Ελληνική λογοτεχνία

'Η ζωή είναι πολύ σύντομη για τα καλά βιβλία, πρέπει να διαβάζουμε μόνο εξαιρετικά βιβλία''. Τίμπορ Φίσερ (Under the frog)

Monday, April 17, 2006

 

Ξεφ(τ)υλλίζοντας....part 27

Δεν είναι καινούργια κατάσταση στο διαδίκτυο αλλά παλαιότερη. Ξεκίνησε από την ιδέα ότι ’’τα βιβλία δεν πρέπει να φυλακίζονται αλλά να κυκλοφορούν και να μην μένουν σκονισμένα σε βιβλιοθήκες’’... Ελεύθερη διακίνηση βιβλίων και ιδεών, λοιπόν, μέσω του www.bookcrossing.com ή αν το δούμε σαν ένα ευχάριστο παιχνίδι κάτι σαν κυνήγι θησαυρού!
Κάποιος αφήνει ένα βιβλίο σε δημόσιο χώρο, δημοσιεύει ποιό βιβλίο και που το άφησε και κάθε ενδιαφερόμενος πηγαίνει και το παίρνει. Το βιβλίο αρχίζει να ταξιδεύει αφού η μοναδική τυπική υποχρέωση αυτού που το περισυλλέγει είναι να το διαβάσει και μετά να το ’’ελευθερώσει’’ με τη σειρά του. ’Ετσι βιβλία έχουν κάνει απίθανες διαδρομές και έχουν καταλήξει σε διάφορα σημεία του πλανήτη, διαμετρικά αντίθετα από εκείνα που αρχικά ’’ελευθερώθηκαν’’. Φαντάζομαι ότι η ιδέα του book crossing δεν αρέσει στους εκδότες αλλά το σίγουρο είναι ότι όλοι μας έχουμε βιβλία που δεν μας ενδιαφέρουν ή που δεν μας άρεσαν και απλά πιάνουν χώρο στο σπίτι μας. Επειδή βιβλίο δεν πάει η καρδιά κανενός να πετάξει καλύτερα να τα ελευθερώνουμε... Προσωπικά, πρόσφατα στο Λονδίνο ’’ελευθέρωσα’’ γύρω στα 10 βιβλία και με μεγάλη μου χαρά είδα στο site όπου παρακολουθούσα τη διαδρομή τους ότι τα ’’μάζεψαν’’ όλα (πλην ενός) Ελληνες που ζουν στην πόλη...Εχω την περιέργεια να δω που θα φτάσουν, αν και είναι πολύ πιθανό να...επιστρέψουν κάποια στιγμή στην Ελλάδα!
Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν στο site του book crossing κυκλοφορούν ελεύθερα στην Ελλάδα 141 βιβλία (το κίνημα δεν είναι εξαιρετικά διαδεδομένο στη χώρα μας αλλά έχει μερικούς φανατικούς υποστηρικτές) στις εξής περιοχές: Αχαϊα 4, Αθήνα- Αττική 101 (τα 41 απ’ αυτά στην Αγία Παρασκευή!), Κρήτη 6, Λέσβος 1, Μακεδονία 12, Ναύπλιο 1, νησιά Σαρωνικού 1, Θεσσαλία 3, Θεσσαλονίκη 2. Ρίξτε μια ματιά και ’’ελευθερώστε’’ όσα περισσότερα βιβλία μπορείτε...
- Το έγραψα ήδη σε ένα e-mail απάντηση σήμερα, το γράφω και δημόσια. Επειδή απ΄ότι φαίνεται κάποιοι παίρνουν πολύ στα σοβαρά όσα γράφω (η blogger ladychill είχε δίκαιο σε ένα σχόλιο που μου άφησε) και επειδή δεν έχω τη διάθεση να μπω στη λογική του απολογούμενου ή να με τρώνε και οι τύψεις ότι αδικώ ανθρώπους που δεν ξέρω και δεν θα συναντήσω στη ζωή μου... Επειδή, τα blog είναι απόλυτη ελευθερία και η ελευθερία δεν αφορά μόνο αυτόν που γράφει 5-10 αράδες αλλά και εκείνους που τα διαβάζουν ή τους αφορούν όσα γράφει... Για αυτούς τους λόγους και για μερικούς ακόμη: ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΩΡΗΣΕΙ ΟΤΙ ΘΙΓΕΤΑΙ H ΑΔΙΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΕΝΑ MAIL ΚΑΙ ΑΠΟΣΥΡΩ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ POST σε...δευτερόλεπτα! Τις καρδιές μας δεν τις χαλάμε και όπως μου έγραψε σήμερα ένα πρόσωπο που σέβομαι και εκτιμώ ’’η ζωή είναι μικρή’’. ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ, δικό μου είναι ότι θέλω το κάνω και φυσικά δεν σκοπεύω να δημοσιοποιώ τα σχετικά αιτήματα, όπως δεν δημοσιοποιώ και το 90% από όσα μου γράφουν καθημερινά άνθρωποι που κινούνται στο χώρο της λογοτεχνίας (όσοι μου έχουν στείλει e-mail το ξέρουν ήδη καλά αυτό)...Μόνο σ’ ένα πράγμα είμαι κάθετος και δεν υπάγεται σ’ αυτό τον κανόνα. Δεν αποσύρω καμία κριτική βιβλίου, καλή ή κακή. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα μου να έχω άποψη για ότι διαβάζω και να τη γράφω δημόσια....Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς blog-ο-φίλους.
- Από τις κυκλοφορίες των τελευταίων ημερών, άκουσα καλά λόγια για το βιβλίο του Πέτρου Μαρτινίδη ’’Ο Θεός φυλάει τους άθεους’’ (εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ). Αστυνομικό θρίλερ με στοιχεία κωμωδίας. Τα αστυνομικά μυθιστορήματα αίφνης κερδίζουν (πάλι) μετά από πολλές δεκαετίες χώρο στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Λιγοστές πάντως είναι οι νέες καλές κυκλοφορίες αφού οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι κρατάνε τα ’’δυνατά χαρτιά’’ τους ή τις εκπλήξεις για τους καλοκαιρινούς μήνες.
- Ο τύπος ανακάλυψε και το ’’Φάδερ ημών’’ του Βουράκη που πάει να κάνει την έκπληξη της χρονιάς (όσον αφορά τις πωλήσεις) για πρωτοεμφανιζόμενο. Συνεχίζεται και η καλή παράδοση της Ωκεανίδας να αναδεικνύει καινούργια πρόσωπα....Με πολύ λιγότερη διαφήμιση αλλά εξίσου μοντέρνο θέμα (τον κόσμο της πληροφορικής) πάει καλά και το βιβλίο ενός άλλου πρωτοεμφανιζόμενου του Φώτη Καλαμαντή (αριστερά θα βρείτε ένα link και για το blog του συγγραφέα όπου παρουσιάζει τη δουλειά του) GAME OVER από τις εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ. Μια και πιάσαμε τους πρωτοεμφανιζόμενους. Εμαθα από τον ΜΙΝΩΑ ότι είναι πολύ ικανοποιημένοι από την πορεία του πρώτου βιβλίου του Χρήστου Φασούλα ’’O έρωτας δεν κάνει για πιλότος’’ που ήδη μπήκε στην δεύτερη έκδοση του και υπολογίζουν και σε τρίτη το καλοκαιράκι. Καλές πωλήσεις σε όλους...

Comments:
Χωρίς να είμαι φανατικός των αστυνομικών, διάβασα τα περασμένα Χριστούγεννα, το (προ)τελευταίο βιβλίο του Μαρτινίδη, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε.
Θυμήθηκα αυτό που είχε πει ο Όστερ ότι στα αστυνομικά υπάρχει μια αίσθηση πληρότητας και οικονομίας: δεν υπάρχει ούτε μια λέξη, ούτε μία φράση χωρίς νόημα...
 
Δεν φανταζόμουν οτι ένα μου σχόλιο θα γινόταν αφορμή για μια "απολογία" σας, καθώς δεν σας έγραψα έχοντας κάτι τέτοιο στο νου. Πάντως πρέπει να πω οτι είστε πολύ δίκαιος ως στο σημερινό σας κείμενο και μπράβο γι' αυτό.
Για τα βιβλία που αναφέρετε δεν γράφω τίποτα γιατί δεν έχω διαβάσει, παρά μόνο ένα παλιό του Μαρτινίδη.
 
@tassos
Τα αστυνομικά μυθισοτρήματα έχουν πολύ συγκεκριμένο αλλά πολύ φανατικό κοινό στην Ελλάδα. Πραγματικά, αυτό που μεταφέρεις (η ρήση του Οστερ) για τον μινιμαλισμό αλλά και την πληρότητα των συγγραφέων αστυνομικής λογοτεχνίας είναι σωστή. Ισως γιατί από τη φύση τους αυτά τα βιβλία πρέπει να έχουν συνεχόμενη δράση (και λόγω των ενδιαφερόντων των αναγνωστών προφανώς). Δυστυχώς δεν είμαι ειδικός αφού διαβάζω σποραδικά αστυνομικά μυθιστορήματα και φανατικά ασχολήθηκα με το είδος κάπου κοντά στην εφηβεία μου όταν με γοήτευαν οι pulp fiction Αμερικάνικες ιστορίες.
@ladychill
Παρεξήγησις αγαπητή μου! Η αναφορά του σχολίου σας έγινε για να δείξω πόσο σωστά τοποθετηθήκατε. Δεν προκάλεσε την...απολογία μου! Αυτή την προκάλεσε κάποιο e-mail επώνυμου προσώπου από το χώρο της λογοτεχνίας. Και επέτρεψε πέραν της αναγκαίας διευκρίνισης προς εσένα να μην επεκταθώ σε αυτό το ζήτημα. Δεν σκοπεύω σε καμία περίτπωση (σεβόμενος τους κώδικους επικοινωνίας) να δημοσιοποιήσω το περιεχόμενο των e-mail που παίρνω αλλά πίστεψε με πολλά εξ αυτών έχουν απίστευτο ενδιαφέρον για τον τρόπο που βλέπει ο καθένας αυτό τον χώρο! Ορισμένα (και δεν μιλάω κατ' ανάγκη για αυτά που εκθειάζουν όσα γράφω, αυτό δεν είναι απαραίτητη συνθήκη επικοινωνίας) με ενθουσιάζουν γιατί κάποιοι παραμένουν ρομαντικοί και κάποια άλλα με απογοητεύουν σφόδρα. Αλλά αυτό είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση...Αφού επέλεξα αυτή τη μορφή για το μπλογκ είμαι υποχρεωμένος να δεχτώ και τα...παρεπόμενα. Επιμένω σε ένα σημείο: Αν μέσα από όσα γράφω προβληθεί η δουλειά κάποιων συγγραφέων, βγουν στην επιφάνεια κάποια αληθινά καλά βιβλία, τους ρίξουν μια δεύτερη ματιά ακόμη και οι κριτικοί που τα προσπερνούν αδιάφορα τότε και ο χρόνος και η προσπάθεια για την ύπαρξη αυτού του μικρού ιστολογίου θα έχει πιάσει τόπο. Απλά το αφιλοκερδές και το ανιδιοτελές της υπόθεσης που το καταλαβαίνουν οι απλοί αναγνώστες του μπλογκ είναι αδιανόητο για όσους κινούνται, ζουν και βιοπορίζονται από το χώρο του βιβλίου που αναζητούν (μάταια...) ποιά μπορεί να είναι η εμπλοκή μου με το χώρο και δεν αποδέχονται ότι υπάρχουν και οι ανώνυμοι αναγνώστες με άποψη! Πάντως η παρέμβαση σου πλην της ορθότητάς της πίστεψε με ότι δεν δημιούργησε την παραμικρή παρενέργεια!
 
Με πείσατε κύριε reader. Συνεχίζουμε δυναμικά!
 
@lady chill
Το ότι συνεχίζουμε συνεχίζουμε. Οσο τουλάχιστον έχει κέφι. Οταν όμως κάνω λάθος και αδικώ κάποιον πρέπει να το γράφω. Αλλο το ένα, άλλο το...άλλο!
 
Έτυχε να έχω διαβάσει το Game Over που αναφέρθηκε και ομολογώ πως με ενθουσίασε.Είπα στον εαυτό μου γιατί αγχώνεσαι καθημερινά για λογαρισμούς, projects και deadlines?
ματαιότις ματαιοτήτων
 
@ανώνυμε
είδα το σχόλιο σου μόλις τώρα, από σύμπτωση. Εχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά ακόμη δεν το έχω αγοράσει. Περιγράφει από ότι μου είπαν πολύ γλαφυρά τον κόσμο της πληροφορικής
 
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟ "GAME OVER" ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΚΡΙΤΙΚΗ. ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ...
Τα ’βλεπε ο Βασίλης πώς άλλαζαν όλα, σε κάποιο βαθμό του άρεσε κιόλας η τροπή που έπαιρναν τα πράγματα, που ήταν πιο φιλελεύθερα, λιγότερο ψυχαναγκασμένα, χωρίς εκείνα τα παλιά «υψηλά καθήκοντα» και «ηθικά χρέη», μήπως αυτή δεν ήταν μια μορφή ελευθερίας, μια νίκη κερδισμένη για τις κοινωνίες μέσα από τα άγχη και τις ανησυχίες του παρελθόντος; Τι δηλαδή, είναι το άγχος αυτοσκοπός; Έπρεπε για πάντα να σέρνονται οι πιτσιρικάδες στις ξεπεσμένες καφετέριες μυξοκλαίγοντας για τον εκφυλισμό της κοινωνικής συνοχής, την απο-πολιτικοποίηση και την αντιπνευματικότητα της εποχής; Κατάληγε ότι δεν υπήρχε νόημα στην επανάληψη εκείνου του μοντέλου του παλιού, που έζησε ο ίδιος, αλλά αισθανόταν και κερδισμένος που το ’χε ζήσει, αφού έτσι είχε μια αίσθηση ιστορικότητας για την Ελληνική κοινωνία τα τελευταία τριάντα χρόνια. Είχε ξοδέψει δυό τρείς δεκαετίες, αλλά είχε κερδίσει τη μεγάλη εικόνα, έτσι πίστευε και του άρεσε, γιατί τον βοηθούσε να τοποθετηθεί στον κόσμο με γνώση κι όχι με διαίσθηση…
 
@game over
Ευχαριστούμε για το απόσπασμα από το βιβλίο σου και προσωπικές ευχές για καλές πωλήσεις και καλή συνέχεια στην προσπάθεια σου
 
Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?