Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Tuesday, July 18, 2006

 

Βιβλία για το καλοκαίρι part 4(Ανιχνεύοντας την...ιστορία)

Ενα μεγάλος μέρος του αναγνωστικού κοινού κερδίζουν τα τελευταία χρόνια τα ιστορικά μυθιστορήματα...Ειδικά από τη στιγμή που ανακαλύψαμε ότι καλά ιστορικά μυθιστορήματα με φόντο διάφορες εποχές του Ελληνικού έθνους μπορούν να γράψουν και…Ελληνες και όχι διάφοροι φιλέλληνες ή ξενόφερτοι μυθοπλάστες. Βέβαια, με τον όρο ’’ιστορικό μυθιστόρημα’’ καλύπτεται ένα πολύ μεγάλο φάσμα της παραγωγής, ακόμη και βιβλία που έχουν ως φόντο συγκεκριμένες ιστορικές εποχές. Η επιλογή, λοιπόν, και δύσκολη ήταν αλλά και είναι δεδομένο ότι αφήνω πολλά…κενά.
Κατ΄ αρχήν, θεωρώ ότι από τα ιστορικά μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν τους τελευταίους μήνες τα μακράν καλύτερα (και δεν έχουν άδικα και πολύ καλή πορεία πωλήσεων) είναι ’’Οι Παλαιολόγοι’’ του Γιώργου Λεονάρδου (εκδόσεις Λιβάνη) και οι ’’Ερμοκοπίδες’’ του Παναγιώτη Μπαλτάκου (Ελληνικά Γράμματα). Πιστεύω, ότι αν κάποιος θέλει να περάσει ευχάριστα αλλά και διδακτικά τις καλοκαιρινές του διακοπές με ένα ιστορικό μυθιστόρημα ή μυθ-ιστορία μπορεί εκ του ασφαλούς να επιλέξει ένα εκ των δύο και να μην μείνει παραπονεμένος. Δεν διαφημίζω τα συγκεκριμένα βιβλία, αλλά ήταν αναγκαίο να κάνω μια αναφορά αφού σκοπεύω αργότερα να γράψω αναλυτικά και για τα δύο και δεν θα μπορούσα γι’ αυτό το λόγο να τα αγνοήσω…
Διάλεξα, από τις κυκλοφορίες των τελευταίων μηνών μερικά ιστορικά μυθιστορήματα που πραγματεύονται εντελώς διαφορετικές περιόδους γιατί πολλές φορές ο αναγνώστης του είδους αισθάνεται έλξη προς την εποχή και όχι κατ’ ανάγκη προς την υπόθεση! Τα παραθέτω χωρίς αξιολογική αλλά με αλφαβητική σειρά…
1. Ακόλαστη Αυγούστα, Γεώργιος Ρούσσος (εκδόσεις Modern Times)
Δουλειά που αδικείται από τον…τίτλο και τον εκδοτικό οίκο. Οι Μοντέρνοι Καιροί επανεκδίδουν σταδιακά όλο το έργο του Γεώργιου Ρούσσου αλλά από τίτλους λανσάρουν τα σημαντικά ιστορικά του μυθιστορήματα σαν λαϊκά αναγνώσματα. Η ιστορία ξετυλίγεται στα τελευταία χρόνια του Βασίλειου Β’ του Βουλγαροκτόνου αλλά κυρίως μετά το θάνατο του όπου αυτοκράτειρα εκλέγεται η ανιψιά του Ζωή. Δίπλα της και πίσω από τον θρόνο κατευθύνει τις τύχες της Βυζαντινής αυτοκρατορίας σε μια εποχή σφοδρών εσωτερικών ερίδων ο Ιωάννης ο Ευνούχος που έμεινε στην ιστορία σαν Ιωάννης ο Ορφανοτρόφος. Το παράξενο…τετράγωνο συμπληρώνει ο αυτοκράτορας Θεόδωρος ο Μονομάχος και η σύζυγός του Σκλήραινα. Πολύ καλή και πιστή απόδοση των παθών και της ίντριγκας της εποχής.
2. Διόνυσος, ο Βασιλεύς των Ορέων, Γιάννης Σολδάτος (εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ)
Η εποχή των ληστών είναι από εκείνες που προσωπικά με ελκύουν ως αναγνώστη. Δυστυχώς, αν εξαιρέσουμε τα χαμένα και ξεχασμένα ληστρικά μυθιστορήματα των αρχών του αιώνα οι σύγχρονες προσπάθειες στην πλειοψηφία τους είναι φτηνά ρομάντζα που δίκαια τα περισσότερα κατατάχθηκαν στην παραλογοτεχνία. Ο προερχόμενος από τον χώρο της έβδομης τέχνης Γιάννης Σολδάτος γράφει για ένα από τους πιο άγριους αλλά και αμφιλεγόμενους (ως προσωπικότητα) λήσταρχους της εποχής τον Διονύση ή Νιόνιο Αστραπόγιαννο. Ο κόσμος και οι γυναίκες τον λάτρευαν, ο ίδιος προσπαθούσε να καταδυναστεύσει τα πάθη του. Με αποσπάσματα παλιάς φυλλάδας από την εποχή του Οθωνα και ένα ανελέητο κυνήγι με στόχο τον αδελφοποιτό του Φώτη Γιαγκούλα λήσταρχο για κέντρο της ιστορίας ο Σολδάτος βγάζει από τη…σκόνη μια παρεξηγημένη ιστορική εποχή.
3. Δράκουλας, ο καταραμένος πρίγκηπας, Νίκος Γιαννόπουλος (εκδόσεις Περισκόπιο)
Την ιστορία του κόμη Δράκουλα που ήταν υπαρκτό ιστορικό πρόσωπο και αυτός που σταμάτησε την επέλαση των Οθωμανών στα σημερινά Βαλκάνια την έχει γράψει προ πολλού σε ένα κλασικό έργο ο Μπραμ Στόκερ. Η προσπάθεια του Ελληνα συγγραφέα να βιογραφήσει τον κόμη Δράκουλα είναι πάντως αρκετά αξιόλογη έστω και αν τελικά δεν δίνει απάντηση στο μόνιμο ερώτημα. Αν ο Βλαντ ο θρυλικός κόμης από τα Καρπάθια ήταν ένας σαδιστής ή ένας ηγεμόνας που έφερε με τις δικές του μεθόδους ευημερία σε μια χώρα που ήταν πίσω από την εποχή της…
4. Κατερίνα Σφόρτσα, Ανδρέας Ανδριανόπουλος (εκδόσεις LIBRO)
Ο ανεξάρτητος βουλευτής είχε ανέκαθεν λογοτεχνικές αναζητήσεις αλλά το πρώτο του, ουσιαστικά, ιστορικό μυθιστόρημα γυρίζει πίσω στον Μεσαίωνα με απόλυτο σεβασμό σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες της Ιταλικής ιστορίας. Μια διατριβή που συνδέει τη Φραγκοκρατούμενη Ελλάδα με τη Δύση γίνεται η αφορμή για να ξεδιπλωθούν οι σελίδες της ιστορίες. Ο φοιτητής γράφοντας τη διατριβή ανακαλύπτει τη λύκαινα του πολέμου και ο Ανδριανόπουλος προσπαθώντας να δώσει απάντηση σε ένα άλυτο ιστορικό ερώτημα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Σφόρτσα ήταν αυτή που ενέπνευσε τον Ντα Βίντσι για να ζωγραφίσει την πολυθρύλητη Μόνα Λίζα. Στα συν της δουλειάς του Ανδριανόπουλου η ευχέρεια με την οποία εμπλέκει στην ιστορία του αληθινά πρόσωπα και περιστατικά. Χρονικά, πορεύεται στην καρδιά του Ευρωπαϊκού Μεσαίωνα (15ος και 16ος αιώνας).
5. Κρότων, οι πορφυρογέννητοι του εμφυλίου, Φώτης Μεταλληνός (εκδόσεις ΚΙΝΗΤΡΟ)
Εχουν γραφτεί τα πάντα για τον Εμφύλιο; Ενδεχομένως ναι, όσο δογματικό και αν διαβάζεται αυτό. ¬Το συγκεκριμένο πάντως βιβλίο από τις Ευβοϊκές εκδόσεις Κίνητρο είναι γραμμένο σαν προσωπικές μαρτυρίες ενός ανθρώπου που έζησε αυτή την περίοδο και είχε μεγάλη καριέρα σε διάφορα πόστα στον ελληνικό στρατό. Παρόλα αυτά ο εν αποστρατεία αντιστράτηγος προσπαθεί να δώσει μια πολύ έντιμη κατάθεση εμπειριών μέσα από ένα σίγουρα ’’διαφορετικό’’ βιβλίο.
6. Οι φύλακες της Ανατολίας, Πασχάλης Λαμπαρδής (εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ)
Μετά από δύο μυθιστορήματα σε μικρότερους εκδοτικούς οίκους ο Πασχάλης Λαμπαρδής με την τρίτη του δουλειά δημιούργησε μια από τις μικρές εκπλήξεις της χρονιάς. Στην ουσία, το βιβλίο λειτουργεί ως δεύτερο αυτόνομο κομμάτι μιας τριλογίας που ξεκίνησε πριν τέσσερα χρόνια με τον ’’Ταξιδευτή του Βοσπόρου’’. Ο ίδιος ο συγγραφέας στον πρόλογο του αποκαλύπτει ως πηγή έμπνευσής του ένα λαϊκό ποίημα του 19ου αιώνα, αφιερωμένο στον Σουλεϊμάν Αγά που ήταν κρυφοχριστιανός με το όνομα Γεώργιος Ερυθριάδης. Μια μεγάλη οικογένεια της Ανατολίας, η διαδρομή της, όλα αυτά μέσα από ένα χαμένο χειρόγραφο του 19ου αιώνα μέσα από την εξιστόρηση δύο Ελλήνων λογίων της εποχής. Καλή αφήγηση, ονειρική ατμόσφαιρα, σπουδαία έρευνα (τεράστια η βιβλιογραφία που παρατίθεται) αλλά και προσωπική συναισθηματική εμπλοκή αφού από την Ανατολία είναι οι ρίζες του Λαμπαρδή που ουσιαστικά καταθέτει ένα ’’φόρο τιμής’’ στην ξεχασμένη κληρονομιά και σε ένα άγνωστο κομμάτι της ιστορίας μας.
7. Ο λόρδος Βύρων και η κόρη των Αθηναίων, Χρήστος Χαιρόπουλος (εκδόσεις Modern Times)
Μια ακόμη αμφιλεγόμενη ιστορική φιγούρα ο Λόρος Βύρωνας, η ζωή του και οι εφηβικοί του έρωτες στην Αγγλία, ο ερχομός του στην Ελλάδα, ο έρωτας του για την νεαρή Αθηναία Τερέζα Μακρή και ο θάνατος του. Δουλειά που κάλλιστα ανήκει και στις έγκυρες ιστορικές βιογραφίες.
8. Πολεμώντας το σκοτάδι, Παντελής Μωυσείδης (εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ)
Ισως το μοναδικό βιβλίο της λίστας που δεν είναι ατόφιο ιστορικό μυθιστόρημα αλλά φλερτάρει και με την αστυνομική λογοτεχνία και με το κατασκοπικό θρίλερ. Το επέλεξα κυρίως γιατί μέσα από δύο απόπειρες δολοφονίας σκιαγραφείται με πολύ ωραίο τρόπο η ατμόσφαιρα της Αθήνας του 1941.
9. Το ελιξήριο της φωνής τους, Δημήτρης Καλοκύρης (εκδόσεις ΑΓΡΑ)
Βραβευμένος λογοτέχνης, μεταφραστής και ποιητής ο Δημήτρης Καλοκύρης κάνει μια υπερ-φιλόδοξη κατάδυση σε ένα άγνωστο εντελώς τοπίο και ιστορική εποχή. Πεζογράφημα σε αφηγηματικό ύφος με αναμνήσεις και διηγήσεις ενός Αραβα περιηγητή του 14ου αιώνα! Πολιτισμοί, παραδόσεις, θρησκείες της Μέσης Ανατολής σε ένα μικρών διαστάσεων (110 σελίδες) βιβλίο που διαβάζεται πολύ ευχάριστα.
10. Το ξύλινο τείχος, Μαρία Λαμπαδαρίδου-Πόθου (εκδόσεις Κέδρος)
Το ’’ξύλινο τείχος’’ είναι ο χρησμός του μαντείου των Δελφών για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Το μυθιστόρημα είναι βασισμένο στις περιπέτειες ενός παιδιού που βιώνει τις κακουχίες της αιχμαλωσίας αλλά μέσα από τα μάτια του περνάνε μεγάλες ιστορικές στιγμές της εποχής. Ο Αλκαμένης, Λήμνιος στην καταγωγή, είλωτας στη Σπάρτη, ζει τις Θερμοπύλες, τη Σαλαμίνα και τις Πλαταιές (το βιβλίο ολοκληρώνεται επτά χρόνια μετά τη συγκεκριμένη μάχη) με ψυχικό σθένος εφάμιλλο ενός μέλους του Δωδεκαθέου. Όπως άλλωστε είχε προβλέψει ο παιδαγωγός του ’’κάποιοι άνθρωποι ανδρώνονται για να θεωθούν’’. Στα συν της Λαμπαδαρίδου ότι κατορθώνει μέσα στη ροή της γραφής της και αρχαίες ελληνικές εκφράσεις χωρίς αυτές να μοιάζουν παράταιρες.
11. Φίλιππος, ο τελευταίος των Μακεδόνων, Γιώργος Μπουλακάκης, (εκδόσεις ΕΜΠΕΙΡΙΑ)Ένα μυθιστόρημα για τον επί τέσσερις δεκαετίες βασιλιά της Μακεδονίας, βασικό πρωταγωνιστή των δύο πρώτων Μακεδονικών πολέμων που έληξαν το 197 π.Χ. ενδιαφέρουσα προσέγγιση της προσωπικότητας του Φίλιππου.
Comments:
Μπράβο Αναγνώστη! Πότε πρόλαβες και τα διάβασες όλα αυτά τα βιβλία. Εγώ θα πάρω του Ανδριανόπουλου, μπορεί να καταλάβω, γιατί είναι κολλημένος με τον Μεσαίωνα! Το να προσθέσω, ότι τα καλύτερα ιστορικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει είναι το Αλμπατρός και το εργοστάσιο μολυβιών, μάλλον κάνω άσχημα γιατί είναι παλιές εκδόσεις. Τι να κάνω και εγώ είμαι κολλημένη με την Σώτη!
 
@ange-ta
Αγαπητή μου είναι και λίγο παλαιόερες εκδόσεις. Κάποια απ' αυτά βγήκαν στις αρχές του 2005 και τα συμπεριέλαβα επιλεκτικά για να υπάρχει πολυφωνία και μεγάλη γκάμα ιστορικών εποχών
 
Αγαπητέ φίλε reader's-diggest, έχουμε επικοινωνήσει αρκετές φορές κατ΄ ιδίαν. Αλλά για πρώτη φορά αποφάσισα να δημοσιοποιήσω μία άποψή μου -"κοπιαρισμένη", ομολογώ, από το πεδίο των σχολίων του "Βιβλιοφάγου", το οποίο επισκέφθηκα για πρώτη φορά πριν από λίγο.
Βλέποντας την προσπάθειά σου, τις προσπάθειες των ελάχιστων -δυστυχώς- ανθρώπων που πραγματικά νοιάζονται για τη λογοτεχνία στην Ελλάδα, αναρωτιέμαι πόσο μπορεί να επηρεαστεί ο Έλληνας (ακόμα και ο σχετικά βιβλιόφιλος Έλληνας) από βιβλιοπροτάσεις.
Διάβασα τις προάλλες στον μια έρευνα αγοράς, σύμφωνα με την οποία οι Έλληνες (και κυρίως οι Ελληνίδες που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα του αναγνωστικού κοινού στη χώρα μας) επηρεάζονται μεν από τις λογοτεχνικές στήλες, αλλά σε ένα ποσοστό που ξεπερνάει το 90% (!) αγοράζουν απλώς τα βιβλία της λίστας των μπεστ σέλερ! Εκείνοι, δε, που κάθονται να διαβάσουν μια αναλυτική κριτική βιβλίου (πόσο μάλλον εκείνοι που θα το αγοράσουν) δεν ξεπερνούν το 2%...
Απογοητευτικά τα νούμερα, αλλά όχι αποθαρρυντικά. Όσο τουλάχιστον -βλέπω ότι-υπάρχουν άνθρωποι που εξακολουθούν να το παλεύουν.
Και εύχομαι να συνεχίσουν με το ίδιο κουράγιο :)
 
Με αφορμή το σχόλιο του Χρήστου Φασούλα να διατυπώσω μία παλιά απορία :
Εάν το αναγνωστικό τοπίο "διαμορφώνεται" από τις λίστες ευπώλητων μήπως τελικά οι κριτικοί είναι οι λιγότερο υπεύθυνοι για ότι φτάνει να μπει στις λίστες και θα πρέπει να αναζηθούν αλλού οι αρμόδιοι ? Μήπως τελικά βλέπουμε το είδωλο (με όλες τις ερμηνείες της λέξης) αντί για το πρόσωπο ?
 
@christos fasoulas> Αν δεν βάζω δύσκολα που διάβασες την έρευνα που αναφέρεις ;
 
@ atrapos
Έρευνα αγοράς εκδοτικού οίκου. Για εσωτερική κατανάλωση. Δεν έχω ιδέα αν έχει δημοσιοποιηθεί. Δεν έτυχε να την πάρει το μάτι μου σε κάποιο έντυπο.
 
@christos fasoulas
Νομίζω ότι με μια ψηφοφορία που έχω βάλει στο μπλογκ έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε (έστω σε ένα μικρό δείγμα που δεν ξέρω καν αν είναι αντιπροσωπευτικό) πως τελικά αγοράζει βιβλία ο γνήσιος βιβλιόφιλος και όχι ο περιστασιακός αναγνώστης...τι έρευνες είτε εσωτερικής κατανάλωσης, είτε δημόσιας προσωπικά δεν τις πιστεύω. Το βιβλίο θεωρώ ότι είναι προσωπική επιλογή και όχι τυριά, κοτόπουλα ή είδος κατανάλωσης σε σούπερ μάρκετ. Αν δηλαδή στη λίστα ευπώλητων είναι την άλλη εβδομάδα δέκα βιβλία με θέμα πολεμικό πόσες γυναίκες θα επηρρεαστούν και θα α αγοράσουν; Πόσοι άντρες έχουν διαβάσει αντίστοιχα τις Μαμάδες Βορείων προαστίων;
 
@atrapos
Θέλω να πιστεύω ότι η αγορά διαμορφώνεται από μια σειρά παραγόντων και όχι μόνο από τους κριτικούς. Υπάρχει η αλυσίδα εκδότη-πωλητή-κριτικού και βιβλιοπώλη που λειτουργεί. Και επειδή ακόμη και οι εκδότες στην πλειοψηφία τους δεν ξέρουν καλά καλά τι βιβλία εκδίδουν, οι πωλητές προωθούν τα σίγουρα προϊόντα, οι κριτικοί γράφουν για εκείνους που ξέρουν και οι βιβλιοπώλες προβάλλουν αυτούς που θα πουλήσουν. Ετσι κατασκευάζονται οι λίστες ευπώλητων. Οταν από ένα άγνωστο συγγραφέα οι βιβλιοπώλες παραγγέλνουν 1-2 βιβλία και το βιβλίο ενός γνωστού (δεν γράφω ονόματα αλλά όποιος έχει κάνει πρόσφατα βόλτα σε βιβλιοπωλεία καταλαβαίνει) κυκλοφορεί απευθείας στην...7η έκδοση (κυριολεκτώ) αυτό είναι διαμόρφωση της αγοράς...Οταν τα μισά βιβλία που με ενδιαφέρουν πρέπει να τα...παραγγείλω αν είμαι αδαής και όχι επίμων θα αγοράσω τελικά κάποιο άλλο, αυτό που θα βρω σε στοίβες μπροστά μου...Για αυτό δεν πιστεύω και στις λίστες ευπώλητων ή στον αριθμό εκδόσεων (ξέρουμε όλοι ότι αντιπροσωπεύουν διαφορετικό μέγεθος και αριθμό αντιτύπων για κάθε εταιρεία) που βλέπω. Πιστεύω μόνο τις εκδοτικές εταιρείες που μιλάνε με χιλιάδες αντιτύπων (ανεξάρτητα αριθμού εκδόσεων) και ίσως με τις δικές τους επίσημες ανακοινώσεις θα έπρεπε να βγαίνουν οι λίστες ευπωλήτων. Και πάντοτε σε χιλιάδες αντιτύπων και όχι σε πρώτη, δεύτερη ή 20η έκδοση.
 
Οι πωλητές πλασάρουν ΤΑ ΑΚΡΙΒΑ βιβλία για να παίρνουν την μεγαλύτερη προμήθεια. το έχω ακούσει από άτομο που ασχολείται με τη διακίνηση...
 
Πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία σήμερα εδώ. Οι απόψεις σας με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο και ιδιαίτερα του reader όταν λέει για τους αδαείς αναγνώστες που δεν βρίσκουν αυτό που ζητούν και αποδέχονται την "ευγενική" βιβλιοπρόταση του βιβλιοπωλείου. Θέλουμε ακόμη το χρόνο μας για να γίνουμε συνειδητοποιημένοι αναγνώστες. Βέβαια υπάρχει για τους επίμονους και υπομονετικούς που έχουν πρόσβαση στο ιντερνέτ τα e-shops. Ελπίζοντας ότι δεν καταχρώμαι της φιλοξενίας ας μου επιτρέψει οικοδεσπότη να αναδημοσιεύσω εδώ το σχόλιο από το blog μου για το οποίο μίλησε προηγουμένως ο christos fasoulas. Νομίζω έχει αρκετό ενδιαφέρον. Ευχαριστώ.

"Έχεις δίκιο φίλε μου σε όσα λες. Η αγορά του βιβλίου είναι κατευθυνόμενη. Τις προάλλες μάλιστα διάβασα ότι οι προτάσεις που κάνουν τα μεγάλα βιβλιοπωλεία καθώς και οι βιτρίνες με τα συγκεκριμένα βιβλία είναι προϊόντα παροχών από τους εκδοτικούς οίκους, εκτώσεις μεγαλύτερες ή άλλες παροχές. Αλλά εμείς το παλεύουμε. Οι επαναστάσεις έτσι ξεκίνησαν. Από κάποιους δυσαρεστημένους που ήταν ιδεολόγοι. Αν σας έχουμε σύμμαχο τόσο το καλύτερο."
 
Αγαπητέ Αναγνώστη,
Αφού έκανες πρώτος το βήμα να διακόψεις τις διακοπές σου, πήρα το θάρρος να γράφω λίγα λόγια για τα βιβλία που ανέβασες στο μπλοκάκι σου.
Θα ήθελα πολύ να τα διαβάσω όλα, αλλά κυρίως διαβάζω πολιτικά βιβλία ενώ λογοτεχνία ενδιάμεσα. Το θεωρώ, κάτι σαν ορεκτικό, γιατί με την λογοτεχνία ευφραίνεσαι ενώ με το πολιτικό βιβλίο καταπλακώνεσαι. Έχουν αγριέψει και τα πράγματα τελευταία και σε πιάνει κατάθλιψη πρώτου μεγέθους.
Αγόρασα λοιπόν 4 βιβλία στην τύχη.
1. Ακόλαστη Αυγούστα, Γεώργιος Ρούσσος και
2. Οι φύλακες της Ανατολίας, Πασχάλης Λαμπαρδής.
Τα δύο αυτά βιβλία διακατέχονται από αρρωστημένη θρησκοληψία,. Και δεν είναι θρησκοληψία της εποχής που αναφέρονται, αλλά η των συγγραφέων. Το γράψιμο του πρώτου είναι επίπεδο, του δεύτερου έχει περισσότερο ενδιαφέρον, αλλά παραμένει σε επίπεδα κάτω του μετρίου. Από ιστορικής άποψης, δεν έχουν κριτική αντίληψη και δεν προσφέρουν κάτι. Το δεύτερο βιβλίο, αν σκεφτεί κανείς, ότι αναφέρεται σε εποχή που όλη η Ευρώπη συγκλονίζονταν από την αστική και αμέσως μετά από την οκτωβριανή επανάσταση μένεις στην κυριολεξία άφωνος για την ρηχότητα του βιβλίου.
Δεν θέλω να σε κακοκαρδίσω, και παρακαλώ να μην το πάρεις προσωπικά. Στο κάτω-κάτω, εκτός του ότι δεν τα έγραψες εσύ, γούστα είναι αυτά.
3. Το ελιξήριο της φωνής τους, Δημήτρης Καλοκύρης. Πολύ ωραίο ποιητικό κείμενο. Αέρινο με πολύ χιούμορ και πολύ χάρη. Σε πολλές από τις ατάκες του ο Καλοκύρης, σου κλείνει το μάτι που λέει και ο Εκο. Τώρα, για ιστορικό μυθιστόρημα???? Ότι και να είναι, θα το συνιστούσα αβλεπτεί!
4. Πολεμώντας το σκοτάδι, Παντελής Μωυσείδης,
Αντιηρωικός, ο κεντρικός ήρωας, ένας δημόσιος υπάλληλος στο πλευρό του δοσίλογου πρωθυπουργού, που παραταύτα τραβάει το δρόμο της αντίστασης. Η Αθήνα της εποχής βέβαια ήταν πολύ πιο τραγική, από αυτή που αναδύεται από τις σελίδες του Μωυσείδη. Βαθμολογία? Ε… σίγουρα πάνω από τη βάση.
Συμπέρασμα: 50% επιτυχία! Μεγαλύτερη από τα Best Sellers, των εφημερίδων και βιβλιοπωλείων. Ευχαριστώ Αναγνώστη για τις προτάσεις σου.
 
agne-ta
Βιβλία που δεν κριτικάρω και δεν βαθμολογώ δεν σημαίνει ότι τα προτείνω. Γενικά δεν προτείνω κανένα βιβλίο γράφω τις απόψεις μου. Ημουν υποχρεωμένος να διαλέξω όσον αφορά τα ιστορικά βιβλία μέσα από ένα πολύ μεγάλο αριθμό εκδόσεων των τελευταίων μηνών και χωρίς να τα έχω διαβάσει όλα (αυτό πρακτικά είναι αδύνατον). Φιλοδοξώ στο μέλλον να...ξεπεράσω το 50% μπας και βγάλω αυτοδύναμη κυβέρνηση απλής αναλογικής...Ποτέ πάντως δεν έχω γράψει πλην μιας περίπτωσης αγοράστε αυτό το βιβλίο και συνήθως αν ανατρέξεις στα αρχεία μου θα δεις ότι είμαι πιο επιλεκτικός αλλά δεν ήθελα σε εποχές που η ’’αγορά’’ πουλάει όπως το καλοκαίρι να υποδείξω ένα-δύο βιβλία από κάθε κατηγορία. Στην ουσία πάντως και μέσα από το κείμενο μου φαίνεται ξεκάθαρα ότι όσον αφορά τη συγκεκριμένη κατηγορία προσωπικά έχω ξεχωρίσει και έχω επιλέξει δύο άλλα βιβλία για τα οποία σκοπεύω να γράψω αναλυτικά τις επόμενες μέρες (Παλαιολόγοι και Ερμοκοπίδες)
 
Αγαπητέ Αναγνώστη, η δουλειά που κάνεις είναι πολύ σημαντική, ακόμα και αν τα βιβλία που αναφέρεις δεν αρέσουν σε κάποιους, τι πιο φυσικό εξάλλου;
Σου αφιερώνω, ένα απόσπασμα από το βιβλίο Η κληρονομιά της Υπατίας της Margaret Alic, που έχει σχέση με την «ακόλαστη Αυγούστα»
«Στην εποχή μας, οι αυτοκράτειρες του Βυζαντίου είναι γνωστές κυρίως για την ανηθικότητα τους και τους σκανδαλώδεις ερωτικούς δεσμούς, πολύ σπάνια ακούμε για τα επιστημονικά τους επιτεύγματα. Ωστόσο η ελληνική επιστημονική παράδοση εξακολούθησε να ζει στην ανατολική αυτοκρατορία, ίσως σε μια μορφή πιο εκφυλισμένη, και πριγκίπισσες όπως η Ιουλία Ανίκια και οι αυτοκράτειρες Ευδοκία και Πουλχερία σπούδασαν ιατρική και φυσικές επιστήμες. Η αυτοκράτειρα Ζωή μετέτρεψε τα ιδιωτικά της διαμερίσματα σε χημικό εργαστήριο, όπου για πολλά χρόνια πειραματιζόταν σε αρώματα και κατασκεύαζε αλοιφές.
Εδώ λοιπόν η Αυτοκράτειρα Ζωή αναφέρεται ως παράδειγμα επιστημόνισσας, ενώ στο Ρούσο, είναι απλώς «η ακόλαστη Αυγούστα». Μόλις τελειώσω κάτι βιβλία που έχω αγοράσει, θα αγοράσω και το νησί των συγγραφέων.
Καλή συνέχεια των διακοπών σου.
 
@ange-ta
Νομίζω ότι γράφοντας για το βιβλίο αυτό επεσήμανα ότι αδικείται από τον τίτλο του! Ευχαριστώ πάντως για την επισήμανση σου....
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?