Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Monday, August 14, 2006

 

Βυζαντινές ίντριγκες




Το πλεονέκτημα του καλού ιστορικού μυθιστορήματος είναι ο σεβασμός στην ιστορία, τις πηγές της, στα αυθεντικά σωσμένα κείμενα (ή άλλες πηγές) και η ικανότητα του συγγραφέα να προσθέσει σε όλα αυτά τη δική του φαντασία και εκτίμηση σε λογικές δόσεις. Συνήθως οι αυθαιρεσίες είναι πλην λιγοστών εξαιρέσεων ενοχλητικές.
Ο Γιώργος Λεονάρδος, αδικημένος συγγραφέας αλλά πρότυπο επιμονής για πολλά χρόνια έχει βρει τη σωστή συνταγή και αυτό φαίνεται από το δεύτερο κομμάτι της τριλογίας του για τους Παλαιολόγους. Τίτλος ’’Οι Παλαιολόγοι’’ από τις εκδόσεις Λιβάνη (η τριλογία ξεκίνησε με το Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγος-Ο Ελευθερωτής) και θα ολοκληρωθεί κάπου μέσα στο 2007. Ο Λεονάρδος μπήκε αργά στη λογοτεχνία και περίμενε πολλά χρόνια, αν και μεγάλος σε ηλικία, για να γευτεί την εμπορική επιτυχία και αυτό τον κάνει ακόμη πιο συμπαθή. Ήδη, πλέον πέραν της επιτυχίας στην Ελλάδα κάνει και διεθνή καριέρα αφού αρκετά από τα προηγούμενα (δώδεκα, νομίζω, τον αριθμό βιβλία) μεταφράζονται ή θα μεταφραστούν και σε γειτονικές χώρες.
Όσον αφορά τους Παλαιολόγους, πιστεύω ότι είναι το καλύτερο ιστορικό μυθιστόρημα που έγραψε για φέτος Έλληνας δημιουργός (εκτός αν προκύψει κάτι άλλο στους επόμενους μήνες) με τον Λεονάρδο να αγγίζει και πάλι την τελευταία δυναστεία Βυζαντινών αυτοκρατόρων και μια εξ’ ορισμού ’’φορτισμένη’’ εποχή γεμάτη ίντριγκες, πάθη, σκοτεινά γεγονότα, ραδιουργίες.
Για το ρόλο του αφηγητή –και αυτή τη φορά- διαλέγει τον Ανδρόνικο Παλαιολόγο ’’γιος του Μιχαήλ και της Ευδοκίας, αγνώστων λοιπών στοιχείων, γεννήθηκα λίγα χρόνια πριν από την αλλαγή του 13ου αιώνα’’, μας βάζει στο πνεύμα της εποχής με την ικανότητα που του δίνει ο Λεονάρδος να είναι αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας των γεγονότων που πραγματεύεται. Βασικοί πρωταγωνιστές, είναι ο Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος, αυτοκράτορας του Βυζαντίου για μισό αιώνα, αυτός που ιστορικά υποτίμησε τη δύναμη των εξωτερικών εχθρών και οδήγησε ουσιαστικά στην παρακμή το Βυζάντιο και ο εγγονός του Ανδρόνικος Γ’ Παλαιολόγος, μπον βιβέρ της εποχής, που πέθανε σε νεαρή ηλικία. Χρονικά το σημείο που διαλέγει ο Λεονάρδος για να τοποθετήσει τη δράση του βιβλίου του αποτελεί σημαντικό κόμβο της ιστορίας αφού κατορθώνει να μας αποδείξει ότι ουσιαστικά εκεί κρίθηκε όλο το μέλλον της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Με βάση την πλούσια βιβλιογραφία που παραθέτει αλλά και την εξιστόρηση του αποδεικνύει ή επιβεβαιώνει ότι τα γεγονότα στο Δεσποτάτο της Ηπείρου αλλά και η δολοφονία του εγγονού του αυτοκράτορα αποτέλεσαν την ’’αρχή του τέλους’’. Το βιβλίο ξεκινάει με μια μάλλον ασυνήθιστα ’’φλογερή’’ και περιγραφική ερωτική σκηνή πάθους αλλά στην ουσία κερδίζει τον αναγνώστη λίγο αργότερα στο τρίτο κεφάλαιο υπό τον τίτλο ’’Η σύγκρουση των δύο Ανδρόνικων’’. Ακολουθώντας πιστά τα χνάρια της ιστορίας και με την ικανότητα του καλού αφηγητή και των δυνατών περιγραφών ο Λεονάρδος είναι βέβαιο ότι μπορεί να κρατήσει το αναγνωστικό ενδιαφέρον ’’ζωντανό’’ και στις 400 σελίδες της αφήγησης του.

Βαθμολογία: 7 (με άριστα το 10)
Comments:
Στα υπ' όψην και αυτό....
 
den diavazoume leo go kat arxas to Roman Historique tou Lukacz gia na diaxorisoume ti einai istoriko mithistorima kai ti oxi? e, oxi kai Pressfield Annoulam.oraios o kyrios, alla den grafontai akrivos etsi ta istorika mithistorimata.
sto kato kato yparxei kai o (afthentikos) Omiros... vre pos tha etrizan ta kokkalakia tou...
kalimera kale mou Reader.I aspondi fili sou se xaireta.
 
@tolisbak
Καλή ανάγνωση
 
@anna
Λυπάμαι αλλά ο Πρέσφιλντ μπορεί να μας κολακεύει για το ’’φιλελληνικό’’ του ενδιαφέρον αλλά έχω την αίσθηση ότι τουλάχιστον στις Πύλες της φωτιάς αυθαιρετεί σε πολλά σημεία και παρουσιάζει ιστορικά μέρη ’’κατά το δοκούν’’.
 
@anonymous
Δεν ξέρω ποιά από όλες τις...άσπονδες φίλες μου είσαι αλλά καλοδεχούμενη. Είδες συμφωνήααμε και σε κάτι (για τον Πρέσφιλντ).
 
προς Αννα: ούτε ο Πρέσφιλντ ούτε ο Λεονάρδος (κυρίως οι Ελληνάρες του είδους) διαθέτουν ελάχιστη μυθιστορηματική ικμάδα για λόγους, μεταξύ άλλων, προθέσεων. Εάν διαβάσεις Ρόμπερτ Μούζιλ ή Κάρλος Φουέντες (φέρω ως παράδειγμα τα ονόματα), αντιλαμβάνεσαι το "θέατρο" που στήνουν στα ιστορικά γεγονότα, τη δύναμη του αφηγητή, τη δυνατότητα του νοήματος, ίσως ακόμη και την απαιτούμενη τόλμη για τη φθίνουσα μυθιστορηματική φόρμα της σήμερον... Ciao Nickthegreek, benvenuto!
 
geia sou Roux!tha ta poume sto Nafplio??smats:)
Oste eimai kai kalodexoumeni, e Reader's?:) vre pou tha arxiso na se simpatho.
elsa the Greek
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?