους προς τα ράφια και να μην είναι ακριβές και να μην βαρυγκομούν οι εκδότες καταφεύγοντας σε τρικ ή σε ’’φουσκωμένες’’ τιμές.
 
μα με πρόλαβες, κι αυτός είναι ο χώρος σου, πόσα να αναπτύξω χωρίς να καταχραστώ το βήμα σου; και ποια είμαι εγώ για να έρθουν στο δικό μου μπλογκ και να αρχίσω από κει να αποσαφηνίζω τις "δικαιολογημένα" έντονα διατυπωπμένες απόψεις μου; Φυσικά και οι φτηνές λύσεις είναι το καλύτερο, δηλαδή οι low badget εκδόσεις περιοδικών και βιβλίων, σημασία έχει η διάδοση του έργου. Το να έρθει όμως περισσότερος κόσμος κοντά στο βιβλίο δεν οφείλεται στην τιμή αλλά στην κατεύθυνση που ο καθένας επιλέγει, όσο φτηνό και να γίνει άντε το πολύ το 10 τοις εκατό της μάζας να έρθει εκτός μάζικών προτιμήσεων! και για το downloading το ίδιο ισχύει, αν ο κόσμος ζητάει το γυμνό ή το ρομάντζο ή τα mp3 ο κόσμος θα δίνει τις "μονάδες του"για να χρησιμοποιήσω κάτι από το Writersland, θα θυσιάζει την πίστωσή του δηλαδή γι'αυτό ακριβώς που του αρέσει, και δεν θα είναι το βιβλίο αυτό που θα θέλει ο περισσότερος κόσμος να κατεβάσει. Αλλά γενικά το να κατεβαζεις ή να συσσωρεύεις βιβλία και να μην έχεις που να τα βάλεις χωρίς να τα διαβάζεις πάλι δεν έχει κανένα νόημα. Όλο και περισσότερο πιστεύω ότι το σύστημα αυτόδημιουργήθηκε, ένα άλλο είδος επικράτησης των ειδών που είναι ικανά να επιβιώσουν, και ότι και να λέμε εμείς τα πράγματα θα έχουν έτσι μέχρι την ημέρα που θα αλλάξουν οι επιθυμίες του κόσμου. Οι οποιες παρεπιπτόντως δικαιωματικα του ανήκουν, ας κάνει ο καθένας ότι θέλει τελος πάντων με την ησυχία του.
 
πιάστε και το άλλο θέμα καποια στιγμή, αυτό των editors και των σχεδιαστών εξωφύλλων...εσωφύλλων και πάει λέγοντας. Λάμπει ένα βιβλίο low badget που φτιάχτηκε από ανθρωπους με όραμα, αλλά πως να πείσεις τον κόσμο να αγοράσει κατι low badget αν του το προσφέρεις με χαζές γραμματοσειρές που φτηνίζουν.. το κόλπο είναι άλλο, και πρέπει να γίνει μία έρευνα, και την ώρα που διαβάζεις δεν κρατάς ούτε το εξώφυλλο ούτε ο οφθαλμός αισθάνεται αν είναι paperback ή όχι.
επίσης ας αλλάξει κάποιος τα μυαλά των συγγραφέων, που φαντάζονται και τι δεν φαντάζονται... δεν είναι μοντελάκι το βιβλίο, αυτό πότε θα το καταλάβουν;
 
This comment has been removed by a blog administrator.
 
@reader's diggest
Αν ήταν να παρεξηγηθώ με τις απόψεις των άλλων είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ με αυτές, κι όταν μάλιστα εγώ ο ίδιος έχω θέσει τον εαυτό μου ως "δείγμα" για να γίνει ο διάλογος, ε τότε καλό θα ήταν ν' αναθεωρήσω τις απόψεις μου περί Δημοκρατίας.
Περί "λίφτινγκ" τώρα να πω ότι λίγο διαφωνώ με αυτά που γράφεις.
Αλλά μια που είμαι μια σταλιά μοντελάκι -όπως λέει κι η nicoletta- (και μου λένε τρώγε τρώγε αλλά εγώ δεν ακούω και τρώω λίγο) λέω να μην παρασυρθώ σε παραπέρα καύση θερμίδων γραφής και ανάγνωσης επί του θέματος.

"Η Τέχνη είναι η αίσθηση του περιττού." λένε οι Δάσκαλοι.
Καλοί μου άνθρωποι, είμαι πολύ λίγο σίγουρος και για ότι λέω και για ότι κάνω. Γι αυτό ακούω τους πάντες, αλλά ξέρω να διυλίζω.
Αλλιώς θα ήμουν άλλο._
 
ε, με όλο το συμπάθειο, δεν αναφερόμουν σε σας, και προς το παρόν δεν έχω γνώμη για το έργο σας αλλά θα το επιδιώξω.

γύρισα πίσω στα σχόλια για να δω τι ακριβώς ειπώθηκε για το λιφτινγκ, και βλέπω πως μπορεί να το συνδυάσει κανείς με το δικό "μοντελάκι", εγώ όμως δεν το είπα γι'αυτό.

όλα τα βιβλία χρειάζονται επιμελητές! που θα τσιμπήσουν μικρά και μεγάλα λάθη και θα βοηθήσουν να σουλουπωθούν ορισμένα σημεία.

όσο διάνοια και να είναι ο συγγραφέας/ποιητής δεν είναι θεός να φτιάξει κάτι τέλειο.

οι editors παίζουν μεγάλο ρόλο και πρέπει να είναι μάστερ στο είδος τους, κάτι σαν τον γερό-Foyan.
 
@nicoletta
Καλέ! Θα με αφήσετε να πάω να πληρώσω το λογαριασμό του ΟΤΕ σήμερα που έχω και άδεια από τη δουλειά;
:-)
Καλή μου nicoletta, άμα ήταν ο πλανήτης να συζητούσε όπως εμείς εδώ μέσα τότε για τους ανθρώπους λέξεις όπως "κατιούσα" και "μπουλτνόζες διάλυσης καταυλισμών" θα ήταν άγνωστες.
Νά 'σαι καλά, αλήθεια. :-)
 
κάποια ζητήματα εφαπτόμενα σε αυτό το θέμα: Στο εξωτερικό υπάρχει και η έννοια του 'print on demand'. Δηλαδή ο εκδοτικός οίκος για ένα ποσό της τάξης των 500 ευρώ δίνει ΙΣΒΝ στο βιβλίο και αν γίνει μια πώληση (μέσω διαδικτύου) τότε κάνει την εκτύπωση και αποστέλνει το βιβλίο. Αυτό εννοείται ρίχνει κατά πολύ το κόστος αλλά και τα ποσοστά του συγγραφέα είναι καλύτερα. Η διάθεση αυτών των βιβλίων γίνεται από σαιτ όπως το Αμαζον αλλά και από τα σαιτ των εκδοτικών οίκων (και τα μπλογκς των συγγραφέων ;) ). (Βεβαίως το πρόβλημα μπράντινγ του συγγραφέα εξακολουθεί να υπάρχει).

Όσον αφορά το ηλεκτρονικό βιβλίο το καθαρό e-book στο εξωτερικό έχει πιάσει πολύ σαν ιδέα περισσότερο σε τεχνικά βιβλία (και είχα την ευτυχία να έχω δώσει 20.000 αντίτυπα από κάτι που είχα γράψει πριν λίγα χρόνια). Εκεί όμως ο συγγραφέας γίνεται περισσότερο μαρκετίστας.
 
μια καλή λύση είναι site όπως το www.lulu.com δεν έχω ψάξει να δω αν εκδίδουν και σε άλλες γλώσσες όχι μόνο αγγλικά, αλλά ομολογώ ότι είναι ιδιαίτερα δελεαστικά αυτά που προσφέρουν. σαφέστατα πέφτει και δουλειά marketing πάνω στον συγγραφέα, καλείται να προωθήσει ο ίδιος το βιβλίο του στο διαδίκτυο. οι τιμές τους είναι εξωφρενικά καλές!
 
@nicoletta
Πιστεύω ότι ο κόσμος, η μάζα του κοινού αγοράζει ακριβώς αυτό που του αρέσει. Με μια μικρή, πολύ μικρή ένσταση. Πέραν των πραγματικών καταναλωτικών αναγκών όλα τα υπόλοιπα αυτά που έχουν να κάνουν με θέματα που δεν άπτονται της επιβίωσης σχετίζονται είτε μας αρέσει είτε όχι με τη διαφήμιση. Πόσοι μπορούν να ανακαλύψουν ένα καλό βιβλίο αν κανείς δεν το διαφημίσει, κανείς δεν γράψει για αυτό. Οπότε σε μεγάλο βαθμό ο κόσμος είναι ΚΑΙ κατευθυνόμενος. Αν αύριο το πρωί οι εκδοτικοί οίκοι γέμιζαν την τηλεόραση με διαφημίσεις πιστεύω ότι τα αποτελέσματα της αγοράς και των πωλήσεων θα ήταν διαφορετικά. Και μην βιαστείς να πεις όχι γιατί θα παραθέσω στοιχεία για τα συγκοινωνούντα δοχεία (Κώστας Γιαννίκος=Alter=Μοντέρνοι Καιροί) και θα διαπιστώσεις πόσο βοηθάει η διαφήμιση. Πέραν της βιβλιοφιλίας μου είμαι και φανατικός μουσικόφιλος και επειδή εκεί είμαι υποχρεωμένος να καταφεύγω σε ξένα έντυπα σε πληροφορώ ότι πολλές φορές έχω παρασυρθεί και έχω κάνει λάθος αγορές.
 
@george glikofridis
Αγαπητέ τον όροι λίφτινγκ τον χρησιμοπποίησα πρώτος! Δεν τον χρησιμοποίησε η Νικολέτα...Και εννοώ κάτι πολύ απλό. Σαφώς και κάθε βιβλίο, το οποιοδήποτε βιβλίο θέλει editor, θέλει επιμελητή και πάλι θα συμφωνήσω (με τη Νικολέτα) ότι αν ο επιμελητής είναι καλό μπορεί να έχει δραστικά αποτελέσματα πάνω στο βιβλίο. Δεν απευθύνθηκα σε σένα Γιώργο και σέβομαι απεριόριστα το γεγονός ότι δεν κάνει το ’’μοντέλο’’ ή το δείγμα αλλά ότι έχεις μπει σε αυτή τη συζήτηση αν και δεν έχεις λόγο. Η να το πω πολύ απλά θα μπορούσες όπως φαντάζομαι πολλοί άλλοι στη θέση σου να παρακολουθείς ’’αόρατος’’. Αρα σέβομαι απεριόριστα τη συμμετοχή σου στην κουβέντα, απλά δεν θέλω γιατί θα ήταν άδικο κάθε τι που λέω ή γράφω για συγγραφείς ή εκδοτικούς οίκους να συνδυάζεται αυτόματα με σένα ή τον εκδοτικό σου οίκο. Στα περί λίφτινγκ τώρα. Εννούσα ότι αν ένα βιβλία από των πρωτόλεια μορφή των χειρογράφων μέχρι την έκδοσή του χρειάζεται τόσο δραστικές παρεμβάσεις και περικοπές τότε δεν βλέπω το λόγο ούτε να εκδοθεί, αλλά κυρίως δεν βλέπω το λόγο να το αγοράσω αφού το πνεύμα του συγγραφέα στην ουσία θα έχει εξαφανιστεί από το ’’κόψε-ράψε’’...
 
@nicoletta
Το μοναδικό πράγμα για το οποίο αποκλείεται να ’’κατηγορηθεί΄΄ κάποιος σε αυτό το μπλογκ είναι η κατάχρηση του χώρου! Οποιος θέλει μπαίνει, γράφει, όσο και ότι θέλει και ομολογώ ότι αυτό το δημοκρατικό-αναρχικό και χωρίς περιορισμούς επικοινωνιακό παιχνίδι το χαίρομαι αφάνταστα. Συνεπώς γράφε όσο τραβάει η όρεξη σου...Το σάιτ που λες θα το τσεκάρω και θα δσω περι τίνος πρόκειται διότι ομολογουμένως με έπιασες αδιάβαστο!
 
@basileios
Το prin on demand είναι εντελώς άγνωστη έννοια και όρος στην Ευρώπη. Νομίζω πάντως ότι πάλι για να επιτευχθούν καλύτερες τιμές στα τυπογραφεία-πιεστήρια απαιτείται κάποιος αριθμός μίνιμουμ αντιτύπων. Αυτό τουλάχιστον ξέρω χωρίς να παίρνω όρκο. Δηλαδή τους εκδοτικούς οίκους είτε τυπώσουν 1000 κομάτια είτε 200 δεν τους ενδιαφέρει. Δεν είμαι κατά των συγγραφέων που κάνουν μάρκετινγκ ή που προωθούν τη δουλειά τους. Ο τρόπος με ενοχλεί που χρησιμοποιούν και όχι η προσπάθεια τους να αναδειχθεί η δουλειά τους.
 
αν δεν απατώμαι κάπως έτσι λειτουργεί και το LULU.COM αλλά και το publish and be damned.com (PABD) ή κάπως έτσι λεγόταν (αν και δεν γνωρίζω αν υπάρχει ακόμα γιατί κυκλοφορούσαν φήμες στα ξένα φόρα ότι θα έκλεινε)πάντως το Λουλου, καλά κρατεί, print on demand το έχω ακούσει ΣΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ φόρα εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου, και για e-publishing downloadable books κλπ εδώ και τρία χρόνια τουλάχιστον εγώ που δεν είμαι μέσα στα πράγματα το ήξερα. Οπότε ο όρος πρέπει να είναι αρκετά γνωστός τουλάχιστον.
 
οι μικροί εκδοτικοί οίκοι που εκδίδουν και εδώ προσωπικές συλλογές ποιημάτων και βιβλία που απερρίφθησαν από τους μεγάλους εκδοτικούς οίκους θα είναι οι πρώτοι που θα πληγούν αν site σαν το Λουλου κάνουν την εμφάνισή τους και στην Ελλάδα. Με λιγότερο κόστος από αυτό που απαιτούσε η αυτοέκδοση δια της κλασικής μεθόδου, το βιβλίο σου με πάλι λιγότερο κόστος θα μπορούσε να μπει σε όλα τα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία με το ISBN του και τα όλα του ΣΥΝ το zip file του για όσου δεν θέλουν ούτε paperback ούτε τίποτα, μόνο να το κατεβάσουν και να το διαβάσουν.
Προσωπικά βρίσκω λιγότερο αντιπαθητικό τον συγκεκριμένο τρόπο, πιο ανεξάρτητο από το να ψιθυρίζουν "πήγε σε εκδοτικό για να το εκδώσει από μόνος του ο καημένος γιατί έτρωγε πόρτα" κι ύστερα να κάθεσαι να περιμένεις άν πουλήσει κανένα αντίτυπο, αν νοιαστεί καθόλου ο εκδότης να το ψιλοπροωθήσει (για να μη σου πέσει εσένα το πρεστίζ) -- στην συγκεκριμένη περίπτωση του τυπου Λουλου το έργο σου ξεκινάει και τελειώνει στη δική σου ικανότητα, υπάρχει μία αξιοπρέπεια εγγενής σ'αυτόν τον τρόπο, κάτι το αυτοδημιουργητο.
 
Μάλλον εχω εθιστεί στο συγκεκριμένο ποστ του Ρίντερ, και θέλω να πω κι άλλα, ή έχω να πω κι άλλα, και τώρα να προσθέσω: Ικανός αριθμός θέσεων εργασίας ανοίγονται άμα εφαρμοστεί και στην Ελλάδα από κάποια εταιρεία web developers αυτό το αλά Λουλου. Με σωστή οργάνωση και καλή ενήμερωση είναι ένας παρθένος επιχειρηματικός τομέας που θα ανθούσε προς πάσα κατεύθυνση με ελάχιστο ανταγωνισμό για τα πρώτα χρόνια. Ποιος θα έλεγε όχι, στον πλήρη έλεγχο από την πλευρά του συγγραφέα (ή του μουσικού ή του γραφίστα γιατί κι αυτά τα προσφέρει αν δεν απατώμαι το Λουλου) ενός δικού του λογαριασμού από τον οποίο θα έβλεπε τα πάντα, την κίνηση, την ζήτηση, τα έσοδα κλπ; Σίγουρος ότι κανείς δεν τον κορόϊδεψε, δεν θα προχωρούσε και σε άλλες εκδόσεις νέων του βιβλίων; Φαντάζομαι μετά από μία επιτυχία ή δύο στη σειρά, ένα ταλέντο που λάμπει σ'αυτό το χώρο θα το αποζητούσαν ακόμα και οι μεγάλοι κλασσικοί εκδοτικοί οίκοι! Εκεί που ήσουν "στην απέξω" και ποιος ξέρει με ποιους όρους θα κατάφερνες να στο εκδώσουν, τώρα θα έχεις αυτούς να σε προσεγγίζουν και εσύ να έχεις απαιτήσεις.
 
Ο τρόπος με ενοχλεί που χρησιμοποιούν και όχι η προσπάθεια τους να αναδειχθεί η δουλειά τους.

συμφωνούμε 100%
 
Νικολέττα είσαι καταπληκτική!!!!
Τέτοιο χείμαρρο είχα να ακούσω από τα ωραία χρόνια της νιότης μου, αν και είναι καλύτερα να πω από τα χρόνια του πρόσφατου παρελθόντος, γιατί σήμερα μόνο για χρήματα μιλάμε.
Αν μου επιτρέπετε, όλοι σας, το βιβλίο στην Ελλάδα είναι εξίσου ακριβό. Έκανα σύγκριση με ένα ίδιο βιβλίο στην Γερμανία, στην Γαλλία, στην Αγγλία και σε μας. Η Ελλάδα ήταν η φτηνότερη, με απόσταση. Οι φτηνές εκδόσεις, εμένα προσωπικά με απωθούν. Αλλά προφανώς έχει δίκιο η Νικολέττα. Ένα βάψιμο κοστίζει το ελάχιστον 40 ευρά, και χρειάζεσαι 80 τον μήνα.
Εκτός θέματος: πρόσεξα σήμερα το BANNER του μπλοκ "ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΦΤΩΧΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ" και ντράπηκα που παραπονιέμαι για την ακρίβεια του βιβλίου.
 
@nicoletta
Ο έλεγχος των πωλήσεων στην Ελλάδα είναι μια πονεμένη ιστορία και αν ανόίξουμε και αυτό το κεφάλαιο δεν θα τελειώσει η κουβέντα ποτέ. Αν υπάρχει ένας (έστω ένας) συγγραφέας που είναι βέβαιος ότι έχει πάρει καθ’ ολοκληρία τα συγγραφικά του δικαιώματα και δεν έχει πέσει θύμα απάτης και εκμετάλευσης να το δηλώσει ευθαρσώς γιατί σίγουρα θα πρόκειται για μουσειακό δείγμα. Οσο για το ενδιαφέρον και τις μετακινήσεις σε πληροφορώ ότι και στην Ελλάδα γίνονται μετακινήσεις συγγραφέων και μάλιστα με μεγάλα τιμήματα για ’’μπόνους’’. Αλλά αυτά ισχύουν για τους λίγους...Χώρια που κανείς πλην ελαχίστων δεν ξέρει τα πραγματικά ποσά διότι όπως και με τον αριθμό των πωλήσεων οι συγγραφείς συντηρούν τον μύθο του κυνηγού και του ψαρά!
 
ange-ta, το ποστ αυτό ήταν πολύ κοντά σε όσα σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό σχετικά με το μέλλον (αν υπάρχει) της δουλειάς μου (που υπάρχει), το βλέπω κι εγώ ότι παρασύρθηκα και μίλησα πολύ, τουλάχιστον ευχομαι να αποκομίσουν κάποιοι κάτι από όσα είπα.

Ρίντερ, θα σε κλέψουν που θα σε κλέψουν μετά θάνατον, τουλάχιστον να μην σε κλέψουν και εν ζωή. Ακόμα και σε μένα την καρά-άσχετη είναι γνωστά αυτά που λες. Και λίγο έλειψε να τα πάθω κι εγώ από μικρό εκδοτικό ξένο οίκο. Όπως και να έχει όμως καλείται ο συγγραφέας πλέον να μην κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και να μην νομίζει ότι μόνο θα γράφει. Αυτά αν δεν θέλει να τον πιάσουν κότσο πρέπει να τα ξεχάσει. Θα πρέπει να αρχίσει να δουλεύει σαν υπάλληλος του βιβλίου του, σαν μάνατζερ, σαν εκδότης ίσως, και τότε θα δει τα γρανάζια του μηχανισμού που παράγει ό,τι παράγει. Σ'αυτό ίσως βοηθήσει το Διαδίκτυο ίσως όχι. Όσο πιο ήρεμα γίνουν όμως αλλαγές τόσο το καλύτερο για όλους. Και με αυτά κάνω ένα break κι ευχαριστώ.
 
πάλι εκνευρισμένο σε βλέπω ρίντερ μου,

(καλημέρα και καλό μήνα σε όλους!)

Μέχρις στιγμής δεν έχω γνωρίσει επαγγελματία συγγραφέα που να αυτοεκδίδεται, (ζητώ συγγνώμην εκ των προτέρων στους Κυρίους/Κυρίες). Ο Κίνγκ δεν είναι καθόλου συνηθισμένη περίπτωση συγγραφέως, εκτός από του οτι δεν ξέρει τι πουλάει, δεν δίνει συνεντεύξεις και τα αυτόγραφά του (για τα οποία περιμένεις έξι μήνες !) τα πληρώνεις, αγαπητέ αναγνώστη (δηλαδή μιλάμε για το απόλυτο εμπόριο). Αρα, την λογική να τα διαθέτει μέσω νετ την καταλαβαίνω.
Για τη Λεια Βιτάλη δεν το ήξερα (αλλά πχ αν ο Χωμενίδης είχε ανακοινώσει σε μπλογκ του κάτι παρόμοιο, θα με είχαν πάρει δέκα γνωστοί να μου το σχολιάσουν).
Πόσοι συγγραφείς έχουν ξεπεταχτεί μέσω μπλογκ ή σαιτ;;;;; δωσε μου στοιχεία (με ονόματα).
Και βέβαια δεν αρκούν οι 15 γραμμές στον αναγνώστη. Δεν είναι κύνας να του πετάμε ξεροκόμματα.(Νικολέτα, είσαι σούπερ, παρεμπιπτόντως, γειά στο στόμα σου).
και έχει φωνή! και πολύ δυνατή μάλιστα. λέγεται "πορτοφόλι" ...
 
Αντβοκάτους Ντιάμπολι, που είσαι;
 
@anonymous
Δεν εννοώ να προκύψει συγγραφέας-μπλόγκερ αν και νομίζω ότι και αυτό θα συμβεί και ίσως δεν είναι μακριά. Ηδη, έγινε η αρχή αφού εκδόθηκαν τα αποσπάσματα των μπλογκ. Εννοώ ότι το δίκτυο μπορεί να το ’’εκμεταλλευτεί’’ ήδη γνωστός συγγραφέας. Τώρα αν δεν σε ενημέρωσαν οι εκατοντάδες γνωστοί σου για το πείραμα της Λείας αυτό δεν νομίζω ότι είναι κακό ή αρνητικό για την κυρία Βιτάλη. Μάλλον πρέπει να επαναπροσδιορίσεις τις σχέσεις σου στον εκδοτικό χώρο για να μαθαίνεις εύκολα και γρήγορα περισσότερα.
 
Εξακολουθώ να σε βρίσκω κάπως επιθετικό, (αλλά δεν είναι δικό μου θέμα).

..."Τώρα αν δεν σε ενημέρωσαν οι εκατοντάδες γνωστοί σου για το πείραμα της Λείας αυτό δεν νομίζω ότι είναι κακό ή αρνητικό για την κυρία Βιτάλη. Μάλλον πρέπει να επαναπροσδιορίσεις τις σχέσεις σου στον εκδοτικό χώρο για να μαθαίνεις εύκολα και γρήγορα περισσότερα"...

Γιατί "τρώγεσαι" με την Λ.Βιτάλη; Ένα όνομα ανέφερες εσύ, ένα άλλο εγώ. Σε λίγο θα μου πεις οτι θέλω να...βλάψω τη Λ.Βιτάλη!!!!!ΉΜΑΡΤΟΝ!!!!.
Ξέρεις, τα λογοτεχνικά νέα είναι τόσα πολλά που κανείς δεν τα προλαβαίνει όλα και κυκλοφορούν τα σπαρταριστά(μήπως να με βοηθήσεις να "επαναπροσδιορίσω" τις σχέσεις μου στον εκδοτικό χώρο, μιας και προφανώς δεν διαθέτω τις κατάλληλες γνωριμίες;αν δεν σκοπεύεις να το κάνεις, δεν έχει νόημα και να το σχολιάζεις τοιουτοτρόπως - ως υπόδειξη).
Και για να σε πιάσω αδιάβαστο,αγαπητέ Ρίντερ, πέθανε ο Μαχφούζ. Ας πω κι εγώ η άσχετη κάτι "νέο" (αν και έχουσα απροσδιόριστες εως χείριστες σχέσεις με τον...εκδοτικό κόσμο.Τρε ντεκαντάντ!)
Noblesse oblige. Έχουμε ξεφύγει κάπως από το θέμα μας, το οποίο είναι τα (ακριβά)βιβλία και το πως μανατζάρονται.
Νικολέττα, έχεις δίκιο για τους Μοντέρνους Καιρούς: ήσαν ιδιοκτησία των Βαρδινογιανναίων η οποία επωλήθη εις το Γιαννίκο ο οποίος εστί μέτοχος του Αλτερ (και φίλος του Σταρ και ιδιοκτήτης του Επενδυτή).Τα συμβόλαια που "κλείνονται" εκεί αφορούν πωλήσεις δεκάδων χιλιάδων αντιτύπων, (εξασφαλισμένες πωλήσεις λόγω τηλεόρασης) το οποίο σημαίνει οτι το ποσοστό του συγγραφέα πέφτει πολύ χαμηλά (πολύ κάτω από το 10%)ΣΥΝ του ότι υπάρχει και ένας όρος που υποχρεώνει τον υπογράφοντα να εκδώσει τα επόμενα πέντε βιβλία του εκεί (και σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αν δεν πλανάμαι πλάνην οικτράν).
Θα ήταν αφελές να συγκρίνουμε τις τιμές του εξωτερικού μόνο ως προς το βιβλίο, μπορεί να θεωρείται "πιο φτηνό" από κάποιες χώρες αλλά ποιός τολμά να κάνει τις αναλογίες ως προς το μισθολόγιο ενός εργαζομένου (αναλογικά,και βάση του πληθωρισμού, το χαμηλότερο της Ευρώπης).
 
Εγώ τώρα πλέον αναρωτιέμαι τι εννοεί ο περισσότερος κόσμος όταν λέει low badget γιατί όταν εγώ το λέω εννοώ πραγματικά low badget, και ως τώρα δεν έχω δει τέτοιο εδώ, μιας και ούτε τηλεοπτικές διαφημίσεις για το κάθε ένα βιβλίο/συγγραφέα ξεχωριστά συμπεριλαμβάνει ο όρος ούτε εξώφυλλα για να πιάσουν το μάτι που εντυπωσιάζεται, ούτε αφίσσες ούτε τίποτα δεν έχει. Αυτό που έχει είναι να τροφοδοτούνται όλα τα καλά βιβλιοπωλεία με αρκετά αντίτυπα, να έχει στυλ αλλά να μην φωνάζει "αγοράστε με, έχω μια γυναίκα με κόκκινα χείλη απέξω και μία ωραία ομίχλη σχεδόν 3D τι θα πάρετε εμένα ή το άλλο το μονόχρωμο απέναντι;;"
Όσον αφορά τους Μοντέρνους Καιρούς, δε νομίζω να μίλησα γι'αυτό αλλά αν πέφτει μέσα περί συμβολαίων και του πως σε δένουν χειροπόδαρα τότε ναι είναι σα να μίλησα και γι'αυτούς. Στον μικρό ξένο εκδοτικό οίκο που παρολίγον να μπλέξω, για ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ χρόνια τα πνευματικά δικαιώματα καθώς και οι μεταφράσεις σε άλλες γλώσσες και οι συνεργασίες ασφαλώς με ξένους εκδοτικούς καθορίζονταν από τον οίκο. Ως τώρα απ'ό,τι ξέρω κανείς από όσους εκδόθηκαν εκεί δεν έχει λάβει το μερίδιο από τα κέρδη που του αναλογούσε ούτε για δείγμα, αλλά πράγμα περίεργο, κανείς επίσης δεν παραπονιέται μιας και το θεωρούν "ευκαιρία ζωής" οπότε ας βγάλουν τον σκασμό.
 
Και εννοείται ότι ένας εκδοτικός οίκος που θέλει να βγάλει χρήμα αλλά και να δώσει φωνή σε ταλέντα, δεν θα αφήσει τα low badget του βιβλία χωρίς να καταφέρει να αποσπάσει κριτικές, θα κρατήσει τον πήχυ ψηλά για το περιεχόμενο όχι για το πόσο φοβερό χαρτί έβαλε και πόσο χρώμα έριξε και πόσο το διαφήμισε από δω κι από κει. Αυτά που θα κάνει θα έχουν κλασική ισχύ ετών!
 
Ναι, Νικολέτα, δίκιο έχεις, του αγαπητού Ρίντερ ήτανε το σχόλιο για τους Μοντέρνους Καιρούς.
Μακριά από απατεώνες. Φίλη μετέφρασε Τριανταφύλλου στα γαλλικά για μικρό εκδοτικό οίκο που εκδίδει ελληνικά βιβλία και δεν επληρώθη ποτέ. Βέβαια, ο εκδότης τα λεφτά για την έκδοση τα πήρε από την Ε.Ε...
 
μία διαπίστωση: τα οπισθόφυλλα των περισσότερων βιβλίων είναι τίποτα μπροστά στων ξένων, αν ένας ξένος που διαβάζει ποίηση θέλει να αγοράσει κάτι καινούριο το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να κοιτάξει το οπισθοφυλλο, κι εκεί πρέπει να υπάρχει όχι "περίληψη" αλλά το τι είπαν για τον ποίητή κριτικοί και ποιητές που έχουν ήδη διαβάσει το βιβλίο! Θα ήθελα να μάθω εδώ τι κάνει σ'αυτόν τον τομέα ένας εκδοτικός οίκος; Βρίσκει άτομα να μιλήσουν για το βιβλίο, κριτικούς γνωστούς; ή όχι; και δεν μιλάμε για ένα ή δύο άτομα, βλέπεις στη σειρά τρεις τέσσερις και βλέπεις και την πορεία του ποιητή και της ποιήτριας ως τότε. Και διαβάζοντας αυτά καθώς και το λεγόμενο blurb ο αγοραστής ρίχνει και μια ματιά στην τιμή, και αν του κινήσει το ενδιαφέρον το παίρνει. Από που κι ως που συγγραφική επιτυχία σημαίνει ένα συμβόλαιο και να βγει πράγμα να πωλείται στους πάγκους; Πως θα μπορούσε να δελεάσει έναν συγγραφέα ή έναν ποιητή τέτοια προσφορά; Χωρίς να υπάρχουν βάσεις και διασφαλίσεις ότι το χειρόγραφο θα το δουν και κριτικοί και άνθρωποι των γραμμάτων, είτε από τις δικές του προσπάθειες είτε από την πλευρά του εκδοτικού οίκου; Η κριτική after publishing δεν είναι η μόνη κριτική! Η before publishing είναι σημαντικότατη! Αν κάνω λάθος σ'αυτά πείτε μου.
 
Τα βιβλία που τυπώνονται τώρα έχουν χρόνο ζωής περίπου 80 χρόνια! Δεν είναι τόσο ποιοτικά όσο τα παλαιότερα (Γιώργο Γλυκοφρύδη μου, δεν θα έχουμε τη χαρά να λέμε οτι θα τα αφήσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας...)
Ρεϊνμποϋ, ζήτω τα ξενόγλωσσα.Κι εγώ μαζί σου!!!!!στο παζάρι του βιβλίου κάθε χρόνο "ξηλώνομαι" κανονικά, με αποτέλεσμα να έχω μια ειδική "στοίβα" από αδιάβαστα του παζαριού προηγουμένων ετών...
 
χα! Νικολέτα!
τα οπισθόφυλλα τα γράφουν οι δημοσιοσχεσούδες των εκδοτικών! αμέ! και πως γίνεται αυτό?΄όπως γίνεται και η επιλογή τους για να μεταφραστούν στα ελληνικά: από τις εφημερίδες Times Literaruy Supplement, New York review of Books και Le Monde. Ο,τι καλό γραφτεί για ένα βιβλίο εκεί, κοπιάρεται στο οπισθόφυλλο ή στο δελτίο τύπου και μοιράζεται αφειδώς...
 
εδώ ένα άλλο ερώτημα: Πόσο νοιάζονται εδώ οι άνθρωποι των γραμμάτων οι ήδη γνωστοί Λογοτέχνες οι κριτικοί και λοιποί για τέτοια ζητήματα; ή δεν θέλουν να τους ενοχλείς με "δουλειές" ανθρώπων παρά ασχολούνται μόνο με την δική τους προβολή; έχουν πάρει ζεστά το ζήτημα της ανάπτυξης των τεχνών και των γραμμάτων στην Ελλαδα ή αρέσκονται σε μία ελίτ που ανοίγει πόρτες και καμιά φορά κάνει και κανένα ψυχικό σε κανένα δόλιο καινούριο; και με αυτά περιμένω να δω τι μπορεί να μάθω από απαντήσεις κι εγώ. ευχαριστώ.
 
δηλαδή αν είσαι Έλληνας και καινουριο αίμα και σαφώς δεν υπάρχεις για τις εφημερίδες Times Literaruy Supplement, New York review of Books και Le Monde, ελπίς καμια δηλαδή να δημιουργηθεί ένα σοβαρο υπόβαθρο για τη συλλογή σου..;
 
Πρώτα θα ασπρίσουν τα μαλλιά στη κεφαλής σου (κι έπειτα, θα εκδώσεις).Κι αυτά που λένε οτι στην Ελλάδα εκδίδεις πολύ εύκολα κλπ είναι "άρες, μάρες, κουκουνάρες" για να μιμηθώ το Βιζυηνό.
Κι αυτοί οι κριτικο-συγγραφείς, μόνο τον εαυτούλη τους σκέφτονται (και τον εκδοτικό οιοκούλη τους). Μπάρμπα στην Κορώνη θέλει να έχεις- ή λεφτά να τα πληρώσεις ή πολιτικό δόντι.
Το πιο εμετικό είδος όμως δεν είναι οι κριτικοί. Είναι οι εκδότες αυτοπροσώπως. Μακριά!
Εδώ ο Παπαμόσχος και έχει φάει τόσες χυλόπιτες!
 
Εδώ όμως πέφτουμε σε ένα ηθικό κενό. Αν οι προπονητές και τα κονέξια των ομάδων και των υπεύθυνων της Εθνικής τάδε και τάδε, κρίνουν αυτόν που θα πάρουν από το πως πιανει την μπάλα και τι κάνει μ'αυτήν γιατί οι κλίκες και ο χώρος των εκδοτών δεν κρίνουν από το πως ένας συγγραφέας πιάνει την πένα και τι κάνει μ'αυτήν ώστε να έχουμε τα αποτελέσματα πόυ είχαμε σήμερα με την Εθνική να κατατροπώνει τις ΗΠΑ; Γιατί μου πει κανείς ότι δεν έχουμε μυαλά ικανά να δηλώσουν το παρόν στα γράμματα και τις τέχνες παγκοσμίως...
 
εκτός κι αν δεν ξέρουν οι ίδιοι πως πιάνουν την πένα και τι κάνουν με αυτήν όπως ήξερε ο Γιαννάκης και ο Φασούλας και ο Όττο Ρεχάγκελ (αν γράφω σωστά το όνομά του).
 
Πω πω! θα πάρει στα αμερικανάκια καμιά βδομάδα μέχρι να καταλάβουν τι τους βρήκε...
Μεταξύ μας, όχι πως οι εκδότες μας είναι άνθρωποι της προκοπής. Να αντριχιάζεις είναι (και του εξωτερικού δεν είναι πολύ καλύτεροι, πλην των..αμερικανών που έχουν ειδικούς ανιχνευτές ταλέντων)
 
@nicoletta kai anonymous
Συγνώμη που παρεμβαίνω στο διάλογο σας...Δεν είναι μόνο οι Μοντέρνοι Καιροί αλλά τουλάχιστον άλλοι 4 οίκοι (τους ξέρω από μέιλ που έχω πάρει) που βάζουν όρους στα συμβόλαια για όριο πωλήσεων! Και μάλιστα οι δύο απ΄ αυτούς θεωρούνται και από τους κορυφαίους της αγοράς. Δυστυχώς οι συγγραφείς δεν μιλάνε για πολλούς λόγους:
1- Αν τα ’’χώσουν’’ στον εκδότη τους γιατί να τους εμπιστευτεί ο επόμενος; Ξέρω συγγραφέα-δικηγόρο που έχει κατακλύσει δύο εκδοτικούς οίκους από τους καλούς της αγοράς με εξώδικα και μετά από τρία βιβλία που έβγαλε αμφιβάλλω αν θα ξαναβρει ’’δουλειά’’.
2- Πολλοί άλλοι είναι περισσότεροι χομπίστες και δεν πολυνοιάζονται αν θα πάρουν 1000 ή 2000 ευρό (όσα πάνω κάτω θα έπαιρναν) και απλά τους φτάνει ο τίτλος ’’συγγραφέας’’.
Ειδικά για την ανώνυμη...
Ξέρεις ότι δεν επιθυμώ να σε προσβάλλω αλλά αισθάνθηκα ότι το σχόλιο για την κ.Βιτάλη ήταν μειωτικό! Δεν είμαι αυτόκλητος υπερασπιστής κανενός ειδικά ατόμων που μπορούν να υπερασπιστούν άριστα τον εαυτό τους και δεν με έχουν ανάγκη. Προσωπικά προτιμώ να μην ασχολούμαι με τα...σπραταριστά και μόνο με αυτά που...διαβάζω!
 
Προσωπικά και εγώ κοντοστάθηκα στο σχόλιο για τη κυρία Βιτάλη, και δεν το κατάλαβα πως το εννοούσε και ευτυχώς που το εξήγηση ο/η ανώνυμος/η.
Δηλαδή η μόνη ελπίδα είναι να δημιουργηθεί είτε ένα site σαν το WWW.LULU.COM και εδώ είτε ένας ΝΕΟΣ εκδοτικός οίκος με φρέσκα μυαλά και φρέσκιες διαθέσεις που θα βασιστεί σε ποιοτικά low badget βιβλία και έντιμες συναλλαγές με τους συγγραφείς.
Μάλιστα. Για μένα αυτό είναι το ρεζουμέ της όλης συζήτησης. Το μόνο φως στο τούνελ.
 
Παρακολουθώ συχνά αυτό το μπλογκ και όταν νιώσω ότι έχω κάτι να πω -όχι ίσως αρκετά συχνά, με καλύπτουν οι άλλοι άλλωστε- το γράφω. Τώρα λοιπόν θεωρώ υποχρέωσή μου να παρέμβω αφού "έπεσε" στο τραπέζι το όνομά μου. Θα ήταν τουλάχιστον "παράξενο" να κάνω πως δεν το είδα. Συγνώμη αν ξεστρατίζω τη συζήτηση επί προσωπικού, μπορούμε να επανέλθουμε ελπίζω μετά σ' όλα αυτά τα άκρως ενδιαφέροντα σχετικά με το βιβλίο θέματα που όλους μας αφορούν. Κατ' αρχήν ευχαριστώ τον reader για τη μνεία του ονόματός μου σχετικά με τη συγγραφή του νέου μου μυθιστορήματος μέσω του μπλογκ. Και φαντάζομαι ότι το ανέφερε επειδή αποτελεί τη μόνη αυτή τη στιγμή περίπτωση. Είμαι σίγουρη ότι σύντομα θα υπάρξουν και άλλες περιπτώσεις κι έτσι θα πάψω να αποτελώ "δείγμα". Φυσικά και έχει δίκιο η anonymous ότι θα το ήξερε αν ήταν κάποιος άλλος ευπώλητος ή συχνά συνεντευξιαζόμενος συγγραφέας. Δεν τυχαίνει να είμαι και δεν επιδιώκω να είμαι τίποτε από αυτά. Έχοντας απόλυτη συναίσθηση των επιλογών μου είκοσι χρόνια τώρα. Στην κυριολεξία "μένω εκτός". Φυσικά δεν κατηγορώ κανέναν επειδή τυχαίνει να είναι, εννοείται αυτό. Πολλές φορές μάλιστα θαυμάζω αυτή την ικανότητα που μπορεί να συνδυάζει τη συγγραφή και τις εμφανίσεις, γιατί πρόκειται για πραγματικά σκληρή δουλειά που προϋποθέτει ιδιαίτερο ταλέντο. Συμβαίνει όμως να μη με αφορούν οι αριθμοί... Με αφορούν ωστόσο, και πολύ μάλιστα, οι σχέσεις με τους ανθρώπους όσο και αν αυτό ακούγεται... παλαιομοδίτικο. Αντίθετα προσωπικά πιστεύω ότι είναι το μάλλον! Γι' αυτό και κάνω το συγκεκριμένο πείραμα στο μπλογκ. Για να έχω σχέση προσωπική με τους άλλους ανθρώπους. Που δεν είναι εφικτό να δημιουργηθεί μέσω ενός τυπωμένου -ακριβού ή low budget- βιβλίού. Σας ευχαριστώ που ασχοληθήκατε μαζί μου, ευχαριστώ για τη φιλοξενία και συγνώμη για τη διακοπή.
 
Εκ παραδρομής γράφτηκε η λέξη "μάλλον" εκεί που έπρεπε να γραφτεί η λέξη "μέλλον". 'Η μπορεί να διαβαστεί κι έτσι: ότι θεωρώ τις ανθρώπινες σχέσεις "μάλλον το μέλλον"!
 
Reader's Digest,

Χμ, (σχεδόν) θα το πιστέψω οτι δεν θέλεις να με προσβάλλεις.
Καλημέρα σε όλους! Υπάρχει στα βιβλιοπωλεία του κέντρου μια πολυσέλιδη εφημεριδούλα του οργάνου των μικρών βιβλιοπωλών που διανέμεται δωρεάν και η οποία έχει πολλά και ενδιαφέροντα σχετικά με το θέμα μας. (θα σας κάνω αργοτέρως ένα παστέ- κόπυ).
 
καλημέρα, συγνώμη για την άσχετη παρέμβαση. reader γεια σου, τι κάνεις; Αναγκαστικά γράφω εδώ -και πάλι συγνώμη από τους φίλους (επ' ευκαιρία, όλοι δίκιο έχουν!)- για να σου πω ότι έχω χάσει το email σου (έκανα φορμάτ στο δίσκο μου), και, αν δεν το ξέρεις, η σελίδα σου δεν ανοίγει μέχρι το τέλος και ο κόμβος με το email δεν εμφανίζεται. Πρόσεξέ το!(και στείλε το mail σου, υποθέτω έχεις το δικό μου)
"Δράττομαι της ευκαιρίας" να χαιρετίσω την κ. Λεία Βιτάλη, την οποία γνώρισα (ως συγγραφέα την ήξερα)εδώ και διαπιστώνω (αν μου επιτρέπετε, κ. Βιτάλη) εξαιρετικού ήθους άνθρωπο. Να είστε καλά,αγαπητή Λεία, κι εγώ συμφωνώ ότι οι ανθρώπινες σχέσεις(και μόνο αυτές!)είναι το μέλλον.
Νιόβη
 
@leia vitali
Χαίρομαι για την παρέμβαση και για τα όσα είπες. Προσωπικά δεν με απασχολεί ποιός πουλάει ή όχι αλλά με ποιόν αξίζει να ασχοληθώ.
 
@anonymous
Γνωρίζεις ότι κάθε συνεισφορά ή παρουσία σου στο μπλογκ είναι καλοδεχούμενη και ευπρόσδεκτη. Τώρα αν έχουμε ένα μικρό....communication breakdown μεταξύ μας αυτό δεν αφορά τους υπόλοιπους...Κάποια στιγμή με καλή θέληση θα συντονιστούμε...
 
@νιόβη λύρη
Θα στείλω e-mail αν και τη διεύθυνση μπορείς να τη βρεις και από το προφάιλ μου. Υπάρχο9υν δυστυχώς πολλά προβλήματα με τα μπλογκ τις τελευταίες μέρες και δεν οφείλονται στους κατόχους τους αλλά στον blogger. Αλλα ανοίγουν, άλλα όχι και άλλα μέχρι τη μέση.
 
Χε,χε, κάτι έχω καταλάβει κι εγώ οτι σε άλλες συχνότητες εκπέμπουμε, αλλά μίλ μερσί για το ανβιτασιόν ουβέρτ, ε, εντάξει, δεν με πρόσβαλες κι όλας, δεν θίχτηκα και τόσο(πως το'παθα), άλλωστε είμαι δεδηλωμένο πειραχτήρι και συνήθως προκαλώ αλλά μόνο για να σπάσω πλάκα, χωρίς κακές προθέσεις, εμπάθειες κλπ
σας καλημερίζω όλους:)
 
..δεν είναι εδώ και ο αγαπημένος μου Advocatus Diaboli να με υπερασπιστεί...κλαψ...
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?