Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Wednesday, May 17, 2006

 

Ξεφ(τ)υλλίζοντας...part 41 (Απαγορευμένα βιβλία)





Ο ανένδοτος ιερός αγώνας που κήρυξε η εκκλησία και οι διαδηλώσεις πιστών κατά του Κώδικα ΝταΒίντσι ή των Ευαγγελίων του Ιούδα είναι μια άτυπη και καλά συγκαλυμμένη μορφή ’’λογοκρισίας’’. Και μια καλή ευκαιρία, λόγω εμπορικότητας στη χώρα μας των δύο έργων για ανέξοδη ’’διαφήμιση’’ της εκκλησίας, χωρίς αυτό να αποτελεί την πρώτη και πιθανώς ούτε την τελευταία φορά που μέσα στη λογοτεχνία οι εκπρόσωποι του κλήρου βλέπουν εχθρούς της πίστης και έργα του Σατανά. Στη χώρα μας, παρόμοια έξαρση αντιδράσεων είχε σημειωθεί και με τον ’’Τελευταίο πειρασμό’’ (ούτως ή άλλως ο Καζαντζάκης ποτέ δεν ήταν ο αγαπημένος συγγραφέας των κληρικών) ενώ σχετικά πιο πρόσφατες είναι οι αντιδράσεις, που έφτασαν μέχρι την καύση αντιτύπων έξω από βιβλιοπωλείο που γινόταν η παρουσίαση, βιβλίου του Μίμη Ανδρουλάκη, επειδή στις 300 σελίδες υπήρχε μια παράγραφος που αναφερόταν στη Μαρία τη Μαγδαληνή. Το γεγονός ότι οι ιδέες που πραγματεύεται ο Νταν Μπράουν έχουν δημοσιευθεί όμοιες ή παραλλαγμένες σε δεκάδες βιβλία στο παρελθόν αλλά και το ότι εκατοντάδες θρησκευτικά, παραθρησκευτικά ή αποκρυφιστικά site στο διαδίκτυο έχουν πάνω-κάτω τις ίδιες ακριβώς εικασίες και αναπόδεικτες θεωρίες προφανώς δεν μετράει. Διότι, το πρόβλημα της εκκλησίας διαχρονικά (όπως και του κάθε επίσημου ή ανεπίσημου λογοκριτή) δεν είναι η διακίνηση των ιδεών αλλά το πώς αυτή γίνεται και το τι απήχηση έχει.
Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι η φασαρία λειτουργεί όχι κατά αλλά υπέρ του προϊόντος αφού εξάρει την περιέργεια του κόσμου. Και τα κατά διαστήματα απαγορευμένα βιβλία για τον ένα ή τον άλλο λόγο έχουν γίνει σήμερα όχι μόνο κοινώς αποδεκτά αλλά θεωρούνται και κλασικά στο είδος τους.
Η πατρίδα των απαγορεύσεων και της συγκεκαλυμμένης λογοκρισίας είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες αφού οι διαφορετικοί νόμοι που ισχύουν σε κάθε πολιτεία δίνουν την ευκαιρία σε διάφορους για πολιτικούς, ρατσιστικούς ή άλλους λόγους να παίζουν το ρόλο των ελεγκτών της ’’πολιτικής ορθότητας’’ των βιβλίων.
Ξεκινώντας από την ανεξιχνίαστη, αν και υπάρχουν δεκάδες αντικρουόμενα γραπτά κείμενα που έχουν διασωθεί, καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας τα κρούσματα απαγόρευσης, καύσης, καταστροφής ή λογοκρισίας βιβλίων δημιουργούν μια λίστα απίστευτα μακριά και μεγάλη. Η εκκλησία υποστηρίζει ότι η καταστροφή του Σαράπειου ναού που στέγαζε την περίφημη Αλεξανδριανή βιβλιοθήκη έγινε όχι για να καταστραφούν τα βιβλία (είναι φημισμένη η ’’μαύρη λίστα’’ βιβλίων που υπήρχαν στη συγκεκριμένη βιβλιοθήκη) αλλά το περιστατικό ήταν σύμπτωση που ακολούθησε την κατάληψη του ναού. Άλλες εκκλησιαστικές πηγές υποστηρίζουν ότι η καταστροφή έγινε με εντολή του Ιούλιου Καίσαρα. Ο παγανιστής Ευνάπιος, πολέμιος του Χριστιανισμού, υποστηρίζει μετά παρρησίας ότι η καταστροφή της βιβλιοθήκης δεν είχε σχέση με τους Ρωμαίους αλλά έγινε με εντολή του πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλου. Ακόμη όμως και αιώνες αργότερα το Αλεξανδρειανό ζήτημα εγείρει διαφωνίες και αντιδράσεις αφού το 1995 το βιβλίο της Τζιν Φριντζ ’’Ο γύρος του κόσμου σε 100 μέρες’’ απαγορεύθηκε στις ΗΠΑ με αφορμή μια(!!!) πρόταση του που άφηνε αιχμές για την εμπλοκή των Χριστιανών στην καταστροφή της βιβλιοθήκης. Το 250 π.χ. στην Κίνα κάηκαν όλα τα αντίτυπα των Ανάλεκτων του Κομφούκιου και μαζί τους στην πυρά ρίχθηκαν και όσοι βρέθηκαν με αντίτυπο του βιβλίου στα χέρια
Οποια και αν είναι η αλήθεια για τις πρώτες μαζικές καταστροφές βιβλίων πολιτικοί και εκκλησία έχουν παίξει μεγάλο ρόλο στην απαγόρευση ή λογοκρισία βιβλίων. Το 15ο αιώνα ο Ταιλάντερ πρώτος μεταφραστής της Βίβλου στην αγγλική γλώσσα ρίχθηκε στην πυρά με την κατηγορία του αιρετικού. Τραγική ειρωνεία ότι σήμερα η Βίβλος κυκλοφορεί σε εκατομμύρια αντίτυπα με βάση την αγγλική γλώσσα. Ο μαρκήσιος ντε Σαντ στη Γαλλία πέρασε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στη φυλακή (η κινηματογραφική ταινία ’’Η πένα της αμαρτίας’’ αναπαριστά με συγκλονιστικό τρόπο αυτό το κομμάτι της ζωής του), ενώ σήμερα οι συντριπτικά περισσότερες ιδέες του έχουν γίνει αποδεκτές και δεν συνιστούν καν παρεκκλίσεις.
Από τους πρώτους σύγχρονους κλασσικούς συγγραφείς που ένιωσε στο πετσί του τη λογοκρισία ήταν ο Μαρκ Τουέιν που είδε τον Τομ Σόγιερ να εξαφανίζεται από τις βιβλιοθήκες πολλών πολιτειών με το αιτιολογικό ότι ’’εξυμνούσε την παιδική ανυπακοή’’ και τις ’’Περιπέτειες του Χακλμπερι Φιν’’ να απαγορεύονται ως αντιρατσιστικό βιβλίο. ’Ολα αυτά μεταξύ του 1875 και του 1885. Σήμερα ο Χάκλμπερι Φιν θεωρείται από τους πολέμιους του Τουέιν βιβλίο που προάγει τον ρατσισμό και για εντελώς διαφορετικούς λόγους διώκεται 120 σχεδόν χρόνια μετά την έκδοση του στις ΗΠΑ! Από το 1918 και για 15 ολόκληρα χρόνια ο Οδυσσέας του Τζέιμς Τζόις ήταν απαγορευμένος στις Ηνωμένες Πολιτείες με την κατηγορία του ανήθικου και αν δεν υπήρχε μια ομάδα αφοσιωμένων δικηγόρων που έδωσε σκληρές δικαστικές μάχες ίσως οι απαγορεύσεις να ίσχυαν μέχρι σήμερα. Το ίδιο περίπου διάστημα τα ίδια προβλήματα είχε ο Ζαν Ζακ Ρουσό με αφορμή το βιβλίο του ’’Εξομολογήσεις’’. Η ιδιαιτερότητα του Ρουσό είναι ότι δεν απαγορεύθηκε μόνο στις ΗΠΑ αλλά φιλοσοφικά του έργα κυνηγήθηκαν άγρια και στη Ρωσία, ενώ για πολλά χρόνια στην διαβόητη λίστα απαγορευμένων βιβλίων του Βατικανό είχαν περίοπτη θέση ουκ ολίγα έργα του. Στις αρχές της δεκαετίας του ’30 η στάμπα ’’απαγορευμένο’’ μπήκε σε πολλές χώρες πάνω στο αριστούργημα του Λιούις Κάρολ ’’Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων’’ με πιο απίθανο λόγο αυτόν που επικαλέσθηκαν οι Κινέζοι. Θεωρούσαν αδιανόητο άνθρωποι και ζώα να μιλάνε την ίδια γλώσσα. Φυσικά είναι περιττό να αναφερθώ εδώ στην μαζική καύση βιβλίων τα χρόνια της ανόδου του Χίλτερ στην εξουσία αφού οι σχετικές σκηνές έχουν μεταφερθεί με εξαιρετική επιτυχία σε ουκ ολίγες κινηματογραφικές ταινίες, ακόμη και τύπου Ιντιάνα Τζόουνς!
Ο σκοταδισμός, ο νέο-συντηρητισμός και ο πουριτανισμός δεν υποχώρησαν μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και η διάδοση ιδεών μέσω των βιβλίων κυνηγήθηκε άγρια και στις νεότερες δεκαετίες. Στη δεκαετία του ’60 απαγορεύθηκε και στην Αμερική και στη Μεγάλη Βρετανία ’’Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι’’ ως πορνογράφημα ενώ την ίδια τύχη είχε για δύο σχεδόν αιώνες το πρώτο βιβλίο που επισήμως κουβάλησε πάνω του τον ορισμό ’’πορνογραφικό’’ η Φάνι Χιλ του Τζον Κλέλαντ. Το βιβλίο αποχαρακτηρίστηκε αν δεν κάνω λάθος λίγο πριν το 1970 στις Ηνωμένες Πολιτείες και άρχισε η ελεύθερη κυκλοφορία του. Την ίδια εποχή στην Ελλάδα η χούντα λογόκρινε ασύστολα βιβλία και τους μεγαλύτερους διωγμούς υπέστησαν έργα Ελλήνων κλασσικών. Την περίοδο της επταετίας είχε χαρακτηριστεί ως απαγορευμένη ακόμη και η Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (λόγω αντιμλιταριστικών ιδεών που διέδιδε), κάθε έργο που εμπεριείχε υποψία διάδοσης κομμουνιστικών ιδεών (για το Κεφάλαιο του Μαρξ δεν χρειάζεται ειδική αναφορά αφού ήταν το πρώτο που απαγορεύθηκε επισήμως) ενώ σ’ ένα καταπληκτικό ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στον Ιο της Ελευθεροτυπίας προ διμήνου ή τριμήνου μάθαμε την περιπέτεια του βιβλίου ’’Τα τραίνα΄’ του Τσέχου Μπόχουμιλ Χράμπαλ. Το βιβλίο τελικά κυκλοφόρησε χωρίς τις λογοκριτικές παρεμβάσεις στη χώρα μας μόλις το 1995 με τον τίτλο ’’Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τραίνα να περνούν’’ (σ’ αυτό βασίσθηκε και η ομώνυμη του Γίρι Μέντσελ που κέρδισε Οσκαρ ξενόγλωσσου φιλμ το 1967).
Στη δεκαετία του ’50 στο χορό μπήκε και η επιστημονική φαντασία που εξ’ ορισμού άρχισε να δημιουργεί συζητήσεις, ενστάσεις, απαγορεύσεις και αντιδράσεις, ανοίγοντας ένα ολόκληρο καινούργιο κεφάλαιο στα απαγορευμένα βιβλία. Πλέον πέρα από τους πολιτικούς και την εκκλησία στο κυνήγι διαφόρων θεωριών μπήκε και η επιστήμη. Εάν φυσικά αναφερθώ εδώ εκτενέστερα στο θέμα θα χρειαστεί να γράφω για μέρες. Καλύτερο είναι οι ενδιαφερόμενοι για θέματα όπως τα βιβλία Κθούλου, το Νεκρονομικόν, τις σολομωνικές ή τα βιβλία του Commander X να προμηθευτούν (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη στο εμπόριο) το εξαιρετικό συλλογικό έργο ’’Απαγορευμένα βιβλία’’ (εκδόσεις Αρχέτυπο, πρώτη έκδοση 2004) από το οποίο άντλησα και μερικές πληροφορίες που υπάρχουν στο παρόν post.
Στη δεκαετία του ’80 σημειώθηκε σε διάφορα σημεία του πλανήτη έξαρση των λογοκριτικών απαγορεύσεων ή των διώξεων. Σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ απαγορεύτηκε ή λογοκρίθηκε ο Εμπορος της Βενετίας του Σαίξπηρ αφού θεωρήθηκε υβριστικός για τους Εβραίους. Ακόμη και σήμερα σε πολλές πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών έργα του Σαίξπηρ κυκλοφορούν λογοκριμένα από τους ίδιους τους εκδοτικούς οίκους. Η νέα μορφή λογοκρισίας ήταν το μποικοτάζ που έκαναν σε βιβλία μεγάλες αλυσίδες βιβλιοπωλείων που είτε τα καταδίκαζαν σε εμπορική αποτυχία είτε τα υποχρέωναν να κυκλοφορήσουν με περικοπές ’’επίμαχων’’ σημείων. Σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του ’80 απαγορεύθηκε το Ημερολόγιο της Αννας Φρανκ λόγω των σεξουαλικών περιγραφών που περιέχει αλλά και το 1984 του Τζορτζ Οργουελ με την αιτιολογία ότι περιείχε κομμουνιστική προπαγάνδα. Την ίδια τύχη είχαν κατά διαστήματα και σε διαφορετικά σημεία της χώρας οι Ιστορίες του Καντέρμπουρι του Τσόσερ και το Δεκαήμερο του Βοκάκιου ενώ στην Αίγυπτο το 1985 απαγορεύτηκαν οι Χίλιες και μια νύχτες ως ανήθικο βιβλίο και υπαίτιο για ένα κύμα βιασμών που σημειώθηκε εκείνη την εποχή στο Κάιρο! Το 1989 απαγορεύτηκε στην Καλιφόρνια η….Κοκκινοσκουφίτσα διότι με τη φράση ’’πήγαινε κρασί και φαγητό στην άρρωστη γιαγιά της’’ ωθούσε τα παιδιά στη χρήση... οινοπνευματωδών ποτών! Ευτυχώς που η ταλαίπωρη Κοκκινοσκουφίτσα δεν ήταν και…καπνίστρια αφού στην πολιτεία που ξεκίνησε η αντικαπνιστική υστερία μπορούσαν να μετατρέψουν την ανάγνωση του βιβλίου σε ποινικό αδίκημα. Την ίδια χρονιά, ξέσπασε το σκάνδαλο με τους Σατανικούς Στίχους του Σαλμάν Ρουσντί και την καταδίκη του σε θάνατο από τον Αγιατολάχ Χομεινί η πλέον γνωστή και διαδεδομένη παγκοσμίως σύγχρονη ιστορία διωγμού βιβλίου για θρησκευτικούς λόγους.
Η πιο σκληρή χώρα της Ευρώπης σε λογοκρισία η Ιρλανδία δεν έχει επιτρέψει μέχρι τώρα την πώληση του φωτογραφικού λευκώματος της Μαντόνα Sex που έχει χαρακτηρισθεί πορνογράφημα, στην Αυστραλία δεν διανεμήθηκε ποτέ το E for ecstasy. To βιβλίο του Νικόλας Σλόγκιν που μιλάει για τη διάδοση του ναρκωτικού έκστασι και τη dance culture κυκλοφορεί ελεύθερα μόνο στη Γερμανία και την Ιταλία αφού σε όλες τις υπόλοιπες χώρες που έχει μεταφραστεί κατά διαστήματα γνώρισε διωγμούς και απαγορεύσεις. H χώρα της Ευρώπης (μετά την Ιρλανδία) με τις περισσότερες απαγορεύσεις (η λίστα των σχετικών βιβλίων ξεπερνάει τα 1000) είναι παραδόξως η…Γερμανία όπου για παράδειγμα τις μεγαλύτερες διώξεις γνώρισε το βιβλίο ’’Ο εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες’’ όπου βασίστηκε η ομώνυμη σειρά ταινιών θρίλερ του Ουές Κρέιβεν.
Στις ΗΠΑ η λίστα που υπάρχει σήμερα είναι εξαιρετικά μεγάλη και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων βιβλία υπεράνω πάσης…υποψίας όπως ’’Η φιλοδοξία’’ της Τζούλι Μπέρστιλ, το ’’’Ξέρω γιατί τραγουδάει το φυλακισμένο πουλί’’ της Μάγια Αγγέλου (για μια σκηνή βιασμού), το εγχειρίδιο σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ’’It’s perfectly normal’’ του Ρόμπι Χάρις, ’’Ο φύλακας της σίκαλης’’ του Σάλιντερ, ’’Ο πόλεμος της σοκολάτας’’ του Ρόμπερτ Κόρμιερ, ’’Ο αδελφός μου Σαμ είναι νεκρός’’ των αδελφών Κόλιερ, η πολυβραβευμένη ’’Γέφυρα στην Τεραμπίθια’’ της Πάτερσον, το ’’Για πάντα΄’ της Τζούντιθ Μπλουμ (απαγορευμένο από το 1972 μέχρι σήμερα!!!), ’’Η υπέροχη επιστήμη’’ του Νταλ, το Πορφυρό Χρώμα της Αλις Ουόκερ, το Ανθρωποι και ποντίκια του Στάινμπεκ αλλά και η σειρά pulp βιβλίων τσέπης Ανατριχίλες με ιστορίες τρόμου.
Σε περίπτωση που κάποιος θέλει να μάθει περισσότερα για τη λογοκρισία, αφορισμένα ή απαγορευμένα βιβλία (ειδικά στην Αμερική) μπορεί να αναζητήσει λεπτομέρειες ή ακόμη και να διαβάσει αποσπάσματα από τη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια
http://digital.library.upenn.edu/books/banned-books.html



''Και αν το ξεχάσατε...Η έκθεση βιβλίου συνεχίζεται και αυτή την εβδομάδα. Στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Όχι, δεν θα πάει εκεί η Αννα Βίσση. Ευτυχώς είναι απασχολημένη αλλού’’...Το παρόν ΔΕΝ είναι διαφήμιση αλλά προτροπή. Αν δεν αγοράσουμε βιβλία εκεί τα βρίσκουμε όλα, πολύ απλά δεν θα κάνουμε τον ’’κόπο’’ και όλη την υπόλοιπη χρονιά.
Comments:
Θεωρω ως μια απο τις πιο γελοίες ανθρώπινες πράξεις τη λογοκρισία ενός βιβλίου,τη λογοκρισία του πνευματος δηλαδή.
Μέχρι που φτάνει η ανθρώπινη αλαζονεία;Να θεωρεί πως μπορεί να σταματήσει την επέλαση καινούριων ιδεών;Πως μπορεί να σταματήσει τη σκέψη;;

Οχι απλώς γελοίο.Κωμικό καλύτερα.
 
Αγαπητέ "Αναγνώστη",πολύ καλογραμμένο το κείμενο σας,βρίσκω δε το blog σας εξαιρετικά ενδιαφέρον.Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω ως προς το ότι η Εκκλησία βρίσκει την ευκαιρία γιά διαφήμιση.Δεν πιστεύω ότι πάει τόσο μακριά το μυαλό τους.Το συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφορεί από το 2003 με εξαιρετική επιτυχία παγκοσμίως,την ταινία περίμεναν??Απλά είναι άσχετοι και αυτό τους κάνει ακόμα πιό επικίνδυνους.Ευχαριστώ LF
 
Είναι πραγματικά ανεγκέφαλοι ή το καλύτερο αστοιχείωτοι όλοι όσοι διαμαρτύρονται. Αν είναι ποτέ δυνατόν. Πίστευα οτι το 2006 οι άνθρωποι θα μπορούσαν να έχουνε πιο ανοικτά και φιλελεύθερα μυαλά. Αλλά δυστυχώς.. Οποιωσδήποτε φανατισμός πάντα βλάπτει..
Μαίρη.
 
"όχι δεν θα πάει η Αννα Βίσση. Ευτυχώς είναι απασχολημένη αλλού" ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!
Μαίρη.
 
@regina
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι όσο και να προσπαθήσουν οι αναχρονιστές της επιστήμης, των θρησκειών ή της πολιτικής οι ιδέες θα διαδοθούν.
@librofolio
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Καλώς όρισες στη μπλογκόσφαιρα. Ωραίο το προφίλ σου, ωραίες και οι αναγνωστικές επιλογές σου. Οσο περισσότεροι στο διαδίδτκυο, τόσο πιο πολύ διαδίδονται τα βιβλία. Οσο για αυτό που λες...Το βιβλίο όντως πούλησε μέσα στο 2004 κυρίως και πρέπει να έχει ξεπεράσει τις 150.000 αντίτυπα. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι τα βιβλία δεν έχουν την ίδια διείσδυση με μια ταινία που θα τη δουν απείρως περισσότεροι άνθρωποι. Και υπάρχει και συνέχεια που τρέμουν οι εκκλησιαστικοί πατέρες μας. Τηλεόραση (κατ’ επανάληψη), DVD κλπ. Καλή συνέχεια..
@anonymous Μαίρη
Δυστυχώς, αγαπητή μου, κάποια μυαλά δεν έχουν προλάβει ακόμη την...αναγέννηση! Καί είναι στην εποχή που έκαιγαν μάγισες και βιβλία για παραδειγματισμό.
 
Πολύ ενδιαφέρον ποστ ευχαρισοτυμε για το λίνκ. Υπάρχει σχετική βιβλιογραφία στα ελληνικά που θα μπορουσε κανεις να βρει;
 
Μια λεπτομερειούλα: είσαι σίγουρος ότι η Μάγια Αγγέλου είναι ελληνοαμερικανίδα; Έχω διαβάσει το "Ξέρω γιατί τραγουδάει το πουλί στο κλουβί" (το βρήκα στο παζάρι βιβλίου, στην Κλαυθμώνος)και θυμάμαι ότι η συγγραφέας έγραφε για τη ζωή της, ως μαύρη στον αμερικάνικο νότο, στο στυλ της Toni Morisson. Nα παντρεύτηκε έλληνα κάποια στιγμή; Κοίταξα από περιέργεια στο wikipedia, γιατί το όνομά της όντως δείχνει ελληνικό, αλλά δεν είδα τίποτα που να με διαφωτίσει - πέραν του ότι το βαφτιστικό της όνομα είναι Marguerite Ann Johnson.
 
This comment has been removed by a blog administrator.
 
@olyf
Στο ποστ υπάρχει αναφορά σε ένα ελληνικό βιβλίο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αρχέτυπο. Δυστυχώς παρότι παρακολουθώ τη ’’σκηνή’’ της επιστημονικής φαντασίας δεν ξέρω άλλα σχετικά βιβλία. Στα επι μέρους πάντως μπορείς να βρεις δεκάδες βιβλία που κάνουν αναφορά στο Νεκροονομικό, στην μυθολογία Κθούλου, στη σολομωνική ή στους αλχημιστές. Προσοχή όμως γιατί κυκλόφορούν και πολλά ’’σκουπίδια’’ που περισσότερο θα σε μπερδέψουν. Η δουλειά πάντως που κυκλοφόρησε από το Αρχέτυπο είναι εξαιρετικά προσεγμένη.
@tournesol
Ε όχι και μικρή λεπτομέρεια. Επιεικής ήσουν μαζί μου. Μεγάλο λάθος έπρεεπε να γράψεις. Δυστυχώς είχα στην άκρη του μυαλού μου καταχωνιασμένη την ’’πληροφορία’’ και δεν το πολυέψαξα. Εχεις δίκαιο σε αυτό που γράφεις για την Μάγια Αγγέλου, είναι αφρο-αμερικανίδα καμία σχέση με τους εμιγκρέδες προγόνους μας! Ζητάω συγνώμη από όλους...
 
ωραία η ιδέα να αναφερθείς στα "απαγορευμένα". όταν μιλάμε γι' αυτά μου έρχεται στο μυαλό εκείνη η σκηνή από το παιδικό μου ανάγνωσμα "Το καπλάνι της βιτρίνας" της Άλκης Ζέη, με την καύση των βιβλίων...Φρίκη! θα παραφράσω: σαπισμένα από την απαγόρευση μυαλά υπάρχουν, όχι απαγορευμένα βιβλία
 
@scalidi
καλώς ήρθες στην παρέα της λογοτεχνικής μπλογκόσφαιρας. Πραγματικά πολύ πετυχημένη η παράφραση σου. Τα ’’ληγμένα’’ μυαλά αποτελούσαν και αποτελούν μερικές φορές τον μεγαλύτερο εχθρό της δημιουργίας
 
O Θεός να μας φυλάει από τους οπαδούς του!!!
 
Σας ευχαριστώ γιά την υποδοχή.Σχετικά με την M.Angelou ,το 1952 παντρεύτηκε έναν Έλληνα ναυτικό.Τότε άρχιζε την καριέρα της ως τραγουδίστρια,υιοθέτησε λοιπόν το επίθετο του συζύγου της (μάλλον θα της φάνηκε εξωτικό).Ο γάμος διαλύθηκε γρήγορα αλλά εκείνη κράτησε το όνομα.Φιλικά LF
 
@pirgaris
Αν σκεφτείς πόσοι πόλεμοι έγιναν στην ιστορία για θρησκευτικούς λόγους και μετρήσεις νεκρούς θα καταλάβεις ότι το βιβλίο έχει λιγότερα ''θύματα'' λόγω θρησκευτικού φανατισμού
@librofilo
Ευχαριστούμε που έλυσες απορίες και τη μικρή διαφορά. Τελικά η αλήθεια για την Μάγια Αγγέλου ήταν κάπου στη μέση. Ναι μεν αφρο-αμερικανίδα αλλά υπήρχε σύνδεση με την Ελλάδα.
 
Καλώς σας βρήκα, Reader's diggest!
 
Το κακό με το βιβλίο του Νταν Μπράουν είναι ότι έχει γραφτεί και το ίδιο με ιδιαίτερη προκατάληψη και ο άνθρωπος είναι ένθερμος υποστηριχτής των Ροδόσταυρων των RC δηλαδή, μία πνευματικής ελίτ. Αντίθετα με το Εκκρεμές του Φουκώ όπου αναλύονται με σκεπτικισμό και που υπάρχει μία σελίδα επεξηγηματική για το φαινόμενο τέτοιων θεωριών. Δεν είπε τίποτα καινούριο ο Νταν Μπράουν γιατί απλούστατα δεν έφερε στο φως αν υπάρχουν δηλαδή χειρόγραφα που να αποδεικνύουν τα λεγόμενά του.
Οι Εκκλησίες πληρώνουν τα λάθη τους και τα αμαρτήματά τους τώρα. Επιτρέψτε μου να βρίσκω ως ιδιαίτερα μη πειστική παραλογοτεχνία προσηλυτικού χαρακτήρα το βιβλίο (το οποίο και φυσικά διάβασα). Τώρα για λογοκρισίες, αν ήταν επιστημονικό το έργο ή υπήρχε μια κάποια φιλοσοφία αναπτυγμένη νέα και προκλητική, τότε θα σας έλεγα ότι είμαι με το μέρος αυτών που αντιδρούν στην Εκκλησία, αλλά δεν είναι, και ως έχουν τα πράγματα παραμένω εντελώς ουδέτερη.
 
με άλλα λόγια: ο άνθρωπος πήρε αυτά που λέει μία θρησκεία όχι και πολύ γνωστή στον κόσμο (Rosicrucians) που αποφάσισε να τα βάλει με την καθολική εκκλησία και με την οποία έχει πρόβλημα εδώ και αιώνες και τα έκανε μυθιστόρημα. Δεν υπάρχει τίποτα της φαντασίας του μέσα εκεί, όλα είναι μυστικά μυστικών ταγμάτων αιώνων και αιώνων.
 
και φυσικά δεν υπάρχει απόδειξη γι' αυτά τα μυστικά, αλλά και για άλλα φανερά και των δύο πλευρών: ο καθένας αποφασίζει μόνος του.
(Στους RC ανήκουν εξαιρετικά σπουδαγμένοι άνθρωποι, μαθηματικοί, φυσικοί κλπ είναι μία κλειστή κοινωνία πολύ εκλεκτική και αντι-δημοκρατική όσο και η καθολική εκκλησία.. για πρώτη φορά αισθάνθηκε σίγουρη να επιτεθεί δημόσια ξανά.. στον αιώνιο εχθρό της.. τον Πάπα.) αυτά... ευχαριστώ.
 
@nicoleta
Οι Ροδόσταυροι σύμφωνα με μια μη αποδεδειγμένη ιστορικά θεωρία είναι μια απόμ τις πρώτες διασπάσεις των μασονικών ταγμάτων. Αυτό για ιστορικούς και μόνο λόγους...
Επί της ουσίας συμφωνώ μαζί σου. Ο Νταν Μπράουν πήρε ήδη γνωστές θεωρίες και δημιουργησε κάτι καινούργιο όσον αφορά το περιτύλιγμα και όχι την ουσία. Εξ ου και η δίκη για λογοκλοπή. Αν δεις τις επίμαχες προτάσεις (δεν ήταν απλά φράσεις ή έστω 2-3 προτάσεις αλλά ολόκληρα σημεία) θα επιβεβαιώσεις ότι πολλά από αυτά που είπε ο Μπράουν ήταν γνωστά σε όσους ασχολούνται με αυτό το είδος της ιστορικής έρευνας ή μελέτης.
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?