Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Monday, May 01, 2006

 

Ξεφ(τ)υλλίζοντας....part 34 (Me and mrs. Keza)

Αγνωστη η ματαιοδοξία των bloggers. Αλλοι δηλώνουν ’’ψώνια’’, άλλοι μοναχικοί, άλλοι υποψήφιοι συγγραφείς και δημοσιογράφοι. Καταθέτω, λοιπόν, δημόσια τη δική μου ματαιοδοξία που έχει δύο σκέλη:
1- Να γράφω δημόσια για τα βιβλία που μου αρέσουν ή δεν μου αρέσουν.
2- Να διαβάζουν κάποιοι όσα γράφω.
Δηλώνω επίσης δημόσια ότι ΔΕΝ ΣΚΟΠΕΥΩ ούτε τώρα, ούτε σε βάθος χρόνου να δημοσιεύσω σε βιβλίο ή σε εφημερίδες και περιοδικά οτιδήποτε θα μου αποφέρει κέρδος και έχει σχέση με τα κείμενα αυτού του blog. Ευτυχώς, έχω μια (κανονική) δουλειά που μου αποδίδει όσα μου χρειάζονται. Επίσης, δηλώνω ότι πέραν των υποδείξεων ’’διάβασε αυτό το βιβλίο είναι καλό’’ (κανείς δεν έχασε, πιστεύω, αγοράζοντας ένα παραπάνω βιβλίο) δεν δέχομαι δωρεάν αντίτυπα, τιμής ένεκεν βιβλία κλπ. (Που να μου τα στείλουν εξάλλου;)...
Συγνώμη για το προσωπικό του ύφους αλλά το σημερινό post στην πραγματικότητα δεν με αφορά. Στην αρχή, λοιπόν, δεν με διάβαζε κανείς ή σχεδόν κανείς. Γύρω στον Μάρτιο, είδα από τα....μηχανάκια (κάτω αριστερά, τοποθετημένα ως μετρητές ματαιοδοξίας μου) να αυξάνουν οι επισκέψεις. Μαζί άρχισαν να αυξάνουν και τα e-mail. Υπήρχαν οι πρώτοι τολμηροί που εμπιστεύτηκαν τις καλές μου προθέσεις και μου έγραψαν επώνυμα. Πιστεύω ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία εκτίμησα περισσότερο κάποιους ανθρώπους που είχα την τύχη να διαβάσω δουλειές τους η απλά ήξερα την ύπαρξη τους. Υπήρξαν και άλλοι που με έβρισαν, με λοιδώρησαν, ακόμη και με...απείλησαν αλλά και αυτοί καλοδεχούμενοι. Μέσα από την ίδια διαδικασία κατάλαβα ότι ακόμη και οι πλέον ευνοϊκά διακείμενοι σε αυτό το blog δεν θα έγραφαν δημόσια τις απόψεις τους. Αποδεκτό. Αλλοι αισθάνονταν άβολα, άλλοι δεν ήθελαν να με ’’νομιμοποιήσουν’’, άλλοι διατηρούσαν την καχυποψία.
Αντιγράφω το σχόλιο της κυρίας Κέζα από το Κυριακάτικο ΒΗΜΑ και την στήλη της ’’βιβλιο-γραφίες’’. ’’Υπάρχει ένα πολύ συμπαθητικό άτομο εκεί έξω, στο Διαδίκτυο. Υοποδέχεται τους βιβλιόφιλους στη διεύθυνση www.diavazo.blogspot.com. ’Εχει ειδήσεις, κριτικές και έναν πλούσιο κατάλογο με παρουσιάσεις ιστοσελίδων συγγραφέων. Προπάντων έχει καλή προαίρεση’’.
Την κυρία Λώρη Κέζα δεν την γνωρίζω (εκτός αν από μια σατανική σύμπτωση μας έχουν συστήσει πριν από πολλά-πολλά χρόνια σε κάποια εντελώς άσχετη με τη λογοτεχνία εκδήλωση!!!). Ο εύκολος δρόμος θα ήταν να με αγνοήσει η να με βάλει στις...επόμενες κατηγορίες. Με την αναφορά της ξέρω (και καταλαβαίνω) ότι πολλοί θα την στρβοκοιτάξουν, ακόμη και συνάδελφοι της σε άλλα δημοσιογραφικά γραφεία. ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, κοινός νους χρειάζεται για να καταλαβαίνουμε μερικά πράγματα. Για αυτό την ευχαριστώ διπλά και δημόσια και...ιδιωτικά (προτιμάτε λουλούδια ή γλυκά;). Και θα την ευχαριστήσω και πάλι αν σε βάθος χρόνου με συμπεριλάβει (γιατί έτσι θα μου αξίζει) και στις... επόμενες κατηγορίες του σχολίου της. Συνεχίζω την αναδημοσίευση:
’’Υπάρχουν αρκετοί ανώνυμοι βιβλιοκριτικοί στο Διαδίκτυο. Κάποιοι γράφουν σαν έχουν απλήρωτα γραμμάτια:εξυπνακισμοί, ειρωνείες, θεωρίες συνωμοσίας και υψωμένο φρύδι. Κάνουν αυτό που στη δημοσιογραφία -κανονικά- απαγορεύεται: αποδίδουν προθέσεις και ερμηνεύουν συμπεριφορές. Εν τούτοις κάθε τέτοια φωνή είναι χρήσιμη-αν δεν υπηρετεί συμφέροντα. Γιατί υπάρχουν ανωνυμογράφοι και στα περιοδικά; Στα ’’δε’’κατα’’ τις κακιούλες υπογράφουν κάποιοι ως ’’δεκατιστής’’ και ’’τεταρταίος’’. Τόσο επώδυνο τους είναι το θάρρος της γνώμης’’...
Κλείνοντας και κάνοντας τη δημόσια αυτοκριτική μου θεωρώ ότι η κ.Κέζα παραήταν καλή μαζί μου. Μερικές φορές έγραψα σαν να ξεπλήρωνα γραμμάτια (ανύπαρκτα πάντως). Χρειάστηκε να αποσύρω ένα post του Ιανουαρίου και να αλλάξω, μόλις χθες, μια λέξη που έθιγε ένα συγγραφέα. Εχω κάνει εσφαλμένες εκτιμήσεις (και θα κάνω στο μέλλον) αλλά ελπίζω ότι θα μου δικαιολογηθεί προκαταβολικά το άλοθι της άγνοιας προσώπων και καταστάσεων. Αφού η κ.Κέζα έχει το θάρρος της αναφοράς σε μένα, διατηρώ το δικαίωμα της δημόσιας συγνώμης, αν κάποιος μου αποδείξει ότι τον αδικώ, διότι ούτε είχα, ούτε θα αποκτήσω την έπαρση του κρίνοντος. Αντίθετα, από τη στιγμή που εκτέθηκα εδώ μέσα καθημερινά αισθάνομαι ως κρινόμενος!
Λίγο πριν ολοκληρώσω όσα έγραφα, έριξα μια ματιά στα e-mail μου. Εστω και ανευ άδειας του αποστολέα αντιγράφω ένα μέρος μιας επιστολής: ’’Αν σε ξένισε η αναφορά της Κέζα στο ΒΗΜΑ, που φαντάζομαι, ότι διάβασες λάβε υπόψη σου ότι έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην ανάδειξη πολλών νέων συγγραφέων μέσα από το ’’Να ένα μήλο’’, το περιοδικό της. Και μάλλον μοιραζόσαστε την ίδια λογική και έχετε τις ίδιες πεποιθήσεις σε αυτό το θέμα’’.
Δυστυχώς, δεν προλαβαίνω να γράψω για ότι αρχικά είχα σκοπό. Τα σχόλια μου για μια εκπληκτική συνέντευξη με μια εξίσου εκπληκτική αποκάλυψη της Εύας Ομηρόλη στο ΕΘΝΟΣ της Κυριακής και την Ελένη Γκίκα. Ες αύριον...
Comments:
Τώρα σε ανακάλυψα.
Πολύ ενδιαφέρον blog.
 
@tolisbak
Ευχαριστώ
 
Η διαίσθησή μου έπεσε διάνα όταν απ' τα κείμενά σας φαντάστηκα ήδη να σχηματίζονται πηγαδάκια...Η αναγνώριση είναι καλό να αποδίδεται. Δεν διάβασα τη στήλη της κυρίας Κέζα αλλά πιστεύω οτι το ενδιαφέρον όλων μας στα γραφόμενά σας δε χρειαζόταν πιστοποίηση εφημερίδας. Κάνετε πολύ καλή δουλειά!
 
Χτες το διάβασα κι εγώ το Βήμα, κι έχοντας ήδη διαβάσει το μπλογκ σου συμφωνώ ότι η καλή διάθεσή σου φαίνεται!
Πολύ ευχάριστα διαφορετική νότα.
 
@ladychill
Δεν μπορείς να φανταστείς, αγαπητή μου, πόσο σωστή ήταν η διαίσθησή σου και πόσο κοντά στην πραγματικότητα είσαι.
@citronella
Απλά σας ευχαριστώ. Δεν με ενδιαφέρει αν θα με...ανακαλύψουν (εξήγησα που αρχίζει και που τελειώνει η δική μου ματαιοδοξία) τα μίντια αλλά όλοι μαζί παρέα να ανακαλύψουμε συγγραφείς και βιβλία.
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?