Ελληνική λογοτεχνία

Μέσα από το βιβλίο του πρωτοεμφανιζόμενου Αγγελου Χαριάτη ’’25 ιστορίες για ευτυχισμένους αστούς’’ (από τις γνωστές για τα βιβλία των έξι bloggers, εκδόσεις ΜΑΡΑΘΙΑ) είναι ξεκάθαρο ένα στοιχείο. Η αγάπη και το πάθος του συγγραφέα για τη λογοτεχνία. Ο νεαρός υπάλληλος τράπεζας έχει τη δύναμη να ...αυτοσαρκαστεί με επιτυχία στο βιογραφικό του αλλά αδικείται από πολλά άλλα εκ των περιεχομένων.Πρωτόλεια δουλειά χωρίς επιμέλεια είναι καταδικασμένη. Ονομα επιμελητή δεν είδαμε στα credits και από την ανάγνωση είναι φανερό ότι τα χειρόγραφα από τον υπολογιστή του Χαριάτη κατέληξαν να εκδοθούν χωρίς ενδιάμεσες ουσιαστικές διορθώσεις και αλλαγές. Αυτό ισοδυναμεί περίπου με...θάνατο για ένα νέο συγγραφέα! Ο Χαριάτης διαθέτει ’’άγουρη’’ γραφή που θέλει δουλειά και το γεγονός ότι το πρώτο του βιβλίο απλώθηκε σε 25 μικρές ιστορίες λειτούργησε μάλλον σε βάρος του αφού κάποιες στιγμές (και όχι λίγες) και στη γραφή και σεναριακά μοιάζει επαναλαμβανόμενος. Απλή γραφή χωρίς να είναι απλοϊκή, ’’μπίτνικ’’ επιρροές με εμμονή στα μπαρ, τα μπουκάλια, τη σιωπή και τη μοναξιά, τους εφήμερους έρωτες και το σεξ της μιας φοράς αλλά και στους βολεμένους αστούς ο Χαριάτης δείχνει (σε σχέση και με το βιογραφικό του) να αυτοβιογραφείται σε ορισμένα διηγήματα.
Διαβάζοντας είτε στο blog των εκδόσεων, είτε στις...πολυθρόνες των μεγάλων βιβλιοπωλείων δύο τρία διηγήματα είναι αλήθεια ότι περιμέναμε περισσότερο όταν βυθιστήκαμε στα ενδότερα. H συνολική, πάντως, προσπάθεια αφήνει υποσχέσεις και στη λογοτεχνική του συνέχεια όποτε αυτή έρθει ο Χαριάτης θα πρέπει να δοκιμαστεί σε ένα ενιαίο μυθιστόρημα και να αποδείξει τι ακριβώς πρέπει να περιμένουμε από την επόμενη μέρα του. Λογικά, η μυθολογία του hangover πρέπει να έχει εξαντληθεί οπότε θα δοκιμαστεί και η ποικιλία εμπνεύσεων.Ξεχώρισα από τα 25 διηγήματα ως άξια αναφοράς και ανάγνωσης περίπου τα μισά. Καλύτερες στιγμές του τα Easy Rider (ατυχής έμπνευση να είναι το εναρκτήριο του βιβλίου αφού είναι και το καλύτερο, δημιουργώντας βαθμιαία την αίσθηση της ’’φθοράς’’ για όλα τα υπόλοιπα), ’’Το νόημα της ζωής’’, ’’Το άγχος της επιτυχίας’’, ’’Μια από τα ίδια’’, τα νοσταλγικά-συγκινητικά ’’Reunion'', ’’Η αξία της αναμονής’’, τα πολύ προσωπικά ’’Ο αποχωρισμός’’, ’’Αγονη γραμμή’’, τα παρανοικά-σουρεαλιστικά ’’Superman και Coca Cola'', ’’Χαμηλή πτήση’’, τη ρεαλιστική ’’Λίλα’’ και τη βλάσφημη ’’Θεούσα’’.

Βαθμολογία: 5 (με άριστα το 10) και ευχές για καλύτερη
συνέχεια...