Ελληνική λογοτεχνία

Δεν ανήκω στις χιλιάδες αναγνωστών της Εύας Ομηρόλη. Ποσώς, την ενδιαφέρει αφού εδώ και μερικά χρόνια η επιτυχία των βιβλίων της είναι εξασφαλισμένη. Το μοναδικό βιβλίο της που διάβασα (και δεν με ενθουσίασε) ήταν πέρσι το καλοκαίρι στη διάρκεια των διακοπών μου το ’’Αμέσως, Τώρα, Πια’’, επειδή ’’βαρέθηκα’’ να το βλέπω στο διπλανό...κομοδίνο. Δεν ήταν κακό βιβλίο, κάθε άλλο αλλά το γενικότερο συμπέρασμα μου ήταν ότι η συγγραφέας είναι μάλλον υπερεκτιμημένη και υπερτιμημένη. Αισθάνθηκα ότι δεν μπόρεσε να με βάλει στο πετσί του ήρωα της, δεν με βύθισε στο χαρακτήρα του και το φινάλε ήταν μάλλον βιαστικό και γρήγορο, μεγαλώνοντας την αίσθηση του ημιτελούς.
Δεν διαβάζω μετά μανίας συνεντεύξεις λογοτεχνών. Ειδικά Ελλήνων. Η συνήθης συνέντευξη θέλει τον δημοσιογράφο να προσπαθεί να δείξει superiority και να κάνει ερωτήσεις άνευ ουσίας απλά για να αποδείξει στον αναγνώστη πόσο καταρτισμένος είναι. Και σε αντιδιαστολή, ο ερωτώμενος συγγραφέας ή αρχίζει μια ατέρμονη περιαυτολογία πιστεύοντας ότι η συνέντευξη είναι ευκαιρία ψυχανάλυσης ή αραδιάζει κοπιαρισμένα τσιτάτα φιλοσοφικών δοκιμίων. Στο τέλος αυτοθαυμάζονται και ο άτυχος αναγνώστης διαβάζει ένα δισέλιδο-σούπα, που σε τελική ανάλυση κάνει απωθητικό τον συγγραφέα.
Τι σχέση έχει η Ομηρόλη με τις συνεντεύξεις; Η συνέντευξη της που δημοσιεύθηκε στο Κυριακάτικο ΕΘΝΟΣ νομίζω ότι είναι μια από τις καλύτερες που έχω διαβάσει. Η Ελένη Γκίκα, η κριτικός της εφημερίδας έχει τη συνήθεια να φέρεται καλά και ευγενικά στους λογοτέχνες και ενώ η πρόθεση της είναι διαφορετική πολλές φορές δεν φτάνει κάτω από την επιφάνεια (ελπίζω να μην δεχθώ πάλι επίθεση e-mail από τους υποστηρικτές της κ.Γκίκα, δεν είναι κακό αυτό που γράφω!). Την Κυριακή και η μια και η άλλη ανέβηκαν στην εκτίμηση μου. Η Ομηρόλη γιατί απέδειξε ότι η επιτυχία δεν της έχει αφαιρέσει τη διάθεση για σκανταλιά, δεν την έχει εντάξει με το ζόρι στο ’’σύστημα’’. Οπως αποκάλυψε στη συνέντευξη (δεν ξέρω πόσο γνωστή ήταν στο πλατύ κοινό η ιστορία αλλά προσωπικά δεν την ήξερα) το ’’Αμέσως Τώρα Πια’’ είχε εκδοθεί ξανά! Με άλλο όνομα και μάλιστα αντρικό. Αντί να αναπαυθεί πάνω στην επιτυχία της, το περιέφερε από εκδοτικό οίκο σε εκδοτικό οίκο ως άγνωστη (ή μάλλον άγνωστος!) και τελικά πέτυχε να εκδοθεί από τον Λιβάνη. Ενώ το βιβλίο πούλαγε η ίδια από τη χαρά της άρχισε να αποκαλύπτει δεξιά και αριστερά ότι ήταν η ίδια ο...συγγραφέας! Στην ουσία, δηλαδή, το επιτυχημένο εμπορικά βιβλίο της έχει κάνει δύο κύκλους πωλήσεων! Μάλιστα, σκόπευε να κυκλοφορεί παράλληλα βιβλία και ως Εύα Ομηρόλη και ως άντρας! Ποτέ δεν είναι αργά για να το (ξανα)δοκιμάσει...
Αντιγράφω επίσης ένα άλλο σημείο της συνέντευξης που νομίζω ότι είναι μάθημα για τους υποψήφιους νέους λογοτέχνες. ’’Οταν ξεκίνησα, τότε, ήμουνα ένα κορίτσι απ΄την επαρχία που είχε τελειώσει το λύκειο, δεν είχα περάσει ούτε στο πανεπιστήμιο ακόμα. Το πρώτο μου βιβλίο απορρίφθηκε, δεν εκδόθηκε ποτέ, το δεύτερο εγκρίθηκε αλλά έπρεπε να περιμένω και να επιμένω για να εκδοθεί, δεν πίστευε σε μένα κανείς, ήμουνα υπερβολικά μικρή, άπειρη και...λίγο παραπάνω γελαστή. Ομως και τότε όπως και τώρα, δεν πίστευα σε ’’ευκολότερα’’ και ’’δυσκολότερα’’, πίστευα μόνο στην προσπάθεια’’....
- Δύο ακόμη site μου υπέδειξαν. Ανήκουν και τα δύο σε κυρίες που ασχολούνται με παιδικό, εφηβικό και νεανικό μυθιστόρημα. Τα προσθέτω στην ήδη υπάρχουσα λίστα...Μου τα έστειλε (και αυτό είναι το εντυπωσιακό) άλλος λογοτέχνης και όχι κάποια από τις δύο ενδιαφερόμενες.
Μάστορη Βούλα, www.voulamastori.com
Ελληνο-αγγλικό το σάιτ για τη συγγραφέα 38 παιδικών βιβλίων. Έχει ενδιαφέρον η εξαιρετικά προσωπική και συγκινητική εξομολόγηση της για το λόγο που έγραψε το πρώτο μυθιστόρημα για ενήλικες ’’Tο παραμύθι των ψυχών’’ που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ το 2003. Ενα μικρό μέρος του βιβλίου μπορεί να διαβάσει ο επισκέπτης της σελίδας.
Ανδρουτσοπούλου-Πέτροβιτς Λότη, www.loty.gr
Πολυγραφότατη και η κ.Ανδρουτσοπούλου-Πέτροβιτς με 47 βιβλία για νέους αλλά και δοκίμια ή μελέτες για την παιδική λογοτεχνία στο ενεργητικό της. Πολύ ωραίο σημείο στη σελίδα της η επικοινωνία με τους μικρούς αναγνώστες της και οι απαντήσεις που δίνουν στα πιο συχνά, λογικά ή...παράλογα ερωτήματα τους! Ρίξτε μια ματιά και θα το χαρείτε...
- Χίλιοι καλοί χωράμε στο αχανές διαδίκτυο. Είναι γνωστό ότι δεν λειτουργώ ανταγωνιστικά, είναι ανόητο άλλωστε για ένα χομπίστα...Κάθε blog που έχει σχέση με τη λογοτεχνία και το...αντιλαμβάνομαι περιλαμβάνεται αυτόματα στα link σύνδεσης που υπάρχουν αριστερά. Οι δημιουργοί του, τακτικοί επισκέπτες της σελίδας μου, με ενημέρωσαν για τη λειτουργία ενός καινούργιου site στη διεύθυνση www.logokipos.com (το λινκ υπάρχει αριστερά κάτω από τον τίτλο Ελεύθερες λογοτεχνικές φωνές). Νέα παιδιά με λογοτεχνικές ανησυχίες (και φιλοδοξίες) με προσκάλεσαν να γράφω και εκεί, όποτε ο περιορισμένος χρόνος μου το επιτρέπει. Παρά το δύσκολο της υπόθεσης υποσχέθηκα ότι συχνά-πυκνά θα τους τροφοδοτώ με κάποια άρθρα μου. Οπότε έγινα και....διπλοθεσίτης ή διπλο-blogiτης! Για αρχή, ετοιμάζω ένα άρθρο-αφιέρωμα στην ελληνική αστυνομική λογοτεχνία.