Ελληνική λογοτεχνία

Τα τελευταία 30 ή 40 χρόνια η ξένη λογοτεχνία ανέπτυξε ένα καινούργιο είδος μυθιστοριογραφίας, με αφετηρία δουλειές κυρίως συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας που βρήκαν γρήγορα μιμητές και στην πιο mainstream λογοτεχνία: Το είδος της εναλλακτικής ιστορίας. Η ιδέα λέγεται ότι έχει τις ρίζες της στα αμερικάνικα pulp βιβλία, που από κάποια στιγμή και μετά είχαν ως προσφιλές θέμα τους την Αμερική υπό Γερμανική (συνήθως) κατοχή αφού στο τέλος του Β' Παγκοσμίου έχουν κυριαρχήσει οι δυνάμεις του 'Αξονα και όχι οι Σύμμαχοι. Η μυθιστορηματική διαστρέβλωση της νεότερης ιστορίας απέκτησε γρήγορα πολλούς οπαδούς και στον κύκλο των συγγραφέων αλλά σ' αυτόν των αναγνωστών.
Μέχρι πριν από μερικούς μήνες στην Ελλάδα δεν είχαμε παρόμοια δείγματα γραφής ή τουλάχιστον ένα ολόκληρο μυθιστόρημα που να ''υποστηρίζει'' το είδος. Μέσα σε 550 σελίδες τα καταφέρνει στην τελευταία του δουλειά ''Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος'' (εκδόσεις ΕΣΤΙΑ) ο πολυπράγμων Δημήτρης Φύσσας.
Σύμφωνα, με το βασικό σενάριο που δουλεύει ο Φύσσας, η Ελλάδα αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών έχει περιέλθει σε Σοβιετική κατοχή. Και εξ' ορισμού, διαγράφεται από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ένα μεγάλο κομάτι της νεοελληνικής ιστορίας, αφού με βάση αυτή την εξέλιξη δεν έχουν συμβεί ποέ τα Δεκεμβριανά, ούτε ο εμφύλιος, ούτε το 1967 ανέβηκε στην εξουσία η χούντα. Το βιβλίο του Δημήτρη Φύσσα αρχίζει και ασχολείται σε ένα μεγάλο μέρος του με την εξέγερση του Πολυτεχνείου που γίνεται μεν το 1973 αλλά κατά των Σοβιετικών. Κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο υπαρχηγός του ΚΚΕ Μελέτης Γερακιώτης, που έχει εξοντώσει στη προσπάθεια του να αναρριχηθεί στην κομματική ιεραρχία υπαρκτά πρόσωπα της πολιτικής ζωής, όπως ο διευθυντής του Ριζοσπάστη Κώστας Καραγιώργης. Η ιδέα, σε γενικές γραμμές, μοιάζει καλή ειδικά μάλιστα από τη στιγμή που ο Φύσσας ενσωματώνει στην πλοκή (αν και όπως ο ίδιος τονίζει ο αναγνώστης μπορεί να τα προσπεράσει) και τρία κεφάλαια στην οποία ''ξαναγράφει'' με διαφορετική εξέλιξη τα τελευταία μεγάλα γεγονότα του Β' Παγκοσμίου πολέμου: Δεν έχει πέσει ποτέ η ατομική βόμβα στη Χιροσίμα, οι σύμμαχοι δεν έχουν νικήσει στην Νορμανδία, ο Ζαχαριάδης είναι ο νικητής των εκλογών του 1945 στην Ελλάδα, στα Δεκεμβριανά εκτελούνται συνεργάτες των Γερμανών, πρωθυπουργός της Κύπρου είναι στις αρχές της δεκαετίας του '60 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και φυσικά, για να τιμηθεί ο τίτλος του βιβλίου η πλατεία Συντάγματος λέγεται πλατεία Λένιν με το ανάλογο άγαλμα στο κέντρο της. Ο καμβάς πάνω στον οποίο δημιουργεί ο Φύσσας ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα μοιάζει και είναι προκλητικά σκληρός αλλά και πολύ ελκυστικός για τον υποψήφιο αναγνώστη. Μόνο, που από ένα σημείο και μετά, ειδικά από τη στιγμή που στο μυθιστόρημα εμπλέκεται το ερωτικό στοιχείο και ο Μελέτης Γερακιώτης συναντάει και ερωτεύεται την αντικαθεστωτική φοιτήτρια με το αλληγορικό όνομα Λαοκρατία η δουλειά του Φύσσα ξεφεύγει από την δεδομένη για το είδος που πραγματεύεται ακραία διηγηματική έμπνευση και καταλήγει σε ένα υπερβολικό και ενίοτε κουραστικό μυθιστόρημα που πλατιάζει χωρίς εμφανή λόγο... Ο Φύσσας πέρα από την πολιτική-ιστορική δομή του έργου του καταπιάνεται με δεκάδες άλλα θέματα από αναφορές στις μειονότητες και τα ρεμπέτικα, μέχρι τη ζωή στη φυλακή, άλλοτε χωρίς να ενοχλεί τη ροή της ανάγνωσης και άλλοτε μτατρέποντας την σε εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Η προσπάθεια πάντως είχε υψηλό βαθμό δυσκολίας...

Τα μέλη του ΚΚΕ δεν θα ενθουσιαστούν και μια πιθανή
βαθμολογία θα ήταν το 1 (με άριστα το 10).
Η δική μου βαθμολογία: 5,5 (με άριστα το 10)